مرزبانی راه رفتن بر روی گدازه های درونی خودمان است

ششمین جلسه از دوره چهل و هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی ستارخان؛ با استادی  پهلوان محترم مسافر صامت، نگهبانی مسافر ارسلان و دبیری مسافر عباس با دستور جلسه "هفته ایجنت و مرزبان" روز دوشنبه 24 شهریور ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان صامت هستم یک مسافر؛
خداوند را شاکر وسپاسگزارم که بار دیگر فرصت خدمت در این جایگاه را به من داد. در هفته ایجنت و مرزبانی قرار داریم. این هفته را در ابتدا به ایجنت محترم و مرزبانان عزیز تبریک می گویم. هر خدمتی در کنگره یک صور پنهان دارد و یک صور آشکار. روز شنبه مرزبان محترم آقا ایوب راجع به صور آشکار مرزبانی به خوبی توضیح داد. اما یک قسمت هم قسمت جهانبینی ماجرا می باشد. وقتی به کلیات ماجرا نگاه می کنیم، دستور جلسات در کنگره مثل یکسری قانون های نانوشته است که به یکدیگر مثل قاب های زنجیرمتصل می باشد و وقتی که رکاب می زنید و حرکت می کنید متوجه می شوید که در مسیر درست در حال حرکت هستید.

دستور جلسات به ما می گوید که اگر می خواهی به دانایی و دانایی موثر برسید، باید فرمانبردارخوبی باشید تا به فرماندهی برسید. انسان نادان هرگز نمی تواند فرمانبردار خوبی باشد. بعد از وادی هفت و هشت به ما می گوید حالا که  راه را پیدا کرده اید و به مقام فرماندهی رسیده اید می خواهید چه کار انجام دهید، شکر گزاری و سپاسگزاری را باید یاد بگیرید. اگر می خواهید سپاسگزار و قدردان باشید باید احترام راهنمایتان را داشته باشید و باید قدردان کسانی که این بستر را برای من مسافر فراهم کرده اند باشم. در جهان امروز مثلا در تبلیغات می بینیم که مثلا لاغری در سه روز یا ترک اعتیاد در یک هفته را مدام تکرار می کنند که همه این ها می خواهد صبر را از ما بگیرد. اما ما درکنگره صبر و صبوری کردن را می آموزیم. صبر لازمه زندگی کردن است و در کنگره صبر را به می آموزند و ما را از ماتریکس خارج میکنند و به ما شیوه درست زندگی کردن و رسیدن به تعادل را می آموزند. این خدمتی که ما انجام می دهیم مطمئنا یک روزی به خدمت ما می آید.

گاهی اوقات ما آنقدر غرق در نور می شویم که آن نور برایمان عادی می شود و آن را نمی بینیم. برای اینکه ما این روشنایی و نور را از دست ندهیم باید قدردان خدمتگزارانی که این نور را به من هدیه می دهند باشم. به نظر من مرزبانی راه رفتن بر روی گدازه های درونی خودمان است و کسی در مرزبانی خدمت می کند باید پا روی خیلی از مسائل خود بگذارد و خیلی مراعات کند و خیلی از خود گذشتگی ها باید بکند تا یک مسافر به دامن خانواده اش برگردد و این جای تشکر دارد. روز چهارشنبه ما جشن تقدیر از ایجنت و مرزبان را داریم. جناب مهندس اگر می گوید ما پاکت بدهیم می خواهد به ما اول پس انداز و سپس قدردان بودن را بیاموزد و گرنه مطمئنا هیچکدام از این عزیزان نیازی به این پاکت ها ندارند. باز هم این هفته را تبریک می گویم و امیدوارم روز چهارشنبه با دلنوشته و پاکت هایمان به خوبی از این عزیزان تشکر کنیم.

تایپ: مسافر شهاب
عکس و بارگزاری: مسافر طاها

مرزبان کشیک: مسافر ایوب