کنگره ۶۰ مسیر رهایی از تاریکی و ترس است

جلسه چهاردهم از دوره چهارم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی دزفول با استادی اسیستانت خانم شهلا، نگهبانی مسافر مهرداد و دبیری مسافر سالار، با دستور جلسه «وادی هفتم و تأثیر آن روی من» در روز پنج‌شنبه ۲۰ شهریورماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان شهلا هستم یک همسفر.
نخست از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان سپاسگزاری می‌کنم که شرایط و بستری فراهم ساختند تا ما بتوانیم در این مکان حضور پیدا کنیم، آموزش بگیریم و درمان شویم. بسیار خرسندم که در جمع شما عزیزان در شعبه دزفول حضور دارم و این جایگاه به من واگذار شده است. همچنین از نگهبان جلسه، مسافر مهرداد، قدردانی می‌کنم.
دستور جلسه امروز «وادی هفتم» است با عنوان: رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌نماییم.
یکی از مهم‌ترین آموزه‌هایی که در کنگره بر آن تأکید می‌شود این است که خداوند به انسان «اختیار» عطا کرده است و به واسطه این اختیار، انسان همواره بر سر دو راهی‌ها قرار می‌گیرد و می‌تواند با توجه به میزان دانش و آگاهی خود مسیر درست یا نادرست را انتخاب کند. یکی از راه‌هایی که ما خواسته یا ناخواسته برگزیدیم، مسیر اعتیاد و مصرف مواد مخدر بود؛ مسیری که ما را به تاریکی، ترس و حقارت کشاند و تعادل را از ما گرفت. برای رهایی از این تاریکی در سطح جهانی راه‌های بسیاری را آزمودیم، اما هیچ نتیجه‌ای حاصل نشد؛ چراکه ترک وجود داشت اما درمان واقعی اعتیاد هرگز ممکن نبود.
تا آن‌که مسیر کنگره را یافتیم و وارد آن شدیم. در این مسیر الگوهایی را مشاهده کردیم که نشانه‌های آشکار آن، رسیدن به حال خوش و تعادل در پایان سفر است و این نمونه‌ها را به وضوح در اطراف خود می‌بینیم.

ممکن است این پرسش پیش آید که چگونه باید در این مسیر حرکت کنیم تا به درمان برسیم؟ پاسخ آن در عمل به دستور جلسه هفته قبل و فرمان‌برداری از راهنما و رعایت حرمت‌های کنگره نهفته است. در واقع باید تفکر و اندیشه خود را با تفکر راهنما جایگزین کنیم و در برابر دستورات او تسلیم باشیم تا بتوانیم ذره‌ذره به فرماندهی خویش دست یابیم.
در کنگره، تعادل قانون است و افراط و تفریط برخاسته از خواست انسان است. نباید عجول باشیم و بخواهیم زودتر از موعد به مقصد برسیم؛ بلکه باید آهسته و پیوسته، گوش به فرمان راهنما حرکت کنیم تا ظرفیت درکمان افزایش یابد و بتوانیم به‌درستی آنچه از ما خواسته می‌شود انجام دهیم. همواره باید نوشتار بهترین راه را سرلوحه زندگی خویش قرار دهیم و بدانیم که راهنما و لژیون پشتیبان ما هستند، اما تصمیم‌گیری نهایی تنها بر عهده خود ماست و با اختیاری که داریم می‌توانیم بر پایه آموزش‌ها بهترین مسیر را انتخاب کنیم.
امروز در کنگره لژیون «جونز و تغذیه سالم» را داریم؛ موضوعی که بسیاری در جامعه و حتی در سطح جهانی راه درست آن را نمی‌یابند. آنان به‌جای این مسیر سالم، روش‌های غلط را برمی‌گزینند تا سریع‌تر به خواسته‌های خود برسند؛ به پزشکان مراجعه می‌کنند، عمل‌های پرخطر مانند پیکرتراشی یا کوچک کردن معده انجام می‌دهند و در نهایت به جسم خود آسیب‌های فراوان وارد می‌کنند. همه این‌ها به دلیل آن است که می‌خواهند بی‌درنگ به نتیجه برسند، اما در کنگره، به برکت آقای مهندس، قفلی گشوده شده و لژیون تغذیه سالم این امکان را فراهم کرده است تا افراد به وزن و تعادل مطلوب برسند و حال خوش را تجربه کنند.
کنگره همچون سفره‌ای گسترده است که همه‌چیز در آن مهیاست و هرکس به اندازه ظرفیت خود می‌تواند از آن بهره گیرد. این من هستم که باید انتخاب کنم از این سفره چه می‌خواهم و چگونه برمی‌دارم تا به حال خوش و تعادل دست یابم. نکته مهم این است که در طول این سفر باید بتوانم از زندگی لذت ببرم، سخت نگیرم و آرامش را تجربه کنم.
از توجه شما به سخنانم سپاسگزارم.
عکاس و تایپ گزارش: مسافر داود
ویرایش و ارسال گزارش: همسفر مهزیار