نوشتار مسافر حسین رهجوی راهنما مسافر حمیدرضا در خصوص: «وادی هفتم و تأثیر آن روی من»

سلام دوستان، حسین هستم، یک مسافر.
رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز نهفته است: یافتن راه درست و درک عمیق از آنچه در آن مسیر برداشت می‌کنیم. حقیقت، به معنای حق یا اصل و نهایت هر چیز و همچنین راستی و درستی است. قبل از ورودم به کنگره، حقیقت من این بود که انسانی کاملاً بسته و پر از گره‌های روحی و روانی بودم. بسیاری از حس‌هایم خاموش شده بودند و به‌شدت درگیر غیبت، قضاوت و قیاس بودم. برداشت من از خانواده محدود به این بود که فقط وظیفه فراهم‌کردن خوراک، پوشاک و مسکن را به هر نحوی انجام دهم تا کسی به من ایراد نگیرد. در واقع، من گرفتار مواد مخدر بودم؛ وضعیتی که روز به‌روز شرایط جسمی، خانوادگی و اجتماعی‌ام را بدتر می‌کرد. هر راهی را که امتحان می‌کردم و هر چقدر دست‌وپا می‌زدم، به درمان نمی‌رسیدم و بیشتر در این تخریب‌ها فرومی‌رفتم؛ اما در اوج ناامیدی، به شکل باورنکردنی با کنگره آشنا شدم و کم‌کم دریافتم که راه را پیدا کرده‌ام. انگار صراط مستقیم یا راه درست برایم آشکار شده بود. راهی که مرا به مقصد راستینم یعنی صلح، آرامش، آسایش و درستی می‌رساند. من این راه را در کنگره یافتم و سلامتی را به جسم خود بازگرداندم؛ جسمی بدون نیاز به مخدرهای بیرونی که روزی بزرگ‌ترین آرزویم بود. روابط اجتماعی و خانوادگی‌ام را به تعادل رساندم؛ البته هنوز مشکلاتی وجود دارد؛ اما مطمئن هستم که با استقامت در این راه، به‌مرورزمان از سر راهم برداشته خواهند شد. خدا را شکر می‌کنم که راه راستین برایم نمایان شد. در زندگی‌ام کسانی بودند که راه را پیدا نکردند و هنوز هم پیدا نکرده‌اند. عده‌ای همچنان گرفتارند و کسانی هم بودند که به تباهی کشیده شدند و خانواده‌هایی را نیز به ورطه فنا کشاندند.

نگارش: مسافر حسین لژیون دهم
ویرایش: مسافر مصطفی، مسافر ایمان
ارسال خبر: مسافر حسن لژیون دوازدهم
نمایندگی رضوی مشهد