برای ساخته‌شدن باید تغییر کرد

خداوند در کلام‌الله می‌فرمایند نشانه‌ها برای افرادی است که تفکر می‌کنند؛ پس تفکر است که همه چیز را مشخص می‌کند. هیچ چیز در سکون نیست، همه چیز در حال حرکت شکل می‌گیرد و ساخته می‌شود و برای ساخته‌شدن باید تغییر کرد. بنابراین تا وقتی تغییر نکنیم، تبدیل نمی‌شویم و در ادامه ترخیص هم انجام نمی‌شود. با تغییر، گندم ذره‌ذره رشد می‌کند و کامل می‌شود. این حرکت است که باعث تغییر در جهان هستی می‌شود و جهان هستی در اثر این حرکت به چرخش خود ادامه می‌دهد.
سیستم خلقت به‌گونه‌ای ساخته شده است که تغییرات بدون فراز و نشیب اصلاً وجود ندارد و انسان در پرتو همین سختی‌ها است که ساخته می‌شود. سختی‌ها رحمت خداوند هستند و ما باید با تلاش و کوشش از این مرحله عبور کنیم تا تغییر هم انجام گیرد. در جهان هستی به هر چیزی که نگاه کنیم مانند معجزه است، مثل درختان مختلفی که در کنار هم قرار گرفته‌اند؛ ولی شبیه هم نیستند و هر کدام میوه مخصوص به خود را می‌دهد، همان درختی که برای میوه دادن نیاز به نیرو دارد و این نیرو را خورشید به آن می‌دهد.
همه موجودات کاری را انجام می‌دهند که در جهت فرمان خداوند است و نظمی که بین آن‌ها برقرار است، نشان‌دهنده فرمانی است که ما در پی آن هستیم. ما با دانش اندکی که داریم، نمی‌توانیم به راز هستی و حتی خود انسان پی ببریم. زمانی که حس می‌کنیم و حرکت می‌نماییم دیدگاه ما در مورد جهان‌های دیگر باز می‌شود و با همه سختی‌های موجود نیز می‌توانیم به خط پایان برسیم؛ ولی زمانی که مرگ ما فرا رسید مرحله دیگری از زندگی نیز شروع می‌شود و ادامه تلاش و کوشش که زندگی را شیرین می‌کند، باعث ادامه حیات می‌شود.
پایان هر نقطه سر آغاز خط دیگری است و این یعنی همیشه هر موضوعی که تمام شد، داستان دیگری شروع می‌شود. زمانی که ما در حال حیات هستیم با پیشرفت و آگاهی ممکن است دیدگاهمان به جهان‌های دیگر باز شود. ما با نیستی به هستی می‌رسیم و با نیازهای حقیقی و مجازی خود در جدال هستیم. بایستی بدانیم آنچه که نیست وجود داشته، هست و خواهد بود. ما مثل کسانی هستیم که تمام مدارج عالی را پشت سر می‌گذاریم و در اثر حادثه به فراموشی دچار می‌شویم؛ اما از بین نمی‌رویم و از بعد دیگر سر در می‌آوریم؛ بنابراین کسانی که با اعتیادشان به بعد دیگر وارد می‌شوند، باز هم اعتیاد درونشان وجود دارد و باید از یک روزنه‌هایی گذر کنند تا بتوانند به رهایی برسند.
همان‌طور که آقای مهندس در سی‌دی می‌فرمایند: آب کم جوی تشنگی آور به دست، تا بروید آب از بالا و دست؛ این یعنی زمانی که ما برای دریافت آگاهی و دانایی گرسنه باشیم، نور معرفت را می‌بینیم؛ پس ما نیز باید زمانی را که در دست داریم بیهوده از دست ندهیم و با گذراندن آن کار مفید انجام بدهیم. تنها در این صورت است که مورد لطف خداوند قرار می‌گیریم؛ زیرا می‌دانیم هر چه که بیاموزیم مالک آن هستیم و در بعد دیگر از آن استفاده می‌کنیم.

منبع: سی‌دی تغییر (بنیان کنگره۶۰: مهندس حسین دژاکام)
نویسنده: همسفر شیرین رهجوی راهنما همسفر مژگان (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مژگان (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر امیره (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر علیرضا