خدمت خالصانه، کلید آرامش واقعی

سومین جلسه از دور دوازدهم سری کارگاهای آموزشی عمومی مسافران و همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان با استادی راهنمای محترم مسافر ایمان ، نگهبانی  مسافر عبدالله و دبیری مسافر مجید با دستور جلسه:  «وادی هفتم و تاثیر آن روی من» و «جشن تولد اولین سال رهایی مسافر ناصر» روز پنجشنبه  20 شهریور  ۱۴۰۴  ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که بار دیگر لیاقت حضور در این جایگاه و بهره‌مندی از آموزش را به من عطا فرمود.پیشاپیش هفته ایجنت و مرزبان را به ایجنت و مرزبانان بخش همسفران و مرزبانان بخش مسافران را تبریک می‌گویم و امیدوارم در هفته آینده بتوانیم جشنی شایسته برای این عزیزان برگزار کنیم و آن‌گونه که سزاوار است از زحماتشان قدردانی نماییم. همچنین، تولد اولین سال رهایی مسافر ناصر را صمیمانه تبریک عرض می‌کنم.اکنون به اختصار در مورد وادی هفتم سخن می‌گویم. همان‌گونه که دبیر محترم فرمودند، وادی هفتم به «کشف رمز و راز حقیقت در یافتن راه» اشاره دارد و آنچه مهم است، برداشت و درک ما از این مفهوم می‌باشد.

در نگاه سطحی، این وادی ساده به نظر می‌رسد، اما اگر کاربردی و عمیق به آن بنگریم، درمی‌یابیم که حقیقت با واقعیت تفاوت دارد. واقعیت، ظاهر امور است، در حالی‌که حقیقت ریشه در گذشته دارد و در آینده نیز ادامه خواهد یافت.برای رسیدن به حقیقت، ابتدا باید راه را پیدا کنیم. شاید برای تازه‌واردان، این دستور جلسه مبهم به نظر برسد؛ اما با اجرای قوانینی همچون مصرف منظم دارو، حضور در جلسات، نوشتن سی‌دی‌ها، رعایت حرمت‌ها و شرکت در لژیون‌ها، کم‌کم درمی‌یابند که این موارد تنها قانون خشک نیست، بلکه ابزار درک و تغییر است. اگر کسی این قوانین را صرفاً به‌عنوان رفع تکلیف انجام دهد، چیزی به دست نمی‌آورد.

مهم آن است که دریابد مصرف دارو چه نقشی در بازسازی جسم دارد، یا نوشتن سی‌دی چگونه در آموزش و تغییر نگرش او اثرگذار است.اجرای قوانین کنگره، احترام به حرمت‌ها و پذیرش تصمیمات راهنما، نه از سر اجبار بلکه برای رشد فردی و رسیدن به آرامش است. هر جایگاهی که در کنگره به ما سپرده می‌شود، وظیفه‌ای است که باید چرایی آن را درک کنیم. هیچ جایگاهی تنها ظاهر نیست؛ بلکه وسیله‌ای برای خدمت و رسیدن به آرامش و حقیقت است.از بزرگ‌ترین وظایف ما در کنگره، اجرای قوانین است. قوانینی که سال‌ها برای تدوین آن‌ها تلاش شده و هرگز دشمنی با شخص خاصی در میان نبوده است. برای نمونه، پرداخت‌های مالی، نه به سود فردی بلکه برای حفظ ساختار و ادامه حیات نمایندگی‌هاست.

امروز خداوند را شاکرم که در جشن تولد رهایی ناصر عزیز حضور دارم. تولد در کنگره، با تولدهای معمولی تفاوتی اساسی دارد؛ چراکه این تولد نشانه‌ی خروج یک فرد از تاریکی است. ناصر در سفر اول و دوم، همواره با جدیت، نظم و حضور مستمر در جلسات نمونه بود. او حتی پس از پایان سفر دوم، همچنان در کنگره حضور داشت، خدمت کرد و با کسب اجازه پهلوانی از جناب مهندس، گام‌های بزرگی برداشت. پهلوان ناصر و پهلوان عباس از کسانی بودند که برای ساخت نمایندگی جدید تلاش بسیاری کردند و بخش بزرگی از بار این مسیر را به دوش کشیدند.از ویژگی‌های ارزشمند ناصر، همراهی همسفرشان بود که نقش مهمی در موفقیت او ایفا کرد. هر دو در آزمون سال گذشته شرکت کرده و پذیرفته شدند. امیدوارم در سال‌های آینده نیز در جایگاه‌های بالاتر خدمت کنند و چراغی برای رهجویان تازه‌وارد باشند.یک بار دیگر، این موفقیت ارزشمند را به ناصر عزیز و همسفر ایشان تبریک عرض میکنم.

مشارکت ها

مسافرناصر:
سلام دوستان، ناصر هستم، یک مسافر.
سپاس خدایی را که انسان را به خلعت «وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَني آدَمَ» آراست و جهان هستی را به او بخشید. درود بر پیام‌آوران حق که راه رستگاری را به بشر نشان دادند.هرگاه روز نخست ورودم به کنگره برای درمان را به یاد می‌آورم، هنوز لرزشی در وجودم پدید می‌آید.

از همه خدمتگزاران صمیمانه سپاسگزارم که با محبت خود معنای عشق را به نمایش گذاشتند. پیام سفر دوم پیامی است برای دردمندان؛ پیامی که یادآور می‌شود باید دیروز پریشان را با امروزِ آرام مقایسه کرد و شکر نعمت را به‌جا آورد.قوانین الهی از ابتدای خلقت همراه بشر بوده‌اند؛ پرهیز از غیبت و دروغ، عمل به بخشش و انفاق، و بازگشت به صفات الهی که در وجود انسان نهاده شده است. سفر دوم، در حقیقت سفری از شناخت خویشتن تا شناخت خداوند است.

همان خدایی که در کنگره او را «قدرت مطلق» می‌نامیم.پیش از ورود به کنگره، معنای محبت را نمی‌فهمیدم؛ اما اینجا آموختم که تنها محبت پیوند حقیقی انسان‌هاست. از خدمتگزاران که با عمل خود عشق را عیان کردند، سپاسگزارم. کنگره ۶۰ دانشگاهی جامع است؛ دانشگاهی که علوم و اخلاق و معنویت را یک‌جا به ما می‌آموزد. آموزش‌های آن زندگی مرا دگرگون کرد؛ روزگاری در اوج تخریب بودم و امروز توان ادامه زندگی یافته‌ام.رسالت من، پس از یک سال رهایی، انتقال پیام آزادی است؛ چه با خدمت و چه با رفتار.

راهنمایان، قوانین و حرمت‌ها چراغ راه ما هستند و اگر به آن‌ها عمل کنیم، جامعه‌ای پویا و خانواده‌ای سالم خواهیم داشت. کنگره امروز نه‌تنها در درمان اعتیاد، که در درمان بیماری‌های دیگر نیز مؤثر است و این نشانه حکمت الهی است.امیدوارم همگی در این مسیر سربلند باشیم و بتوانیم پیام انسانیت و رهایی را به جهانیان برسانیم.سپاسگزارم.

همسفر سمیه راهنمای لژیون چهارم همسفران
سلام دوستان، سمیه هستم، یک همسفر، خداوند را سپاسگزارم و خوشحالم که بار دیگر در این جایگاه قرار گرفته‌ام. این تولد را به آقای مهندس و خانواده محترمشان، خانم زری، راهنمای سفر اول، آقای ایمان، آقای ناصر، خانم بتول و دخترشان سارا، همچنین به خودم و راهنمای عزیزم خانم نسرین تبریک می‌گویم. امیدوارم روز به روز شاهد رهایی‌های بیشتری در نمایندگی باشیم؛ چرا که این رهایی‌ها پیام‌رسانی برای تمام انسان‌هایی است که خواهان نجات از تاریکی و ظلمت هستند.

افرادی که امروز در جایگاه رهایی قرار دارند، روزی تازه‌واردانی بودند با کوله‌باری از ترس، ناامیدی و طردشدگی از جامعه؛ اما به‌واسطه خواست و تلاش خودشان توانستند به این نقطه برسند. این مسیر نشان می‌دهد که امید زنده است و کنگره راه درستی را پیش پای ما قرار داده است. البته یافتن راه کافی نیست، بلکه برداشت درست از مسیر اهمیت بیشتری دارد. جلسه این هفته با موضوع وادی هفتم برگزار شد. نمونه بارز این وادی، همین خانواده‌ای است که با تلاش و فرمانبرداری به نتیجه رسیدند.

شاهد دریافت شال سبز آقای ناصر و خانم بتول بودیم که حاصل یک سال آموزش، حضور در آزمون‌ها و تلاش پیوسته بود. ویژگی ارزشمند کنگره این است که بدون توجه به شرایط، سواد یا جایگاه اجتماعی، همه افراد را با عزت و احترام می‌پذیرد. آنچه اهمیت دارد میزان فرمانبرداری و تلاش هر فرد است. هر چیزی بهایی دارد؛ خانواده‌ای که امروز شاهد رهایی‌شان هستیم، این بها را پرداخته و اکنون در این جایگاه ایستاده‌اند. رهایی تنها آزادی یک فرد از اعتیاد نیست؛ بلکه نجات یک خانواده، یک محله، یک جامعه و در نهایت یک انسان است.

امیدوارم سفر اولی‌ها با ایمان و تلاش در این مسیر حرکت کنند و هر یک به سندی زنده و بی نقص برای رهایی و امید تبدیل شوند. یک بار دیگر این روز فرخنده را به همه ی اعضای محترم نمایندگی گوجان تبریک می‌گویم و برای همه عزیزان آرزوی موفقیت دارم.

همسفر بتول:
سلام دوستان، بتول هستم، همسفر. از صمیم قلب خوشحال و سپاسگزارم که امروز در این جایگاه قرار گرفتم. در آغاز، تبریک ویژه‌ای تقدیم می‌کنم به جناب آقای مهندس و خانواده ایشان، همچنین به راهنمای مسافرم آقای ایمان، راهنمای خودم خانم زری و خانم سمیه عزیز.

از تمام خدمتگزاران کنگره که بی‌وقفه زحمت می‌کشند نیز صمیمانه تشکر می‌کنم. خدا را شاکرم بابت مسافرم که یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های زندگی‌ام بود. هیچ کمبودی در زندگی نداشتم جز رنجی که از مصرف مواد او بر جان و روانم وارد می‌شد. هرگز باور نداشتم روزی بتواند حتی اندکی از مواد فاصله بگیرد. همیشه از خدا می‌خواستم راهی نشانم دهد. امروز شکرگزارم که مسافرم با عشق، ایمان و حس پاک وارد کنگره شد و با اصرار او من نیز به همراهش آمدم.

در این مسیر آموزش‌های فراوان گرفتم، بسیاری از پرسش‌هایم پاسخ یافت و آرامش تازه‌ای در زندگی‌ام جاری شد. پیام وادی هفتم به زیبایی می‌گوید: پیدا کردن راه مهم است، اما پیمودن و ادامه دادن آن بسیار مهم‌تر. چه بسیار کسانی که راه کنگره را یافتند اما فرمانبردار نبودند، سی‌دی‌ها را ننوشته و دوباره به تاریکی‌ها بازگشتند. به همین دلیل قدردان مسافرم هستم که با تلاش و پشتکار خود به این جایگاه رسید. امیدوارم همه سفر اولی‌ها و سفر دومی‌ها با عشق و تلاش در مسیر خدمت، به رهایی و جایگاه‌های والاتر دست یابند. با سپاس فراوان.

عکس های جشن تولد یکمین سال رهایی مسافر ناصر

نگارش، ویرایش، تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر ابوالقاسم