جلسه دوازدهم از دور دهم کارگاه‌های آموزشی عمومی مسافران و همسفران نمایندگی معدن فیروزه با استادی مسافر احمد و نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «وادی هفتم و تأثیر آن روی من» سه‌شنبه 20 شهریور 1404 ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان احمد هستم یک مسافر
از نگهبان جلسه سپاسگزارم که به من اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم تا خدمت کنم.
دستور جلسه وادی هفتم می‌گوید رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌نماییم. برای کشف حقیقت و یا برای آشکار ساختن اصل هر موضوعی که پنهان است ما نیازمندیم تا رمز و راز آن را بگشاییم که در اینجا منظور از رمز پیدا کردن راه یا مسیر حرکت و منظور از راز آنچه از مسیر برداشت می‌کنیم.
برای باز کردن هر قفلی لازم است کلید آن را پیداکنیم و بعد بایستی با کلید اقدام به باز کردن قفل کنیم. از وادی هفتم یاد گرفتیم که ابتدا راه درست را انتخاب کنیم آن‌هم با تفکر و آموزش صحیح. انتخاب راه درست هم آسان نیست چون شیطان همیشه به زیباترین شکل ممکن وارد افکار و اندیشه انسان می‌شود و راه منفی را در نظر انسان درست و خوب جلوه می‌دهد اما وقتی آموزش در کنار تفکر و اندیشه قرار بگیرد راه درست نمایان می‌شود. پس پیدا کردن راه در هرلحظه از زندگی اهمیت دارد و چه در کارهای بزرگ و چه در کارهای به‌ظاهر کوچک و عادی روزمره باید راه درست را پیداکنیم.
مسافرانی که در کنگره راه درمان را پیدا کردند و به رهایی رسیدند نباید فقط به این مقدار بسنده کنند و برای برداشت حداکثری بایستی در سیستم کنگره ۶۰ خدمتگزار باقی بمانند. وادی هفتم به من یاد داده است که قبل از حرکت راه را بررسی کنم و از ایمن بودن راه مطمئن شوم و سپس حرکت کنم. از این وادی یاد گرفتم قبل از باز کردن دهان تفکر کنم و بعد اقدام به صحبت کنم. در این وادی نکته بسیار مهمی یاد گرفتم که حتی ممکن است راه درست باشد ولی توان حرکت نداشته باشیم یا بین راه به مشکلی برخورد کنیم و در این حالت نباید مأیوس و ناامید شویم بلکه از استاد و یا راهنمای خودمان مشاوره بگیریم تا مقصد و هدف خود را گم نکنیم.
وظیفه من مسافر این است که قدر این راه را بدانم و حرمت‌ها و قوانین را به‌درستی اجرا کنم چون این راه من را به مقصد راستی و حقیقت می‌رساند و آن حقیقت و مقصد نهایی رسیدن به تعادل و آرامش است. بخش دوم از وادی هفتم انسان‌ها را به دو گروه دسته‌بندی می‌کند. گروهی انسان‌های کم خرد هستند که این دسته همیشه ابتدا حرف می‌زنند و سپس فکر می‌کنند و برای انجام هر کاری بدون تفکر و بررسی ان کار را انجام می‌دهند و بعد از رو‌به‌رو شدن با نتیجه کار خود به دنبال راه‌حل و چاره‌جویی می‌افتند. گروه دوم انسان‌های خردمند هستند و از نشانه‌های انسان‌های خردمند این است که همیشه قبل از سخن گفتن ابتدا فکر می‌کنند چون می‌دانند سخن گفتن خود به‌نوعی تعیین مسیر است و برای انجام هر کاری باید تفکر کرد و تمام جوانب امر را مورد بررسی دقیق قرارداد.
پس امیدواریم با استفاده از آموزش‌های کنگره ۶۰ و تفکر صحیح و بهره‌گیری از الگوهای خوبی که این مسیر را به سلامت به مقصد رسیده‌اند جز دسته خردمندان باشیم.
ممنونم که سکوت کردید و به صحبت‌های من گوش دادید.
عکاس:مسافر عباس
تایپ:مسافر ابوالفضل
ویراستاری،نگارش متن و ارسال خبر: مسافر حسین
- تعداد بازدید از این مطلب :
83