آموزش وادی ها مسیر را برای ما روشن می کند

جلسه چهارم از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگرۀ ۶۰؛ نمایندگی زال‌پارس؛ با استادی راهنمای محترم  مسافر مسعود، نگهبانی مسافر اکبر و دبیری مسافر ناصر با دستور جلسه «وادی هفتم و تاثیر آن روی من» پنج‌شنبه 20شهریور 1404 راس ساعت 17:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مسعود هستم یک مسافر
خدا را شاکرم که فرصت داد در خدمت شما باشم وامیدوارم جلسه خوبی داشته باشیم.تشکر می کنم از ایجنت محترم و گروه مرزبانی و نگهبان جلسه و راهنمای محترم آقا ابوالفضل که هماهنگی لازم را انجام دادند.از جناب مهندس و خانواده محترم نیز به رسم سپاس،قدردانی میکنم.

دستور جلسه:وادی هفتم و تاثیر آن روی من
وقتی به دستور جلسه فکر می کردم،یاد گذشته تاریک خودم افتادم که در جستجوی راه نجات بودم.شاید حدود دوازده سال دنبال راه نجات بودم و تمام روشها را آزمایش کردم.کمپ و بهزیستی و روانپزشکی و شوک درمانی و خیلی راههای دیگر.هر بار که اقدام کردم تا خلاص شوم،از چاله به چاه افتادم.آنجا که احساس خستگی تمام می نماید،نوری در آسمان ظاهر می شود و راه را نمایان میکند.

گاهی با خودم فکر میکردم که آفتاب را هم تاریک میبینم.وقتی در کنگره یک چای خوردم،فهمیدم که سالهاست طعم آن را تجربه نکرده بودم و چشایی مانند سایر حواس پنجگانه دچار نقص عملکرد بوده است.وارد کنگره شدم و با فرمانبرداری و گوش دادن و عمل به آموزشها سعی کردم مسیر را پیدا کنم.

نشستن روی این صندلی به تنهایی کافی نیست و هر شخص باید خودش مسیر را بیابد.آموزش وادی ها مسیر را برای ما روشن میکند.وادی اول تا چهارم در حوزه تفکر همه چیز را بیان میکند.در وادی پنجم ، آنچه را آموختی به عمل در می آوری و حرکت میکنی.حرکت از قوه به فعل.در وادی ششم حکم عقل را به عنوان فرمانده می پذیریم و اجرا می کنیم.
روش DST راحت و آسان است.اگر با سایر روشهای  قطع مصرف مقایسه کنیم واقعا نازدرمانی محسوب می شود.باورش سخت است و انسان یادش میرود که چقدر سختی و مشقت داشته است.کسانی بارها کمپ را تجربه کرده اند ولی موفق به درمان نشده اند.ما سه وعده شربت می خوریم و اینجا جز احترام نمی بینیم و همه خدمتگزارن تلاش می کنند تا شرایط سفر خوب ما مهیا شود.

آنچه من خواسته دارم میتوانم برداشت کنم و میتوانم انرژی لازم را دریافت کنم.درمان اعتیاد کمترین دستاورد کنگره 60 میباشد.امروزه جناب مهندس در زمینه بیماریهای صعب العلاج صاحب مقاله هستند.
هفته آینده مناسبت هفته ایجنت و مرزبان را داریم.برای قدردانی و قدرشناسی این مناسبتها لازم به نظر میرسد.باید ببینم به بیداری و آگاهی رسیده ام؟فراموش نمی کنم که اولین نمایندگی در اراک بودیم و عزیزانی از تهران برای کمک به ما می آمدند.

استادم میفرمود:هیچگاه فراموش نکن چه کسانی به تو یاری رسانده اند.اگر در کنگره خوابت ببرد،در هیچ کجای دیگر نمیتوانند بیدارت کنند.همین الان در خارج از کنگره اعتیاد را غیرقابل درمان میدانند.گرما و انرژی که خدمتگزاران به ما می دهند و یکسال به ما کمک می کنند در موفقیت سفر ما بسیار موثر است.
به تمام ایجنتها و مرزبانان این هفته را پیشاپیش تبریک عرض می کنم.نباید اجازه دهیم نیروهای منفی از یاد ما ببرند که چه کسانی به ما خدمت نموده اند تا به این حال خوب برسیم.امیدوارم عزیزان از این فرصت برای قدرشناسی استفاده کنند.زمان به سرعت میگذرد و باید بدانیم این مسیر باز است و میتوان سالها در این مسیر خدمت نمود.ذهنیت را باز نگه دارید و ادامه دهید.
از اینکه به عرایض من توجه نمودید از همه شما سپاسگزارم.

گروه سایت نمایندگی زالپارس
مرزبان خبری:مسافر حامد
تایپ و ویراستار:مسافر علی لژیون پنجم
تنظیم برای سایت:مسافر رحمان لژیون سوم
عکاس: مسافر جلال لژیون ششم