قفل سازان زیادی وجود دارند ولی کلیدسازان اندک هستند

موضوع: وادی هفتم و تاثیر آن روی من

سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر
وادی هفتم به ما می‌گوید؛ رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است، یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌نماییم.در این وادی می‌گوید: پیدا کردن راه در زندگی ما مسئله مهمی است. گاهی اوقات در زندگی بر سر یک دو راهی قرار می‌گیریم که یکی به بی‌راهه و راه دیگر آن به مقصد سالم و کامیابی می‌رسد، که به وسیله تعقل و تفکر  راه  درست را می‌توان پیدا کرد، به روشنایی رسید و در صراط مستقیم قرار گرفت.
کنگره راه و مسیر درست را به مسافران نشان می‌دهد ولی طی کردن و چگونه طی کردن راه به عهده خود مسافر است، که باید با تفکر و تلاش راه را پیدا و طی نماید. پیدا کردن راه به تنهایی  موثر واقع نمی‌شود، بلکه طی کردن آن راه مهم است. برای پیدا کردن قفل هر دری به کلید نیاز داریم باید اقدام و با تفکر برای باز کردن قفل‌ها، کلید ساخته شود.
آقای مهندس می‌فرمایند: قفل سازان زیادی وجود دارند ولی کلیدسازان اندک هستند و در جای دیگر  می‌فرماید: کار نکردن و سخن نگفتن خیلی سخت است ولی گاهی بهترین جواب را می‌دهد. من امروز  به کنگره آمدم و حالم خراب است، اگر به حال خوب برسم و عشق واقعی را به همسفرم دادم درست آموزش گرفتم.
مسافر حال خوب و عشق واقعی را اول در آرامش خودش می‌بیند و بعد برایش سوال می‌شود اینجا کجاست؟! که حالش خوب شده و به حال خوب رسیده است. در کنگره از راهنمایان خیلی چیزها را یاد می‌گیریم مثلاً؛ اگر من درگیر منیت هستم و آموزش پذیر نیستم باید بر ترس خود غلبه کنم، آموزش بگیرم، تا راه برایم نمایان شود و تجربه کسب کنم،  به کلاس آموزشی بروم، باید اشتباهاتم را به گردن دیگران نیندازم، زود قضاوت نکنیم و به خودمان، رجوع کنیم.
بیشتر وقت‌ها اشتباه از ما است، اگر بخواهیم آموزش‌ها روی ما تاثیر داشته باشد و آنها را درک کنیم باید حس‌های خودمان را باز کنیم، چون حس بسته آموزش نمی‌گیرد. اگر من به وادی اول عمل نکنم، نمی‌توانم وادی هفتم را اجرا کنم. ما نباید در کار دیگران دخالت کنیم و با تفکر متوجه می‌شویم که با یک تجسس کوتاه راه را برای بسیاری از ضد ارزش‌ها باز کرده‌ایم و این باعث  می‌شود که از اتفاقات خوب محروم شویم.
وادی اول تفکر، دوم امیدواری، سوم مسئولیت پذیری، در قبال خود و کارهای خودمان است. باید با حرکت و تلاش راه درست را پیدا کنیم و اگر بخواهیم از  کوتاه‌ترین راه به درمان و مقصد برسیم، حتما مسیر را اشتباه می‌رفتیم و به بن‌بست می‌ رسیم.
وقتی که راه اشتباه باشد و تلاش هم نکنی فقط از نظر خودت این راه درست است.هنگامی که به کنگره آمده‌ام راه درست را یاد گرفتم  و متوجه شدم باید در مسیر درست قرار بگیرم تا بتوانم  آموزش‌ها را عملی کنم  تا به مقصد برسم.
امیدوارم، رهایی و حال خوب برای تک تک افراد کنگره فراهم شود و به حال خوب برسند. در پایان از آقای مهندس و خانواده محترمشان که این بستر را برای ما فراهم نمودند تشکر می‌کنم، که من را به حال خوب و آرامش رساندند و امیدوارم که روزی کنگره جهانی شود.

نگارش: مسافر علیرضا ل ۱۸
تایپ: مسافر جواد ل ۱۹
ویرایش: مسافر مرتضی ل۹
تنظیم و ارسال: مسافر ایمان