حکمت اشراق که توسط شهاب الدین سهروردی پدید آمد فلسفه آن بر پایه تابش نور اهمیت شهود و کشف شهود در شناخت حقیقت شکل گرفته و بر پنج حس درون تاکید دارد و حکمت مشا که بر اساس فلسفه ارسطو شکل گرفته بر پایه استدلال عقل گرایی و آنچه با حواس ظاهری ما قابل دیدن و بررسی است شکل گرفت و هر کدام هم طرفداران خاص خودش را به خود جلب کرد. ولی بعدها این دو مکتب در تقابل هم قرار گرفتند در حالی که نباید در تقابل یکدیگر قرار بگیرند و به نظر جناب مهندس هر دو گروه درست میگفتند هم حکمت اشراق و هم طرفداران حکمت مشا و به نوعی مکمل یکدیگر بودند
رست مثل انجمنهای ۱۲ قدمی که معتقد هستند با درمان روحی و روانی میتوان به رهایی رسید ولی جامعه پزشکی فقط و فقط عقیده دارد با دارو و درمان میتوان از دام اعتیاد رها شد در حالی که این دو در واقع تکمیل کننده یکدیگر هستند و هیچ تقابلی با یکدیگر ندارند.
در حقیقت فلسفه اشراق یادآور این نکته است که زمانی به پیروزی واقعی میرسیم که نور درون ما روشن و آشکار شود و نفس ما از درگیری و اسارت و تاریکیها رها شود زیرا مسیر را خداوند مشخص کرده میگوییم مسیر مستقیم پیشرو ندارد چون پیشرو آن الله است و در این مقوله همیشه راهنمایان بوده و هیچ وقت راه گم نبوده دروغ نگو، بدخواه دیگران مباش، تهمت نزن، فساد نکن، احتکار نکن، گران فروشی نکن، و ... اگر کسی از راه نادرست به یک مقامی برسد دیگر سخت است از راه خودش برگردد و دست از مقام خودش بردارد چون کار منفی انجام داده دیگر نمیتواند دست از کارش بردارد و همین بلای جان انسانها میشود و چقدر گواراست خدمت به انسانها کردن انسانهای خاص حتی از اعضای بدن خود به دیگران میبخشند زیرا میدانند که هیچ چیز متعلق به ما نیست بلکه امانتی است نزد ما فقط چیزی که میتوانیم مالکش باشیم عشق و محبت است، موضوع فهم و حماقت است، موضوع دانایی و نادانیست، موضوع جهل و فهمیدگی است که انسان بفهمد که مالک نیست هیچ چیز متعلق به او نیست و وقتی این را فهمید دیگر انفاق و گذشت برایش معنادار میشود لذت بخش میشود.
زیرا همین هیچ بودن است که در انسان نقطه قوت میشود چون وقتی فهمید که هیچی نمیداند آماده یادگیری میشود، قابل تغییر میشود و آماده دریافت نور و دانایی میشود. در سفر اعتیاد هم همینطور است ما اول میپذیریم که نمیدانیم بلد نیستیم، تسلیم میشویم تا به ساحل سلامت برسیم. پس هیچ یعنی پذیرش کنار گذاشتن غرور و منیت و آماده شدن برای رفتن به سمت نور و دانایی و رسیدن به همه چیز.
نگارش: مسافر اصغر(لژیون ششم)
تهیه و تایپ: مسافر احمد(لژیون دوم)
ویرایش، تنظیم و ارسال: مسافر احمد(لژیون دوم)
شعبه محمدیپور
- تعداد بازدید از این مطلب :
49