همسفر بودن در کنگره۶۰ فراتر از نقش مادرانه است

با راهنما همسفر عفت گفت‌وگویی در مورد نقش همسفر ترتیب داده‌ایم که در ادامه باهم می‌خوانیم. همسفر عفت و مسافر حسن با ده سال تخریب و با آنتی‌ایکس مصرفی ۱/۵ گرم تریاک کشیدنی وارد کنگره شدند به مدت ۱۶ ماه با متد DST و با داروی اُپیوم خوراکی به راهنمایی مسافر علی و همسفر نرگس سفر کردند، رشته ورزشی مسافر فوتسال و رشته ورزشی همسفر شطرنج است، اکنون ۸ سال و ۸ ماه و ۶ روز هست که آزاد و رها هستند.

تفاوت کنگره۶۰ با دیگر NGOها یا کمپ‌ها چیست؟

تفاوت اصلی جمعیت احیاء انسانی کنگره۶۰ با دیگر NGOها در مقوله جهان‌بینی است. در کنگره نگاه، به فرد مصرف‌کننده مواد مخدر به‌صورت مسافر است و تأکید بر تغییر جهان‌بینی به‌عنوان عامل نگه‌دارنده درمان است، نه‌فقط ترک مواد مخدر؛ یعنی به فرد آموزش داده می‌شود که چگونه جهان پیرامون خود را درک و برداشت کند و این تغییر نگرش باعث ماندگاری در درمان می‌شود. یکی دیگر از تفاوت‌های کنگره۶۰، اهمیت خاص به خانواده است که نسبت به سایر NGOها بارز است و در روند درمان و آموزش نقش مهمی دارد.

اگر همسفری بپرسد «چرا من باید آموزش ببینم؟ او مصرف کرده، نه من» چه پاسخی می‌دهید؟

درست است من به‌عنوان همسفر، مصرف‌کننده نبوده‌ام؛ ولی در کنار یک فرد مصرف‌کننده دچار تخریب‌شده‌ام، مثالی که همیشه در پاسخ رهجوها بیان می‌کنم، این است که تصور کنید سوار یک ماشین شده‌اید که راننده تعادل ندارد و هرلحظه امکان تصادف یا پرت‌شدن به پایین دره را دارید، بعد از به ‌مقصد رسیدن و پیاده شدن از ماشین چه احساسی دارید؟ آمدن به کنگره هم برای همسفر مصداق همین مثال است. از نظر روانی و جهان‌بینی تعادل لازم را نداریم و نیاز به آموزش‌های کنگره‌ داریم.

سفر دوم چه تفاوتی با سفر اول برای همسفر دارد؟

تفاوت سفر اول با سفر دوم یک همسفر را در کنگره۶۰ می‌توان این‌گونه توضیح داد: در سفر اول همسفر بیش‌تر در حالت یادگیری و پیمودن مسیر اولیه درمان است. ممکن است مسافر و همسفر هنوز دچار چالش‌ها و مشکلات بیش‌تری باشند و همسفر؛ باید صبور، مقاوم و حمایت‌کننده باشد تا مسافر بتواند مسیر درمان را طی کند. حضور و همراهی همسفر در این مرحله نقش بسیار مهمی در موفقیت مسافر دارد و همسفر باید یاد بگیرد چگونه رفتار کند و شرایط مسافر را درک کند.

سفر دوم برای مسافر و همسفر متفاوت است؛ زیرا مسافر تغییراتی ازلحاظ جهان‌بینی، رفتار و ظاهر داشته است و باید در این مرحله تعادل‌های بیش‌تری در زندگی برقرار کند. همسفر در سفر دوم ممکن است با چالش‌های مختلفی روبه‌رو شود؛ باید بیش‌تر مراقب حفظ تعادل باشد. در این مرحله همسفر ازنظر جهان‌بینی رشد یافته است و می‌تواند بهتر همراه مسافر باشد، گرچه سفر دوم هم سخت و هم آسان توصیف‌شده است. به‌طورکلی همسفر در سفر اول نقش حمایتی و همراهی اولیه را دارد و در سفر دوم که تغییرات عمیق‌تری در مسافر رخ‌داده نقش خود را در نگه‌داشتن تعادل و ادامه مسیر درمانی بادانش و تجربه بیش‌تر ایفا می‌کند.

با همسفری که خشمی عمیق از مصرف‌کننده دارد چطور برخورد می‌کنید؟

زمانی که یک رهجو باخشم و ناراحتی زیادی از مسافر خود وارد کنگره می‌شود، سعی می‌کنم او را به آرامش دعوت کنم و از او می‌خواهم تمام رفتارها و خصوصیات اخلاقی مسافر را فراموش کند و ابتدا روی خودش کار کند تا به صلح و آرامش درونی برسد و بتواند درست تفکر کند؛ زیرا خشم مانع تفکر ما می‌شود. وقتی خود همسفر آرام باشد می‌تواند کمک مؤثری به مسافرش نماید و بدون تشدید، تنش و خشم به راه خود ادامه بدهد.

خشم معمولاً ناشی از منیت و ترس‌های درون است. همسفر باید این را بداند که رفتارهای ناهنجار مسافر ناشی از تأثیرات مواد مخدر است و مسافر اختیار کامل ندارد، با شناخت بهتر خود و افکار و ترس‌ها می‌تواند خشم خود را کنترل و کاهش دهد. در کنگره۶۰ تأکید برافزایش آگاهی و دانایی در کنترل خشم است. دانایی باعث می‌شود خشم به بهترین شکل مدیریت شود و از افسردگی، پرخاشگری و مشکلات روحی جلوگیری شود؛ همچنین بالا بردن نقطه تحمل یکی از کلیدهای مهم در مهار خشم است.

همسفر بودن چه تفاوتی با مادر یا همسر بودن دارد؟

همسفر بودن در کنگره۶۰ فراتر از نقش مادرانه است و ترکیبی از حمایت عاطفی، آموزش، خودشناسی، تغییر رفتار و بالا بردن سطح آگاهی برای کمک مؤثر به مسافر در مسیر درمان است. مادر بودن بیش‌تر حالت احساساتی و عاطفی دارد؛ ولی همسفر بودن در کنگره یک نقش بالغانه، فعال، آگاهانه و آموزش‌دیده است که در مسیر رهایی مسافر، خودش هم پیشرفت می‌کند.

وقتی همسفر با ناامیدی از بازگشت مسافر با مصرف مواجه می‌شود، چه توصیه‌ای دارید؟

من در لژیون همیشه اعلام می‌کنم، زمانی که مسافر شما برای درمان وارد کنگره می‌شود اول‌ازهمه باید به آینده امیدوار باشید و هیچ‌گاه ناامید نشوید و در کنار مسافر و بال پرواز مسافر خود باشید. همیشه با خودتان تکرار کنید که ما حتماً به رهایی می‌رسیم و درصورتی‌که مسافر شما گریز زد و از کنگره دور شد این نکته را در نظر داشته باشید که برای انجام هر کاری سه مؤلفه خواست، تقدیر و فرمان الهی وجود دارد، زمان رهایی مسافر شما برسد و فرمان برای آن صادر شود حتماً دوباره سفر خود را آغاز خواهد کرد و به رهایی و حال خوش خواهد رسید. شما بدون توقف به مسیر خود با تلاش و پشتکار ادامه دهید و به‌روزهای روشن امیدوار باشید. نوبت باران برای همه محفوظ است.

آیا ممکن است یک همسفر باوجود رهایی مسافر، خودش در تاریکی بماند؟ چگونه باید جلوی آن را گرفت؟

بله ممکن است همسفر حتی باوجود رهایی مسافر خود، در شرایطی از تاریکی و ناامیدی باقی بماند. در کنگره۶۰ به همسفران این نکته آموزش داده می‌شود که رهایی مسافر صرفاً یک بخش از مسیر است و همسفر نیز باید به خود و جهان‌بینی خود توجه کند تا مشکلات روحی خود را درمان نماید. گاهی همسفر در طول مسیر دچار ناامیدی، سردرگمی یا تاریکی می‌شود و نیاز به آموزش و تلاش بیش‌تر دارد که به تعادل و رهایی برسد.

یکی از مشکلات عمده ماندن همسفر در تاریکی، عدم پذیرش تاریکی خود است؛ زیرا همیشه تصور می‌کند فقط مسافر به خاطر مصرف مواد مخدر در تاریکی به سر می‌برد و همسفر چون مصرف‌کننده نبوده اصلاً تاریکی‌ها را تجربه نکرده است، همین باعث عدم پالایش و اصلاح خود می‌شود.

مصاحبه‌کننده: همسفر نگیسا رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون دوم)
طراح سؤالات و ارسال: همسفر راضیه رهجو راهنما همسفر انسیه (لژیون پنجم) نگهبان سایت
عکاس: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر صفیه (لژیون اول)
همسفران نمایندگی عطار نیشابوری