حقیقت یعنی آن چیزی که بوده، هست و خواهد بود

عنوان وادی هفتم «رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری آن‌چه برداشت می‌نماییم.» است. من زمانی‌که وارد سیستم آموزشی کنگره۶٠ شدم، فکرم درگیر سؤالات بی‌شماری بود و در ذهنم می‌گفتم این افراد چه می‌گویند؛ بنابراین رفتار و صحبت‌های آن‌ها برای من عجیب بود؛ اما وقتی کم‌کم شروع به نوشتن کردم، متوجه شدم هر کدام از این وادی‌ها نقش مهمی برای ما دارند که اگر در زندگی به‌کار بگیریم، بسیاری از مشکلات ما حل خواهد شد و در ادامه با عمل به آن‌ها می‌توانیم راه درست را از نادرست تشخیص دهیم، مانند وادی هفتم که یافتن راه را به ما آموزش می‌دهد. ما برای رسیدن به هر حقیقتی در زندگی به دو اصل نیاز داریم که ابتدا بایستی راه رسیدن به هر حقیقی را پیدا یا آن را رمزگشایی کنیم تا متوجه شویم کدام راه به حقیقت می‌رسد.
ما در کنگره۶۰ آموختم حقیقت یعنی آن چیزی که بوده، هست و خواهد بود. صراط مستقیم راز و رمزی دارد که بازکردن آن کار هرکس نیست، دارای بقا و فنا است و انسان را به مقصد راستین می‌رساند. من از این وادی در تمام مشکلات و سطوح زندگی می‌توانم استفاده کنم. انسان‌های بسیاری در طول زندگی خود به‌دلیل این‌که نتوانستند راه درست را پیدا کنند، زندگی آن‌ها متلاشی شده و به سوی نابودی رفته است. پیدا کردن راه درست بسیار مهم است؛ زیرا یک راه ممکن ما را به مسلخ ببرد و راه دیگر ما را به پیروزی برساند؛ بنابراین پیدا کردن راه در زندگی ما نقش مؤثری دارد که ما باید تفکر کنیم کدام راه ما را به نتیجه درست خواهد رساند. ما در زندگی ممکن است بر سر دو راهی قرارگرفته و شاید هر بار که مسیر غلط را انتخاب کنیم تا نابودی پیش برویم.
انسان برای پیدا کردن هر راهی باید تفکر و اندیشه را بررسی کرده و برای کشف حقیقت و آشکار کردن هر موضوعی باید رمز و راز آن را پیدا کند که در این وادی رمز آن به معنی یافتن راه و راز به معنی آن‌چه برداشت می‌کنیم، است؛ چراکه برای باز کردن قفل هر دری باید کلید آن را پیدا کنیم و سپس با کلید قفل را باز کنیم؛ زیرا قفل‌سازان بسیار و کلیدسازان اندک هستند. گروهی از انسان‌ها برای انجام کارهای خود، این وادی را در نظر می‌گیرند و گروهی نیز به این وادی توجه نمی‌کنند؛ بنابراین انسان‌ها به دو گروه کم‌خردان و خردمندان تقسیم می‌شوند. اکنون اگر من در گروه کم‌خردان قرارگرفته باشم، نشانه آن این است که همیشه ابتدا سخن گفته، سپس فکر می‌کنم، در ادامه بدون تفکر و بررسی آن کار را انجام داده و زمانی‌که به مشکل برخورد کردم به دنبال راه حل هستم؛ بنابراین همیشه در حال ایجاد مشکل برای خود و دیگران هستم و مدام به دیگران می‌گویم که من منظوری نداشتم و معذرت می‌خواهم.
گاهی‌اوقات ما فکر می‌کنیم بهترین راه کوتاه‌ترین راه است؛ به‌عنوان مثال: فردی که خود مشکل زیادی دارد، چگونه می‌تواند به ما کمک کند. ما پیش از پیدا کردن راه و تعیین مسیر حرکت می‌کنیم و بیشتر اوقات از بی‌راهه سر در می‌آوریم؛ اما اگر در گروه خردمندان باشیم، همیشه پیش از گفتن سخن ابتدا فکر می‌کنیم، باتفکر تمام شرایط خود را بررسی کرده و سپس آن کار را انجام می‌دهیم؛ بنابراین خردمند برای یافتن هر راهی ابتدا تفکر و بررسی می‌کند تا صراط مستقیم را پیدا کند. من از این وادی نتیجه می‌گیرم که همیشه قبل از انجام هر کاری بایستی با تفکر و اندیشه رمز و راز هر چیزی را کشف کنم تا به صراط مستقیم برسم.

منبع: سی‌دی «وادی هفتم» از آقای مهندس حسین دژاکام
تایپ: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون هفتم)
ویرایش و رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر شهلا رهجوی راهنما همسفر مهین (لژیون هشتم)، دبیر سایت
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)