تنها رفتن راه مهم نیست،بماند اینکه گاهی راه را اشتباه انتخاب می کنیم و آن راه به بیراهه می رود مثل همین مساله اعتیاد

دوازدهمین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی، ویژه‌ی مسافران نمایندگی ابهر ، با استادی مسافر امیررضا و نگهبانی مسافر بهمن و دبیری مسافر وحید ، با دستور جلسه‌ی « وادی هفتم و تاثیر آن روی من » سه‌شنبه 18 شهریور ۱۴۰۴  ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد .

خلاصه سخنان استاد:
در مورد دستور جلسه عرض کنم که می گوید:((رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است،یکی یافتن راه و دیگری آنچه که برداشت مینمائیم)) تمام وادی ها مانند یک زنجیر می مانند که به همدیگر وصل شده اند و اگر بخواهیم که از وسط آن یکی را دربیاوریم زنجیر پاره می شود و باید به ترتیب باشد حال در اینجا این را می گوید که اگر می خواهی حقیقت را کشف کنی رمز و راز آن دو چیز است واما حقیقت چیست؟ حقیقت چیزی است که همیشه بوده و هست و همیشه هم خواهد بود مانند خداوند که یک حقیقت است و هیچوقت از بین نمی رود و همیشه خواهد بود یا خود انسان هم یک حقیقت است خیلی حقیقت های دیگر هم هست که اگر بخواهیم آنها را کشف کنیم در مرحله اول باید راه را درست برویم و در مرحله دوم باید یک چیز را برداشت کنیم تنها رفتن راه مهم نیست،بماند اینکه گاهی راه را اشتباه انتخاب می کنیم و آن راه به بی راهه می رود مثل همین مساله اعتیاد که چه انسانهای قدرتمند و با عرضه وجود داشته اند و وجود دارند که بارها سعی کرده اند راه را بروند تا به درمان برسند ولی نتوانسته اند چون راه درست را پیدا نکرده اند،حال خدا را شاکرم که ما توانستیم راه را پیدا کنیم و در کنگره به درمان برسیم و باید در این راه یک چیزی برداشت کنیم در واقع هرکسی کاری انجام می دهد نباید ادا طوری باشد باید کارش نتیجه ای داشته باشد خروجی کار ماست که بسیار مهم هست،ما در کنگره باید الگو باشیم برای خود و دیگران، در این هستی همه چیز نیاز به الگو دارد چیزی نیست که به الگو نیاز نداشته باشد،الگو بودن اینطور است که باید در رفتارم حواسم جمع باشه حتی اگر حال خرابی داشتم آن را مخفی کنم و همیشه بگویم که حال من خوب است در دنیا هر ارتعاشی که بدهی همان را پس خواهی گرفت پس اینجا برداشت کردن خیلی مهمه وقتی به وادی اول برمی گردم اگر کمی تفکر کنم  می بینم که من برای چه این مدت طولانی به کنگره می آیم ، به قول آقای مهندس که می گوید: راه مستقیم یک نشانه دارد که نشانه ی آن هم آرامش است 

در وادی دوم هم می گوید: ما برای چه خلق شده ایم قطعا که بدون دلیل نیست و رسالتی در آن وجود دارد و هرکسی را بهر کاری ساختن باید ببینیم که ما برای چه کاری ساخته شده ایم، کنگره رسالت بسیار بزرگی  است و  مانند بهشت می ماند و کنگره جایی است  که انسان را به آرامش می رساند،زمین را چه کسی به ارزش میرساند؟((کشاورز))یا باغ را باغبان به ارزش میرساند پس من هم باید شهر وجودی خود را خودم باغبانی کنم،اگر بخواهم که حال الانم با حال قبل فرق کند باید به آن ارزش ببخشم و روی آن کار کنم این توان را خداوند به همه داده که بتوانیم از چیزی که هستیم رها شویم،تغییر کنیم  و به درجه بالاتری برسیم صفت گذشته در انسان صادق نیست اینجا به درد ما می خورد انسان فرقش با موجودات دیگر در همین است  که میتواند هم خودش را به درجه بالا ببرد و هم بالعکس خودش را به پایین بکشاند  پس بهتر است که هرلحظه از وادی یکم در زندگی بهتر استفاده کنم باید برای حرکت بعدی هم تفکر داشته باشم. سختی ها همیشه باعث اذیت و  مشکل نیستند باید سختی ها رو کنترل کرد سختی ها هستند که انسان را می سازند به شرط مدیریت آنها،حال خراب الان من در گذر است که نباید به آن اهمیت بدهم و در آخر باید حرمت های کنگره را رعایت کنم و به آنها احترام بگذارم و به عنوان یک رهجو خودم باید اول راهنمای خودم باشم از اینکه به صحبت های بنده گوش دادید خیلی ممنونم.

جلسه ویلیام

مرزبان کشیک: مسافر حسین

تایپ: مسافر رضا
عکاس،صدابردار،ثبت و ارسال: مسافر سعید

سایت مسافران نمایندگی ابهر