برداشت مرزبان محترم، مسافر محمد سام از سیدی «تغییر» جناب مهندس دژاکام
تغییر همیشه سخت است، شاید سختترین کار دنیا؛ اما بسیار زیباست، و قطعاً زیباترین کار دنیاست. آنقدر زیباست که خودت تا مدتها قادر به دیدنش نیستی، حتی برای تصورش هم آماده نیستی. این تداوم و استمرار در تغییر است که تو را آگاه میسازد.
اما زمانی که به آگاهی رسیدی، تغییر را با چشمانت خواهی دید؛ دیدنی از جنسی دیگر، با ذراتی کاملاً متفاوت، آمیخته با عشق و محبتی الهی و آسمانی، مستحکم و استوار که حتی سهمگینترین طوفان نیز خللی در آن ایجاد نمیکند.
زمانی که به این مرحله میرسی، رها میشوی و پرواز را آغاز خواهی کرد؛ پروازی بلند بر فراز آمال و آرزوها، پروازی فراتر از رویاها، بالاتر از ابرها و صاعقهها، و بسیار بالاتر از عقابها؛ جایی نزدیک ستارهها.
آنجاست که در مکانی امن و آرام، جهان را نظارهگر خواهی بود؛ آنجاست که حتی اگر بخواهی، جز زیبایی چیزی نخواهی دید و جز عشق و محبت چیزی ارزانی نخواهی کرد.
بسیاری از چیزهایی که در اصل قرار بوده هدایتگر انسان باشند، موجبات گمراهی این اشرف مخلوقات را فراهم کردهاند. یکی از آنها سوءاستفاده از اعتقادات است. از زمانی که به یاد دارم، هر جا مشکلی پیش میآمد، کسانی بودند که توصیه اول تا آخرشان فقط دعا کردن و گوشهنشینی در تمنای خداوند بود. من هم که بیخبر از عالم و آدم بودم، میپذیرفتم و زمان را به راحتی از دست میدادم، به امید اینکه تنها با دعا کردن از پس مشکلات برخواهم آمد. اما افسوس که هیچ اتفاق خاصی رخ نمیداد.
امروز اما به لطف آموزههایی که در کنگره ۶۰ گرفتهام، با تمام وجود احساس میکنم خداوند میان اینکه من در مواجهه با مشکلات و دردها زانوی غم بغل بگیرم و فقط دست به دعا شوم، یا اینکه شروع کنم به تلاش و تغییر، دومی را بیشتر میپسندد. زیرا او نجوای عاشقانه زیر لب در زمان تلاش برای تغییر را بیشتر دوست دارد تا دعایی از روی نیاز در کنجی بدون کوشش.
من در اثر ناآگاهی سختیهای بسیاری متحمل شدم، سرگردان و حیران در تاریکیها گامهای بیهودهای برداشتم، تا سرانجام از دل طوفان عبور کردم و یافتم. در کنگره بود که نقشه راه را یافتم.
فهمیدم هیچ اتفاق مثبت یا جهشی صورت نخواهد گرفت مگر با تغییر؛ تغییر و باز هم تغییر. چرخهای متناوب و ابدی. وقتی ایراد یا مشکلی پیش میآید، صورتمسأله این است که یک جای کار ایراد دارد، و وقتی چنین باشد، باید تغییرات صورت بگیرد. در دل همین تغییرات است که راه درست پیدا خواهد شد.
گاهی خیال میکنیم رویاهایمان در دوردستها محقق خواهند شد و باید دل به آب و آتش زد؛ اما در حقیقت رویاهای ما همینجا، نزدیک خودمان هستند. برای رسیدن به آنها فقط کافی است تغییرات را آغاز کنیم؛ تغییراتی هرچند کوچک، اما با قدرتی بسان امواج اقیانوس، و سپس ترمیماتی با سرعت نور. البته گاهی هم این روند بسیار کند است که در همین کندی، آموزشها و نشانههای بیشماری را میتوان به وضوح دید.
در این راه، از طریق نیروها و انرژیهای الهی نیز مورد حمایت قرار خواهیم گرفت. احساس من این است که وقتی تغییری صورت میگیرد و ضعفی برطرف میشود، حتی نیاکان انسان نیز از این تغییر و جهش شادمان میشوند و از طریق امواج، انرژیهای مثبت و سازنده ارسال میکنند. سپس مرحله تبدیل آغاز میشود و مشکلات یکی پس از دیگری مرتفع میگردند. پس از مدتی حتی یاد آنها نیز در ذهن باقی نخواهد ماند.
اینجاست که ترخیص صورت میگیرد و ارتقا انجام خواهد شد؛ و این یکی از زیباترین صحنههای خلقت است، به نوعی یک فرمول برای رشد در مسیر تکامل.
ممنونم که به صحبتهایم توجه نمودید.
ارسال: مسافر حمید (لژیون ۷)
ویرایش: مسافر حسام (گروه سایت نمایندگی لوییپاستور)
- تعداد بازدید از این مطلب :
851