نوشتار مسافر سجاد رهجوی راهنما مسافر حمیدرضا پیرامون موضوع: «وادی هفتم و تأثیر آن روی من»

سلام دوستان سجاد هستم یک مسافر.
 رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز نهفته است: یکی یافتن راه و دیگری برداشت ما از آن. در دوران مصرف، افکار و اندیشه‌های من سراسر تخریب بود و مدام با خانواده در مورد مسائل بی‌اهمیت درگیر می‌شدم، سریع از کوره در می‌رفتم و همه را از خودم فراری داده بودم. قبل از تولد پسرم بارها با خودم عهد بستم که دیگر نمی‌کشم و وقتی بچه به دنیا بیاید ترک می‌کنم. حتی چند بار سقوط آزاد را هم امتحان کردم؛ اما بی‌نتیجه بود. دوستانم با کنایه می‌گفتند: قرار بر این بود که بعد از تولد بچه ترک کنی، حالا او سه‌ساله شده و هنوز مصرف‌کننده‌ای! وابستگی پسرم به من آن‌قدر زیاد بود که هر وقت قصد مصرف داشتم، دنبالم می‌آمد و مجبور می‌شدم او را به مغازه همسایه بسپارم یا با دعوا و ناراحتی، کودک سه‌ساله را به خانه برگردانم تا اینکه با خود گفتم به کمپ ترک اعتیاد بروم؛ اما فکر دوری از پسرم مانع از انجام آن می‌شد تا اینکه یکی از دوستان کنگره ۶۰ را به من معرفی کرد و من قدم به این مکان مقدس گذاشتم. ما همیشه در زندگی بر سر دوراهی قرار می‌گیریم؛ اما انتخاب راه درست بر عهده خودمان است، یکی بیراهه و غلط، دیگری راهی با مقصد سالم و درست. اگر راه درست را انتخاب کنیم، حقیقت برایمان شیرین و دلنشین خواهد شد. در کنگره همه چیز قابل‌حل است. کنگره ۶۰ پیشرفته‌ترین متد درمان اعتیاد (DST) را به جهان عرضه کرده است. این روش برای انسان‌هایی که خواهان درمان و رهایی هستند، پاسخگوست؛ برای افرادی که می‌توانند نیروهای درونی خود را به کار بگیرند؛ اما برای کسانی که هم لذت نشئگی را می‌خواهند و هم لذت درمان و نیز کسانی که نمی‌خواهند به خود زحمت فکرکردن و عمل‌کردن بدهند، اثری نخواهد داشت.
 کنگره از مسافران خود می‌خواهد که حضوری فعال داشته باشند، تماشاچی نباشند، بلکه بازیگر باشند. کسی که به این موضوع عمل نکند، به درمان نمی‌رسد. حقیقت در دوردست‌ها نیست؛ حقیقت در همین نزدیکی است، پیش روی ماست. درک همین لحظه، درک همین فضا و مکان، یعنی زندگی‌کردن، یعنی جمع اضداد، شادی و غم، ازدست‌دادن و به‌دست‌آوردن، باختن و برنده‌شدن و اعضای کنگره ۶۰ چه خوب این موج‌سواری بر امواج زندگی را می‌آموزند! آن‌هایی که از مسیر درمان اعتیاد خود برداشت کافی داشته‌اند و داشته‌های خود را به عمل آورده‌اند و به تعادل و فرمان عقل نزدیک می‌شوند، می‌دانند که زندگی جمع اضداد است. در سختی‌ها و ناملایمات ماتم نمی‌گیرند و دست روی دست نمی‌گذارند، بلکه با ناملایمات نیز با احترام برخورد می‌کنند.
 از اینکه نوشتار بنده را مطالعه کردید، ممنون و سپاسگزارم.

 نویسنده: مسافر سجاد لژیون دهم
 ویراستار: مسافر ایمان، مسافر مصطفی
 ارسال خبر: مسافر حسن لژیون دوازدهم
 نمایندگی رضوی مشهد