برداشت از مسیر مهم‌تر از یافتن مسیر است

جلسه سیزدهم از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی حافظ به استادی مرزبان همسفر ربابه، نگهبانی همسفر پروین و دبیری همسفر حمیده با دستور جلسه «وادی هفتم (رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری؛ آنچه برداشت می‌نمائیم.) و تأثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۱۸ شهریورماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان‌استاد:

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که در این جایگاه قرار گرفتم تا از همه شما آموزش بگیرم. دستورجلسه درباره وادی هفتم و تاثیر آن روی من است. همه وادی‌های کتاب عشق مانند گوهر و الماس هستند که باید کشف شوند، وادی اول تا وادی چهارم، تفکر است و می‌دانیم که تفکر پایه و اساس زندگی ما است، وادی چهاردهم که وادی عشق و محبت است و وجود خلقت و هستی بر پایه عشق و محبت بنا شده است.

وادی هفتم می‌گوید: رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است، یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌نماییم. اولین چیزی که به من آموزش می‌دهد یافتن راه یا مسیر است که یافتن راه بسیار مهم است و اگر ما در زندگی هدفی داشته باشیم؛ اما مسیر را اشتباه برویم هرگز به آن هدف نخواهیم رسید.

از یک دانش آموز در مدرسه سوال می‌شود که می‌خواهی در آینده چه کاره شوی؟ آن‌ها می‌گویند دکتر یا مهندس یا معلم از بین این افراد فقط عده‌ای به هدف خود می‌رسند؛ اما در مسیر اشتباه حرکت می‌کنند و به آن چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند. کسی که در دوران تحصیل تلاش و کوشش می‌کند و درس می‌خواند و درس خواندن را به تفریحات ترجیح می‌دهد، آن شخص قطعا مسیر را پیدا می‌کند و به خواسته‌ خود می‌رسد.

درباره اعتیاد نیز همینطور است. خانواده‌ها برای ترک اعتیاد مسافران خود همه مسیرها را رفتند؛ اما درمان صورت نگرفت و حتی ۲ماه پس از ترک مجدد شروع به مصرف می‌کردند؛ زیرا مسیر را اشتباه می‌رفتیم؛ اما در کنگره که مسیر را پیدا کردیم به درمان رسیدیم و مهم‌ترین مسئله در زندگی ما این است که مسیر را پیدا کنیم.

مسئله‌ای که وادی هفتم به ما می‌آموزد این است که از آن مسیر چه چیزی برداشت نماییم. اگر می‌خواهیم در آینده پزشک شویم باید تلاش و کوشش کنیم و برداشتی که داریم با یکدیگر متفاوت است مانند شخصی که برای جایگاه و مقام می‌خواهد پزشک شود و شخص دیگری برای مادیات و جایگاه اجتماعی می‌خواهد پزشک شود؛ اما دیگری دوست دارد برای نجات جان انسان‌ها پزشک شود و به آن‌ها کمک کند، به همین دلیل برداشت ما در زندگی با یکدیگر متفاوت است.

وادی هفتم به ما می‌گوید همانطور که مسیر مهم است، برداشتی که می‌کنیم به همان میزان مهم است و ما با برداشت‌هایی که داریم به بُعدهای دیگر خواهیم رفت، این برداشت‌ها در زندگی‌های پس از مرگ نیز به ما کمک خواهد کرد. زمانی که به کنگره آمدیم مسیر را درست آمدیم و به درمان رسیدیم؛ اما در کنگره نیز برداشت‌های ما با یکدیگر متفاوت هستند، شخصی می‌آید و فقط دوست دارد که به درمان برسد به تعادل می‌رسد و می‌رود او یک برداشت از کنگره دارد؛ اما شخص دیگری که به درمان می‌رسد دوست دارد در کنگره خدمت کند و به دیگران نیز کمک کند. کسانی که خدمتگزار می‌شوند همواره می‌گویند: کسانی بودند که من را از تاریکی‌ها نجات دهند، من نیز می‌مانم‌ و می‌خواهم دیگران را از تاریکی‌ها نجات بدهم؛ بنابراین برداشت‌های ما در کنگره با یکدیگر متفاوت است.

در سی‌دی‌ کوله پشتی آقای مهندس می‌فرماید: این برداشت‌ها هستند که کوله پشتی ما را پر می‌کنند، گاهی اوقات انسان‌ها کوله پشتی‌های خود را با سنگ پر می‌کنند که حتی نمی‌توانند راه بروند و بعضی دیگر کوله پشتی خود را با الماس پر می‌کنند؛ بنابراین این مسئله مهم که در وادی هفتم می‌آموزیم یکی یافتن راه است‌ و دیگری برداشت ما است.

به نظر من مسیری که می‌توان یک زندگی را بهتر کرد، این است که در آن زندگی رشد کنیم و تنها مسیر برای رشد کردن این است که باید تغییر کنیم و این تغییر لازمه آموزش‌ و یادگیری است. اگر دانایی ما افزایش پیدا کند، می‌توانیم تغییر کنیم. از آقای مهندس حسین‌دژاکام بسیار تشکر می‌کنم که این مسیر را برای ما فراهم کردند تا بتوانیم به درمان و رهایی برسیم و با خدمت کردن به حال خوش و آرامش برسیم.

مرزبان کشیک: همسفر مریم و مسافر محمدصادق
تایپیست: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر سکینه (لژیون پنجم)
عکس: همسفر مریم مرزبان خبری
بارگزاری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر خدیجه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حافظ