English Version
This Site Is Available In English

بزرگترین دارو برای یک انسان دردمند، محبت یک انسان خردمند است

بزرگترین دارو برای یک انسان دردمند، محبت یک انسان خردمند است

جلسه دوم از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی لژیون سردار نمایندگی دکتر مسعود، به استادی پهلوان مسافر مهدی، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر بهزاد با دستور جلسه «وادی هفتم (رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌نماییم) و تأثیر آن روی من» سه‌شنبه ۱۸ شهریور ۱۴۰۴ ساعت ۱۹:۳۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر؛ خداوند را شاکرم که توفیق خدمت در این جلسه را نصیب من کرد. دستور جلسه این هفته «وادی هفتم و تأثیر آن روی من» است. در وادی هفتم آمده است: «رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است: یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌کنیم.»
به‌عنوان مثال، امروزه اگر بخواهیم از اپلیکیشن اسنپ استفاده کنیم، تا زمانی که مبدأ را مشخص نکنیم، سیستم هیچ کاری انجام نمی‌دهد و مسیری هم برای ما فراهم نمی‌شود. در زندگی نیز برای رسیدن به حقیقت باید مسیر درست را پیدا کنیم.
حقیقت برای من، سال‌ها در مصرف مواد مخدر خلاصه می‌شد. بیش از ۱۵ سال گرفتار بودم و با وجود تلاش فراوان و مراجعه به بهترین کلینیک‌ها و پزشکان، درمانی حاصل نشد. چون آنها به‌درستی نمی‌دانستند که مشکل واقعی من کجاست و تلاش‌ها بی‌ثمر بود. همین‌طور مصرف سیگار مرا تا پای عمل قلب برد، اما ترک آن برایم غیرممکن بود. امروز حتی فراموش می‌کنم که روزی سیگار می‌کشیدم.
در کنگره ۶۰ و با روش DST، حقیقت را یافتم و به لطف آموزش‌ها توانستم تغییر کنم؛ ۱۹ کیلوگرم کاهش وزن داشتم، یک سال است که از رهایی من گذشته و بازگشتی نداشته‌ام. حالا خود را در قالب یک نسخه جدید می‌بینم؛ کسی که زندگی‌اش را مدیون کنگره ۶۰ است. امروز ساعت ۶ صبح به همراه فرزندم در استخر هستم. این تغییر، الگویی است که کنگره به من داده و مسیر زندگی‌ام را عوض کرده است.
اگر قرار بود بابت این درمان هزینه‌ای پرداخت کنم، آیا اصلاً رقمی می‌توان برای آن تعیین کرد؟ همه اینها به‌صورت محبت در کنگره ۶۰ به من بخشیده شد. اما در حقیقت رایگان هم نیست، چرا که پیشکسوتان و بزرگان با ازخودگذشتگی، سختی و تلاش‌های فراوان هزینه آن را پرداخته‌اند.
یکی از ویژگی‌های برجسته کنگره ۶۰، علاوه بر درمان اعتیاد، توانمندسازی اعضاست. در همایش اخیر نیز دیدیم که بهترین غرفه متعلق به کنگره ۶۰ بود. ما تبلیغ نمی‌کنیم، بلکه تنها اطلاع‌رسانی داریم و آنچه باقی می‌ماند عشق، محبت و عمل است.
محبت، بزرگ‌ترین داروی یک انسان دردمند است. اما باید توجه داشت که در کنار محبت، پایه‌های مالی نیز باید مستحکم باشد؛ چرا که محبت به تنهایی نمی‌تواند کیف مدرسه فرزند مرا فراهم کند. قدرت در عمل به دانسته‌هاست و این قدرت اجرایی در کنگره ۶۰، به‌ویژه در قالب «لژیون سردار»، سبب رشد و توانمندی ما می‌شود.
خورشید وقتی می‌تابد، تفاوتی نمی‌گذارد که بر چه کسی نور می‌افکند؛ فرمان او فرمان عشق است. در کنگره ۶۰ نیز چنین است؛ کسانی که در لژیون سردار مشارکت می‌کنند، در حقیقت هزینه نمی‌کنند، بلکه انرژی تولید می‌کنند. مادیات فانی است و با مرگ از بین می‌رود، اما آنچه در مسیر مستقیم هزینه می‌شود، تبدیل به انرژی می‌شود و باقی خواهد ماند.
خوشا به حال کسانی که از این فرصت بهره‌مند می‌شوند. از خداوند می‌خواهم تا زمانی که زنده هستم، شاهد زحمات ارزشمند جناب مهندس در زمینه تحقیقات و آزمایش‌های مربوط به بیماری‌های خاص باشم.
اگر قرار بود همه این خدمات را بیرون از کنگره دریافت کنم، باید هزینه‌های هنگفتی پرداخت می‌کردم. به باور من، رنج انسان از نادانی نیست، بلکه از دانشی است که هنوز کشف نشده است و کنگره ۶۰ آن را کشف کرده است. برای من افتخار بزرگی است که سرباز کنگره باشم و امیدوارم روزی برسد که هیچ انسانی از این دردها رنج نکشد.
در پایان از تک‌تک شما عزیزان سپاسگزارم که با سکوت زیبا و ارزشمند خود به سخنان من اهمیت دادید.

تایپ: مسافر امید
عکس: مسافر سهند
تنظیم: مسافر ابوالفضل

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .