سیگار، اعتیاد و تولدی دوباره

به نام قدرت مطلق الله*

سلام دوستان من حمیدرضا هستم، یک مسافر.
با تخریب بیست‌ساله ناشی از مصرف روزانه یک بسته سیگار، وارد لژیون درمان سیگار شدم.
در ابتدا لازم می‌دانم از تمامی خدمت‌گزاران کنگره ۶۰، به‌ویژه جناب آقای مهندس، که روش DST را کشف کردند، صمیمانه سپاس‌گزاری کنم. به لطف این روش، توانستم از دام اعتیاد و سیگار رهایی پیدا کنم.
در مثلث درمانی «جسم، روان، جهان‌بینی»، وقتی به ضلع جسم می‌رسیم، درمان سیگار، ورزش در کنگره و درمان چاقی، نقش پررنگ‌تری پیدا می‌کنند. زمانی که وارد لژیون ویلیام وایت (درمان سیگار) شدم و دوره سازگاری با نیکوتین خوراکی (آدامس نیکولایف) را گذراندم، برخی از حواس من مانند بویایی و چشایی تقویت شدند. این تجربه برایم بسیار ارزشمند بود.
همزمان، باور رهایی از مصرف هرگونه دود، هر روز در من قوی‌تر می‌شد. دقیقاً همین‌جاست که درمان سیگار در تکمیل درمان اعتیاد، نقش بسزایی ایفا می‌کند. در منابع آموزشی جناب مهندس، درمان سیگار به بریدن بند ناف تشبیه شده است. با درمان سیگار و عضویت در لژیون ویلیام، مسیر رهایی و عبور از بند اعتیاد، کامل‌تر و آسان‌تر طی می‌شود. آموخته‌ها نیازمند تکرار و تمرین‌اند. یادگیری در کنار تجربه، تا زمانی که به خرد تبدیل نشود، چندان کارساز نیست. مهم آن است که توانمند باشیم و آنچه آموخته‌ایم و تجربه کرده‌ایم را در عمل پیاده کنیم.
تا به حال شده از خودت فاصله بگیری و خودت را تماشا کنی؟ همان لحظه‌ای که درمی‌یابی، کسی که درگیر اعتیاد است، خود واقعی‌ات نیست؛ بلکه بخشی از توست که کنترل زندگی‌ات را به‌دست گرفته.
وادی اعتیاد می‌گوید: جایی دورتر از خودت بایست و کسی را که به‌جای تو زندگی می‌کند، نگاه کن. این همان فاصله‌ای‌ست که به ما امکان تغییر و رسیدن به رهایی را می‌دهد. بخشش، نخستین گام رهایی‌ست. بدون بخشیدن خود، ادامه دادن به زندگی دشوار می‌شود. باید باور داشته باشیم که خداوند با ماست و آنچه را بخواهیم، به‌دست خواهیم آورد. موانع برای تسلیم شدن خلق نشده‌اند، بلکه برای شکسته شدن‌اند.
در پایان، شکرگزار خداوند و قدردان دوستانی هستم که در مسیر رهایی، همراه من بودند.
سپاسگزارم.

مشارکت مکتوب از راهنمای تازه‌واردین مسافر حمید رضا
عکاس خبری مسافر محمد رضا لژیون هشتم