قانون را موبه‌مو اجرا کنیم، نه با تعارف

جلسه پنجم از دوره دوم سری لژیون‌های خدمتگزاران نمایندگی جهانبین شهرکرد، به نگهبانی ایجنت محترم مسافر محمدجواد و استادی مرزبان محترم مسافر وحید و دبیری مسافر حسین با دستور جلسه «‌سی‌دی گره مسئولیت» در روز سه‌شنبه ۱۸ شهریور ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان، وحید هستم یک مسافر؛

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که این فرصت را به من داد تا یک روز دیگر در کنگره حضور پیدا کنم. از ایجنت محترم، آقا محمدجواد، سپاسگزارم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم و آموزش ببینم. خداقوت عرض می‌کنم خدمت همه‌ی عزیزان خدمت‌گزار؛ ان‌شاءالله که زحمات و خدماتشان مایه‌ی برکت در زندگی‌شان شود.

در مورد خدمت، موارد بسیار زیادی بیان شده است. به قول یکی از بزرگان که می‌فرماید: «عبادت به جز خدمت خلق نیست / به تسبیح و سجاده و دلق نیست» و یا: «دست‌هایی که خدمت می‌کنند، مقدس‌تر از لب‌هایی هستند که دعا می‌کنند». این ارزش و مرتبه‌ی خدمت کردن است که تمام بزرگان، هر کدام به نحوی از آن سخن گفته‌اند.

آقای مهندس همیشه در گفتارهای خود می‌فرمایند: خداوند لیاقت خدمت به خلق را به هر کسی عطا نمی‌کند. اگر در کنگره شرایط مهیا شده تا ما خدمت کنیم، ابتدا باید هدف و خواسته‌ی خودمان را مشخص نماییم؛ که خواسته‌ی ما از خدمت کردن چیست؟ آیا خدمت را برای خودِ خدمت انجام می‌دهیم یا فقط برای گذراندن وقت؟ وقتی هدف خودمان را از خدمت مشخص کردیم، باید در راه رسیدن به آن، تلاش کنیم تا ظرفیت و پتانسیل خود را بالا ببریم و خودمان را برای هر جایگاه خدمتی آماده کنیم. باید نسبت به آن جایگاه وفادار باشیم و بر اساس عدالت، معرفت و عمل سالم پیش برویم. ما همیشه برای به‌دست آوردن هر خدمتی بسیار تلاش می‌کنیم، اما زمانی که به آن جایگاه رسیدیم، فکر می‌کنیم کارمان تمام شده است؛ در صورتی که کار تازه شروع شده و باید تلاش کنیم تا آن خدمت را حفظ و نگهداری کنیم.

در هر جایگاه خدمتی، یک‌سری مسئولیت بر گردن ماست. این مسئولیت‌ها ممکن است قدرت، اعتماد به‌نفس و غرور به ما بدهند. ما باید با افزایش دانایی و ظرفیت خود، خدمت را به‌درستی انجام دهیم و از قدرت‌هایی که جایگاه به ما می‌دهد، سوءاستفاده نکنیم؛ زیرا به‌جای پیشرفت، جلوی رشد ما را می‌گیرد و باعث از دست رفتن انرژی می‌شود.

هر جایگاه خدمتی، گره‌ها و آفت‌هایی دارد که در سی‌دی «گره مسئولیت» استاد امین به برخی از آن‌ها اشاره کرده‌اند. یکی از این گره‌ها، از نظر من، توقع و انتظار بی‌جا است. وقتی وارد جایگاه خدمتی می‌شویم، یک‌سری توقعات و انتظارات به سراغمان می‌آید. این عمل ناشی از ظرفیتی است که در ما شکل نگرفته یا دانایی لازم را نداریم. به‌طوری‌که با کوچک‌ترین خدمتی که انجام می‌دهیم، توقع تشکر و احترام از دیگران داریم. در کنگره، خدمت باید فقط برای خودِ خدمت انجام شود؛ از کوچک‌ترین تا بزرگ‌ترین خدمت باید بدون چشم‌داشت و بلاعوض باشد.

گره دیگر، طمع است. ممکن است در جایگاه خدمتی زیاده‌خواه شویم و علاوه بر جایگاه فعلی، جایگاه‌های بالاتر را هم بخواهیم. البته باید بدانیم که با افزایش دانایی و در زمان مناسب، می‌توانیم جایگاه‌های بالاتر را تجربه کنیم. گاهی همین طمع باعث می‌شود چندخدمتی شویم. اگر ظرفیت و دانایی لازم را داشته باشیم، مشکلی پیش نمی‌آید؛ اما اگر نداشته باشیم، حالمان خراب می‌شود و به‌جای کسب انرژی، آن را از دست می‌دهیم.

یکی دیگر از آفت‌ها، دخالت بی‌جا در امور دیگران است. ما برای خود دامنه‌ای از اختیارات تعریف می‌کنیم و با تکیه بر آن، در کار دیگران دخالت می‌کنیم. بهتر است اگر نظری داریم، آن را در جلسه‌ی خدمتگزاران مطرح کنیم و با هم‌فکری، راه‌حلی پیدا کنیم؛ نه اینکه مستقیم در خدمت دیگران دخالت کنیم.

گره دیگر، وسواس است. این وسواس با وسواس‌های ذهنی متفاوت است. در این حالت، برای انجام کاری بیش از حد دقیق می‌شویم و می‌خواهیم آن را به بهترین شکل انجام دهیم، اما در نهایت، کار غیرمفیدی ارائه می‌دهیم. راه‌حل این وسواس، تقسیم کار با دیگران است. همچنین اگر از کسی کمک گرفتیم و از او در انجام کار اشتباهی رخ داد، نباید به او خورده بگیریم؛ بلکه باید آموزشش دهیم. این را هم بدانیم که حق حذف او را نداریم؛ اگر نتوانست خدمت را درست انجام دهد، می‌توانیم جایگاهش را تغییر دهیم.

آفت دیگر، تکبر و منیت است. اینکه خود را بالاتر از دیگران ببینیم. این حالت زمانی سراغمان می‌آید که فکر کنیم اگر ما نباشیم، آن خدمت انجام نمی‌شود. اما باید بدانیم که در کنگره، هیچ خدمتی روی زمین نمی‌ماند.

مورد بعدی، گردن نگرفتن اشتباه است. یعنی وقتی اشتباهی می‌کنیم، آن را نمی‌پذیریم و با توضیحات اضافی، دیگران را قانع می‌کنیم که ما آن کار را انجام نداده‌ایم. باید بدانیم که پذیرش اشتباه، باعث آموزش و تجربه‌ی بیشتر ما می‌شود و کمک می‌کند در دفعات بعد، آن کار را بهتر انجام دهیم.

برای اینکه دچار گره‌های مسئولیت نشویم، باید بدانیم که در جایگاه‌های خدمتی، قوانینی وجود دارد که بالاتر از تصمیمات ما هستند. این قوانین را باید درست اجرا کنیم. اجرای آن‌ها در ابتدا سخت است، اما با تمرین، به‌تدریج آسان می‌شود. افراد باید خود را با این قوانین وفق دهند و هر خدمت را با عدالت، معرفت و عمل صالح انجام دهند.

هنگام اجرای قوانین، نباید با کسی تعارف داشته باشیم. وقتی می‌دانیم قانونی بر اساس عدالت و عمل سالم است، باید آن را مو‌به‌مو اجرا کنیم. چرا که تجربه‌های چندین‌ساله پشت این قوانین است، و با رعایت آن‌ها می‌توانیم خدمت سالم و کاربردی داشته باشیم و در کنگره ماندگار بمانیم. اگر بخواهیم قانون را دور بزنیم، نه‌تنها حالمان خراب می‌شود، بلکه انرژی منفی نیز دریافت می‌کنیم و از جایگاه خود دور می‌شویم. در ضمن بهتر است با دلسوزی و ترحم تصمیم نگیریم؛ چراکه ترحم در تصمیم‌گیری، نه‌تنها فرد را بالا نمی‌کشد، بلکه او را به اعماق چاه فرو می‌برد.  

از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، از همه شما سپاسگزارم.

نگارنده و ویراستار: مسافر مسعود لژیون۷

عکاس: مرزبان محترم مسافر رحمان

تنظیم: مسافر مهدی لژیون ۶

ارسال: مرزبان خبری مسافر وحید

نمایندگی جهانبین شهرکرد/مسافران