همسفر زهرا
جناب آقای مهندس در سیدی تغییر به تفکر اشاره کردند و فرمودند: این تفکر است که ما با آن به عمق هستی پی میبریم. رسول خدا در حدیثی میفرمایند: یک ساعت تفکر بیش از 70 سال عبادت ارزش دارد و اینکه جهانها همه از حلقهای به حلقهای دیگر و در جهت فرمانهای الهی در حرکت هستند و هیچ چیز در حالت سکون نیست؛ زیرا همین حرکتها است که باعث تغییر میشود. انسان هم در مسیر حرکتی که هست تغییر میکند؛ زیرا تا این تغییر در وجود آدمی رخ ندهد تبدیل نمیشود و تا تبدیل نباشد انسان قادر به ترخیص نمیباشد. برای مثال گندمی که کاشته میشود ابتدا مثل شیر است و باید تغییرات زیادی در آن شکل بگیرد تا بتواند به یک دانه گندم تبدیل شود.
سیستم هستی نیز بر این اساس بنا شده است که باید بدیها در کنار خوبیها و روشنایی روز مکمل تاریکی شب باشد. در کنار صلح و آرامش، باید درگیری و مشکلات باشد و این تغییرات باید انجام شوند؛ زیرا اگر همه چیز برای ما مهیا باشد، زندگی برای ما بیمعنی میشود. اگر چنین نباشد، ما در هستی کاری برای انجام دادن نداریم و باید از این جهان برویم.
جناب آقای مهندس در ادامه فرمودند: نفس باید حتما مرحله نفس اماره را پشت سر بگذارد؛ زیرا از تسلیم شدن به شیطان و نفس اماره است که نفس میتواند به مرحله نفس لوامه برسد و این در اثر تغییراتی است که رخ میدهد و این تغییرات ممکن است در جهت عکس هم رخ دهد و شخصی که در مراتب بالای نفس قرار دارد در اثر تغییرات به نفس اماره برسد.
وظیفه ما تلاش و کوشش با تمام وجودمان است. ما بایستی در هر لحظه، زمان را بیهوده از دست ندهیم و باید از زمان و فرصتی که در اختیار ما گذاشته شده است بهترین استفاده را ببریم و آن را به بطالت نگذرانیم. در آن صورت است که مورد لطف و عنایت قدرت مطلق قرار خواهیم گرفت. در جهان هستی همه چیز نوعی معجزه است و چیزی خارج از معجزه وجود ندارد. همین که شخص از پشت میکروفون که چند تیکه آهن است صحبت میکند و شما صدای آن شخص را میشنوید، خود نوعی معجزه است.
هزاران هزار معجزهای دیگر در جهان خلقت که هر کدام به گونهای ما را متحیر میکند و نکته مهم اینجاست که برای هر کدام از این معجزهها حکم شده، برای مثال به درخت زردآلو حکم شده است که میوه زردآلو بدهد که همگی اینها در جهت حکم و فرمان الهی حرکت میکنند و ما نمیتوانیم با یک نگاه ساده و گذرا به هستی به هرکدام از اینها پی ببریم و نظم هماهنگی اینها فرمانی است که ما در پی آن هستیم. ما بر این باوریم که پس از مرگ به خط پایان میرسیم و تمام میشویم؛ ولی بعد از مرگ هم داستان ادامه دارد و زندگی دیگری در بعد دیگری شروع میشود.
ما باید تمام توانمان را به کار بگیریم و آن چیزی که باعث ارتقاء ما میشود را در یابیم. حال این میتواند تلاش در جهت انجام کار یا هر چیز دیگری باشد که ما باید به آن بپردازیم. در هر بعد از حیات، چه در دنیا و چه در آخرت، انجام وظیفه و رسیدن به هدف با تلاش و کوشش باید در رأس امور قرار بگیرد. پس زندگی در همه جا جریان دارد و این تلاش و کوشش است که باعث شیرینی زندگی و ادامه حیات میشود. مهمترین مسئله این است که ما وظیفه خود را بدانیم و در صورت وجود مشکل با تلاش و کوشش آن را حل کنیم.
با توجه به جملهی «پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است» باید بدانیم که مشکلات و کارهایی که ما در زندگی داریم به محض اینکه حل شوند به این معنا نیست که ما دیگر مشکلی نداریم و یا اینکه کاری برای ما پیش نمیآید؛ بلکه باید بدانیم که پس از پایان یک مشکل، مشکلی دیگر به شکل و مدلی دیگر پیش میآید و با پایان یک کار، کاری دیگر برای ما پیش خواهد آمد. ما تا زمانی که در قید حیات هستیم با پیشرفت و آگاهی میتوانیم دید خود را به جهانهای دیگر مثل جهان خواب، جهان بیداری و ... باز کنیم.
همه ما انسانها که در حال زندگی هستیم با همه چیزهایی که داریم دانش، آگاهی، ثروت و تمام مدارج عالی باز هم روزی میرسد که نیست میشود و در اثر یک حادثه از بین میرود و به فراموشی سپرده میشود؛ ولی این به معنای پایان یافتن نیست؛ بلکه انسان پس از مرگ به جهانی دیگر پا میگذارد، ؛ولی همیشه با نیازهایی که دارد در جدال است . آب کم جو تشنگی آور به دست؛ تا بجوشد آب از بالا و پست؛ ما اگر بارها و بارها به دنیا بیاییم، باز هم متوجه نمیشویم کائنات از ما چه میخواهند و ما در پی چه هستیم؟! اگر آب میخواهیم باید دنبال تشنگی باشیم آنگاه آب خودش پدیدار میشود.
منبع: سیدی هفته (تغییر)
نویسنده: همسفر زهرا (لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضوی
- تعداد بازدید از این مطلب :
68