English Version
This Site Is Available In English

جلسه خدمتگزاران

جلسه خدمتگزاران

ششمین جلسه از دور پنجم جلسات خدمتگزاران کنگره۶۰، نمایندگی عمان سامانی شهرکرد، به استادی مسافر محسن، نگهبانی مرزبان محترم مسافر ایوب و دبیری مسافر رضا، با دستور جلسه "نحوه خدمت و پرورش خدمتگزار" در روز سه‌شنبه ۱۸ شهریورماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محسن هستم یک مسافر.
صحبت خودم رو با جمله‌ای از آقای مهندس شروع می‌کنم که فرمودند: کسی که راهنما نداشته باشد به بیراهه می‌رود.
این دستور جلسه دارای دو قسمت است یکی نحوه خدمت و دیگری پرورش خدمتگزار. در رابطه با پرورش خدمتگزار شاید من نوعی نتوانم به درستی خدمتگزار پرورش دهم و این بیشتر به راهنماها مربوط است. قطعاً راهنما در طی یازده ماه سفر، آموزش‌های لازم را به رهجو داده است و اکنون رهجو باید آن اشتیاق و جوشش را در مسیر خدمت از خود نشان دهد.
من به عنوان یک رهجو، تا زمانی که آموزش‌هایی را که در سفر اول گرفتم، عملی نکنم، نمی‌توانم درک کنم که خدمت به انسان‌ها چه دستاوردهایی برای من دارد.
به یاد دارم که راهنمای من همیشه تأکید داشتند که رهجو باید خدمت کند؛ اما من با خودم می‌گفتم که چندان لازم نیست؛ من آمده‌ام برای رهایی، درمانم که انجام شد می‌روم به دنبال کار و زندگی خودم. من بعد از رهایی تصمیم داشتم که دیگر به کنگره نیایم، اما اتفاقی افتاد که باعث شد من خدمت کوچکی بگیرم و به دنبال آن در کنگره ماندگار شوم.
نوع خدمت‌ و زمانی که برای آن‌ تعیین شده، یک حساب و کتابی دارد و بی‌دلیل نیست که مثلا خدمت مرزبانی چهارده ما، خدمت راهنمایی چهار سال و ... هرکدام حکمت و دلیلی دارند.
خدمت باید چرخشی باشد، باید متغیر باشد، مدت طولانی در یک خدمت ماندن باعث توقف روند آموزش ما می‌شود.
خدمت واقعی محبت است. اگر کسی بخواهد بدون عشق خدمت کند، ارزشی ندارد؛ درست است که خدمت باعث حال خوش من می‌شود، اما اصل بر این است که من دست کسی را که نیازمند کمک من است، بگیرم.
از آثار دیگر خدمت روی انسان، تغییر خلق و خو است. من به شخصه این موضوع را حقیقتا احساس و تجربه کرده‌ام؛ چرا که خلق و خوی خوبی نداشتم و همیشه با دیگران درگیر بودم. من با خدمت خلق و خوی خوب و فرمانبرداری را یاد گرفتم. اما یک مسئله مهم این است که در طول خدمت و با افزایش مدت زمان آن، دچار منیت نشویم، خیال نکنیم که همه چیز را بلد هستیم، چشم گفتن به جایگاه بالاتر را فراموش نکنیم؛ چرا که اگر منیت و عدم فرمانبرداری در انسان ایجاد شود، آموزش او متوقف می‌شود.
امیدوارم که همه اعضای کنگره طعم شیرین خدمت را تجربه کنند.
از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

نگارش: مسافر حمید لژیون نوزدهم
تنظیم: مسافر جعفر لژیون نوزدهم

با احترام مرزبان خبری مسافر وحید

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .