همسفر سمیرا برداشت خود را از سی‌دی «هیچی» این گونه بیان کرد:
همه چیز در هستی داری دو چهره صور پنهان و صور آشکار است. ما باید یاد بگیریم در هر قضیه‌ای فقط با تعصب به یک چهره نچسبیم؛ مثلا در درمان اعتیاد هم‌زمان با جسم، روان نیز باید با دارو و جهان‌بینی درمان شود.
انسان‌ها حکم یک حوض آب را دارند که می‌توانند افکار منفی، اضطراب یا افکار مثبت را در آن جای دهند. انسان می‌تواند مانند حوضی کثیف و پر از لجن یا حوضی با آب زلال باشد. انسانی که شبیه حوض آب زلال است همیشه در آرامش خواهد بود؛ زیرا دغدغه فکری ندارد و بسیار خیرخواه است؛ بنابراین اگر می‌خواهیم حوض ما یعنی افکارمان زلال باشد باید به طرف ارزش‌ها حرکت کنیم.
همیشه این‌طور نیست که در مقابل تلاش نتیجه حاصل شود؛ زیرا ما تابع سه نیروی خواست، تقدیر و فرمان الهی هستیم. گاهی گندم می‌کاریم و از هر دانه هفتاد تخم برداشت می‌کنیم یا گاهی سیب می‌کاریم و برای محصول کلی هزینه می‌کنیم؛ اما تگرگ می‌زند و محصول خراب می‌شود. برای هر دو زحمت کشیده شده؛ اما همیشه قرار نیست نتیجه آنی باشد. گاهی با تمام وجود می‌خواهیم و تلاش می‌کنیم؛ ولی تقدیر الهی چیز دیگری است.
بعضی انسان‌ها همیشه دست گیرنده دارند و می‌بخشند. انسان‌های خاص از بخشیدن لذت می‌برند. در این دنیا هیچ چیز برای ما نیست، ما فقط امانت‌دار آن هستیم، ما مالک دارایی‌های خود نیستیم، در حقیقت تنها چیزی که مالک آن هستیم عشق و محبت است. انفاق کردن فقط بخشش پول نیست. ممکن است یک نفر زمین بخورد و دستش را بگیری و کمکش کنی یا پیرمردی را از خیابان رد کنی یا لبخندی به دیگران هدیه کنی، این‌ها همه انفاق است.
غم بزرگ می‌تواند انسان را به دو درجه بالا یا پایین سوق دهد. غم بزرگ لعنت خداوند نیست، دلیل و علت آن نیز مهم نیست؛ زیرا علت را خدا مشخص می‌کند که این غم می‌تواند برای من آموزش یا تنبیه یا تسویه‌حساب باشد؛ پس باید صبور باشم، از تفکرات منفی خود فاصله بگیریم و دیدگاهم را تغییر بدهم. به تقدیر کاری نداشته باشم، حرکت کنم و در زندگی خواسته داشته باشم، آن‌گاه تقدیر کار خودش را می‌کند.
نویسنده: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
ویراستاری: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر عذری (لژیون دهم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم) دبیر سایت
نمایندگی همسفران صالحی
- تعداد بازدید از این مطلب :
74