خردمند درد مردم را دوا می‌کند

جلسه سوم از دوره چهل‌و‌دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ابوریحان به استادی همسفر سمانه، نگهبانی همسفر مژگان و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی هفتم (رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌نمایید.) و تاثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۱۸ شهریورماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که این فرصت هم به من داده شد تا در کنار شما در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. سپاسگزار آقای مهندس هستم که این بستر را برای ما فراهم کردند تا بیایم و آموزش بگیریم. از راهنمای عزیزم خانم رویا تشکر می‌کنم که اجازه خدمت در این جایگاه به من دادند تا آموزش بگیرم. دستور جلسه ۷ وادی هفتم و تأثیر آن روی من است: «رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است، یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌نماییم». خدا را شکر می‌کنم که برای من هم راه پیدا شد و این راه درست، وارد شدن به کنگره بود. سال‌ها بود که من راه‌های اشتباه و غلط را می‌رفتم و به بن‌بست می‌خوردم و به یاری خدا راه کنگره برای من هم باز شد. حالا که راه صحیح را پیدا کردم چه تغییراتی کرده‌ام؟ چه برداشت‌هایی داشته‌ام؟ آیا توانستم این راه خوب و آموزش‌هایش را در زندگیم به کار ببرم؟ آن هم راه درست و صحیح.

یک مواقعی است که ما زمان زیادی را صرف پیدا کردن راه می‌کنیم. بعضی افراد هم با فکر و تلاش راه درست را پیدا می‌کنند و به مقصد می‌رسند. یک سری هم بدون تفکر پا به راه می‌گذارند و به بن‌بست می‌رسند و شکست می‌خورند. پس پیدا کردن راه درست یکی از مراحل مهم زندگی است. پیدا کردن راه به تنهایی کافی نیست بلکه چگونه راه را طی کنیم نیز مهم است. خیلی‌ها بدون اینکه فکر کنند و یا صبر داشته باشند دنبال این هستند که کوتاه‌ترین راه را انتخاب کنند. مثلاً برای اینکه مشکلی را حل کنند به سراغ رمال‌ها و دعانویس‌ها می‌روند که قطعاً همه این دعانویس‌ها و رمال‌ها خودشان هزار مشکل دارند، حتی نان ندارند که خود شام بخورند ولی می‌خواهند به ما نقشه گنج بدهند! به قول آقای مهندس «کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی». نها اگر می‌توانستند مشکل را حل کنند، اول راه چاره‌ای برای خودشان پیدا می‌کردند.

آقای زرکش می‌فرمایند: «خردمند کسی است که درد مردم را دوا کند، باری از دوش مردم بردارد، نه اینکه باری به دوش آنها اضافه کند». این نشانه انسان‌های خردمند است که به کمک افراد می‌روند. یا مثلاً اگر ما مریض هستیم و به پزشک مراجعه می‌کنیم، بعد از مصرف چند روز دارو بهبودی پیدا می‌کنیم و نمی‌توانیم خودسرانه دارو را قطع کنیم. مطلب مهم دیگری که این وادی به من آموخت این است که قبل از سخن گفتن اول فکر کنم؛ این نشانه یک انسان خردمند است که بررسی کند آیا این کار را می‌تواند انجام بدهد یا خیر؟ برای او سود و خیر و صلاح دارد یا خیر؟ ما در هر لحظه از زندگیمان بر سر یک دوراهی قرار داریم: یک راه و مسیر درست و صحیح و راه دیگر راه فجور و غلط است که ما را به بیراهه می‌کشاند. اگر من راه درست را پیدا کنم، حتماً خردمند هستم و به هدفم در آن صراط مستقیم قطعاً می‌رسم.

آقای مهندس در صحبت‌های روز چهارشنبه فرمودند: اگر ما می‌خواهیم راه را پیدا کنیم اول باید رمز خود را پیدا کنیم. هر در بسته یک کد دارد و باید آن را بیابیم تا به راز دسترسی پیدا کنیم. قفل‌سازان بسیارند و کلیدسازان اندک؛ برای مثال کسانی که بیمار می‌شوند زیادند اما کسانی که می‌خواهند درمان کنند بسیار کم هستند. مثل درمان اعتیاد که حصارها و موانعش پیدا نشده بود و خیلی‌ها به بیراهه کشیده شدند و نابود شدند، ولی آقای مهندس با تدبیر و تفکر صحیحشان راه را پیدا کردند و به گنج درون خودشان رسیدند و الان شاهد رهایی هزاران مسافر هستیم. حالا من از خود می‌پرسم: چگونه می‌توانم به گنج درون خودم برسم و نیروی خفته‌ام را بیدار کنم؟ این هم فقط با سعی و تلاش اتفاق می‌افتد. نباید تنبلی کنم و به خودم بگویم که از عهده این کار برنمی‌آیم، بلکه باید حرکت کنم تا به یاری خداوند، گنج درون و نیروی خفته را پیدا کنم.

اهدای لوح تقدیر اعضای لژیون سردار

مرزبانان کشیک: همسفر فاطمه و مسافر حمید
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هشتم)
تایپیست، ویرایش و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران