رمز و راز بسیار پیچیدگی دارد

سلام دوستان فهیمه هستم یک همسفر

رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز نهفته است؛ یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌کنیم. در این پاراگراف چند مجهول مطرح شده است: رمز و راز، کشف و حقیقت. راز به معنای مطلب پنهان و پوشیده است و رمز علامتی نهفته که از طریق آن مطلب را درک می‌کنیم. کشف به معنای آشکار کردن و حقیقت انتهای هر راستی و درستی است. پس اگر بخواهیم حقیقتی را کشف کنیم، باید رمز آن را بشکافیم و با طی کردن مسیر به حقیقت برسیم. برای این کار لازم است مسیر درست را پیدا کنیم و سپس حرکت کنیم. این موضوع در مورد انسان‌ها نیز صدق می‌کند؛ کسانی که بدون فکر و بررسی دست به کاری می‌زنند و وقتی به مشکل می‌خورند دنبال راه‌حل می‌گردند و با عباراتی مانند «ببخشید»، «متوجه نشدم» و «منظوری نداشتم» پاسخ می‌دهند، غالباً کم‌خردند و به بیراهه می‌روند چون قبل از پیدا کردن مسیر شروع کرده‌اند. در مقابل، انسان خردمندی هست که ابتدا تفکر می‌کند، شرایط و مسیر را می‌سنجد و سپس اقدام می‌کند، بنابراین خود را در راه مستقیم قرار می‌دهد و مقصدی راستین دارد. عقل فرمانروای مطلق است، اما در زندگی باید کمی تعقل کنیم تا عقل بتواند راه را نشان دهد. بسیاری از انسان‌ها به دلیل پیدا نکردن راه، تلاش‌هایشان بی‌ثمر می‌شود؛ زیرا انتخاب راه اهمیت فراوان دارد و می‌تواند ما را به نابودی یا پیروزی برساند. انسان همیشه در دوراهی قرار دارد، اما اگر شروع مسیر حتی با ذره‌ای اشتباه باشد، پایان آن اشتباه بزرگ خواهد بود. همه این‌ها به این دلیل است که ما یاد نگرفته‌ایم پیش از هر کاری تفکر کنیم و می‌خواهیم سریع حرکت کنیم که نتیجه‌اش اغلب به بیراهه می‌رسد. رمز و راز خود پیچیدگی دارد، اما وقتی حل شود آسان می‌شود. باید بدانیم در جهان هستی هیچ چیز رایگان نیست و وجود مادر کنگره به دلیل تاوان‌های سنگینی است که در گذشته بر خودمان وارد کرده‌ایم. در واقع رمز و راز در کنگره است؛ جایی که انسان‌های گم‌کرده راه پناه می‌گیرند و مانند جوینده‌ای، به دنبال کشف حقایق با علم جهان‌بینی، هرگز غافل نمی‌شوند.

سلام دوستان فیروزه هستم یک همسفر

خداوند را شاکرم که این توفیق حاصل شد که بتوانم خدمتگزار باشم. دستور جلسه وادی هفتم و تاثیر آن روی من این وادی به من راه را نشان می‌دهد که هیچ‌کس به اندازه خودم برای خودم تفکر نخواهد کرد. رمز و راز حقیقت در دو چیز است: اول یافتن راه و دوم آنچه برداشت می‌نمایم. در این وادی آقای مهندس افراد را به دو دسته تقسیم می‌کند: افراد خردمند و افراد بی‌خرد. ما باید آموزش بگیریم که سطح دانایی خود را بالا ببریم تا بتوانیم راه درست را پیدا کنیم. اگر بی‌خرد باشیم، با تفکر درست به صراط مستقیم هدایت می‌شویم. راه درست و کامل انسان را به نتیجه می‌رساند؛ شاید دیر برسیم، اما سالم و کامیاب خواهیم رسید. در نوشتار کنگره خوانده می‌شود که بهترین راه کوتاه‌ترین راه نیست، یعنی هر راهی من را به مقصد نمی‌رساند، پس من باید راهی را پیدا کنم که برداشت خوبی داشته باشم. علاوه بر مهم بودن خود راه، برداشت هم مهم است. من در سفر اول خود، وادی هفتم را به گونه‌ای متوجه می‌شدم، ولی در سفر دوم، مخصوصاً وقتی وارد لژیون سردار شدم، به طور دیگری برداشت نمودم. همه ما می‌دانیم در این اوضاع اقتصادی از مادیات گذشتن خیلی سخت است، ولی ما فهمیدیم که وقتی راه را پیدا کنیم، هر چقدر بخشش کنیم، لذت می‌بریم و هیچ وقت از مال ما کم نمی‌شود، بلکه اضافه می‌شود.

رابط‌خبری: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر مرجان (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران