گروه خانواده - کنگره60 پلی است میان دوزخ و فردوس

جلسه هشتم از دوره دوم کارگاه‌‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی غزالی مشهد به استادی همسفرفاطمه، نگهبانی همسفر سعیده و دبیری همسفر اعظم با دستور جلسه "وادی هفتم، رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است، یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌کنیم " روز دوشنبه 17 شهریورماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
کنگره60 پلی است میان دوزخ و فردوس، با چهارده ستون از وادی‌های جاری در هستی. برای بناشدنش رنج‌های سهمگینی کشیده شده است. تلاش هزاران ساله میان حلقه‌های آفرینش.
از ایجنت همسفر اکرم، مرزبان‌های شعبه، نگهبان و دبیر جلسه سپاسگزارم که استادی جلسه را به من واگذار کردند تا خدمت کنم.  یک تشکر ویژه از راهنمای عزیزم همسفر اعظم دارم که من را لایق دانستند تا در این مکان و در جمع شما عزیزان باشم. امروز واقعاً خیلی خوشحالم که برای اولین‌بار شعبه غزالی را می‌بینم. حس خیلی خوبی را دریافت کردم. امیدوارم جلسه خیلی خوبی داشته باشیم و شاهد پیشرفت روزافزون این شعبه باشیم.
دستور جلسهٔ امروز " وادی هفتم: رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است، یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌کنیم". همین‌طور که همهٔ عزیزان می‌دانید وادی‌ها قوانین ثابت زندگی ما در هستی است که اگر یاد بگیریم این وادی‌ها را اجرایی کنیم، اگر در جهنم و در تاریکی باشیم با اجرایی‌کردن این وادی‌ها روزبه‌روز به روشنایی و به بهشت نزدیک‌تر می‌شویم. این مسئله باعث می‌شود به آرامش و سر مقصد منزل که آرامش درون و صلح است، برسیم.
از وادی‌های گذشته آموزش گرفتیم که باید اول قبل انجام هر کاری تفکر کنیم. با تفکر درست و مثبت ناامیدی را کنار می‌گذاریم و به سمت امیدواری حرکت می‌کنیم. در این مسیر هیچ‌کس به‌اندازهٔ خودمان نمی‌تواند به ما کمک کند. همچنین باید مسئولیت کارهای اشتباه گذشته‌مان را بپذیریم. در وادی پنجم حس‌های منفی خودمان را تزکیه و پالایش می‌کنیم و اینجاست که عقل ما درست فرمان داده و راه درست و اشتباه را به ما نشان می‌دهد. سپس به وادی هفتم می‌رسیم که می‌گوید یافتن راه بسیار اهمیت بالایی دارد و سرنوشت زندگی ما را می‌سازد. انسان با قوهٔ اختیاری که دارد همیشه سر یک دوراهی است. یک راه به خیر، درستی و حقیقت دلالت دارد و یک راه هم به فسق و فجور می‌رسد و سبب می‌شود من روزبه‌روز به تاریکی‌ها و ضدارزش‌ها روی بیاورم؛ پس انتخاب راه و مسیر درست می‌تواند بسیار در سرنوشت ما سرنوشت‌ساز باشد.
ما همسفرها به‌خاطر صبری که داشتیم و سختی‌هایی که در زندگی همراه با اعتیاد کشیدیم خداوند راه و مسیر درست را سر راه ما قرارداد و گفت خوب اینجا دیگر مسیر و راه برای تو نمایان شده است، حالا تو می‌خواهی با این راه چه‌کار کنی؟ می‌خواهی چه برداشتی از این راه داشته باشی. اینجا کاملاً به خود من بستگی دارد. راهنما چراغ راه است و راهنمایی می‌کند؛ چون این مسیر را قبل از من رفته است؛ ولی بقیه کار به من بستگی دارد. اگر با سعی و تلاش خودم توی جلسه‌ها باشم، فرمان‌بردار باشم، اصول و قوانین را رعایت کنم و کم‌وکاستی در مسیر نداشته باشم، به‌موقع بیایم و همه اینها را رعایت کنم، قطعاً بهترین برداشت‌ها را خواهم کرد و به حال خوش درونی می‌رسم؛ اما اگر یک جلسه آمدم و یک جلسه نبودم پارک نیامدم و از استراحت روز جمعه‌ام نگذشتم، روزهای دوشنبه یک روز باشم و یک روز نباشم و اصول و قوانین را رعایت نکنم، خوب قطعاً برداشت خوبی هم نخواهم داشت و ذره‌ذره از این مسیر دور می‌شوم.
علم و دانش کنگره بی وسعت و  مانند یک اقیانوس است، بستگی به ظرف وجودی من دارد که یک لیوان از این اقیانوس آب بردارم یا یک سطل. پس نتیجهٔ برداشت به تلاش و کوشش خودمان بستگی دارد و این که در این مسیر ثابت‌قدم هستیم یا نه. بعضی وقت‌ها شور راه من را می‌گیرد که کنگره خیلی خوب است، دو سه ماه می‌آیم و بعد بر اثر مشکلات، حس‌های منفی به وجود می‌آید. از مسیر خارج می‌شوم و به هدف و حال خوش نمی‌رسم.
قسمت آخر این دستور جلسه مربوط می‌شود به تأثیر وادی هفتم روی من. می‌خواهم از تجربهٔ خودم بگویم. قبل از کنگره چون اعتمادبه‌نفس پایینی داشتم و حس‌هایم خیلی خراب بود، برای حل مشکلات زندگی سعی می‌کردم از اطرافیان کمک بگیرم و هیچ‌وقت به خودم زحمت نمی‌دادم که تفکر کنم. همیشه دنبال یک راه آسان بودم که یکی راهی را بگوید تا من موفق بشوم. اصلاً به این فکر نمی‌کردم که آیا این راه به درد زندگی من هم می‌خورد؟ تنها آن را بدون تفکر انجام می‌دادم. نتیجه بسیار بدتر بود و مسیر بسیار اشتباهی رفته بودم. برای اعتیاد، چاقی، رسیدن به آرامش و... هزاران راه وجود دارد، ولی یک انسان خردمند و دانا تفکر کرده و بهترین راهی که ختم به خیر باشد را انتخاب می‌کند.
بعد از آن آموزش گرفتم و فهمیدم که من خیلی کم‌خرد و  نادان بودم که آن کارهای اشتباه را انجام می‌دادم. خدا را شکر با ورود به کنگره یاد گرفتم که بهترین راه را انتخاب کنم و این که همیشه بهترین راه، کوتاه‌ترین راه و ارزان‌ترین راه نیست؛ بلکه باید بهای راهی که انتخاب می‌کنیم را بدهیم. "بهشت را به بها می‌دهند، نه به بهانه". وقتی که مسیر کنگره  باز شد، اگر واقعاً قدردان باشیم و قدر این صندلی را بدانیم قطعاً روزبه‌روز حالمان بهتر می‌شود و حال خوشی را که مدنظر رهجوهای کنگره است، تجربه خواهیم کرد. این بستگی به ثابت‌قدم بودن ما دارد و این که در مسیر باشیم. امیدوارم که بهترین راه‌ها سر راه ما قرار بگیرد و بهترین برداشت‌ها را با تلاش و کوشش خودمان به دست بیاوریم. ممنونم که به صحبت‌های من گوش کردید.

مراسم تقدیر دبیر جدید از دبیر دوره قبل

مراسم اهدای تقدیرنامه های لژیون سردار

مرزبانان کشیک: همسفر هانیه، مسافر حمیدرضا
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون اول) دبیر سایت
تایپ: همسفر سونا رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون اول) دبیر سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی غزالی مشهد