دهمین جلسه از دورهٔ شصت‌ونهم سری کارگاه‌های آموزشی_ خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی ارغوان تهران، با استادی راهنما مسافر سمانه، نگهبانی مسافر عاطفه و دبیری مسافر لیلا، با دستور جلسهٔ «وادی هفتم و تأثیر آن روی من»، روز یکشنبه ۱۶ شهریورماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۳:۴۵ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
سلام دوستان، سمانه هستم، یک مسافر.
خداوند را شاکرم که بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم. در ابتدا، نگاهی به عنوان وادی داریم. در وادی هفتم آمده است: «رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است: یکی یافتن راه و دیگری آن‌چه برداشت می‌نماییم.»
یافتن راه، یکی از اساسی‌ترین مفاهیم در کنگره ۶۰ است؛ چراکه اگر مسیر درست نباشد، هرچقدر هم تلاش کنیم، باز هم به مقصد نخواهیم رسید. به همین دلیل، در این وادی آمده است: چه بسیار انسان‌هایی که از هیچ تلاشی فروگذار نکردند، اما به‌جای مرغزار، به مسلخگاه رسیدند.
اکنون باید ببینیم کنگره برای "راه درست و مستقیم" چه تعریفی ارائه می‌دهد؟ در وادی هفتم گفته می‌شود: راه مستقیم، راهی‌ست که انسان را به مقصد برساند. اما سؤالی مطرح می‌شود: آیا فقط رسیدن به مقصد مهم است یا «سالم رسیدن» به مقصد؟
در این وادی تأکید شده است که: این راه، راهی‌ست که انسان باید سالم به مقصد برسد؛ یعنی کسی که سم‌زدایی می‌کند، تلاش دارد و خواسته نیز دارد، اما چون از مسیر درست حرکت نمی‌کند، ممکن است به ترک مواد مخدر برسد، ولی حال خوشی نخواهد داشت. در واقع، ترک حاصل شده، اما سلامت جسم و روان به‌طور کامل بازنگشته است.
در طول مسیر یا حتی در لحظه رسیدن به مقصد، ممکن است برداشت‌هایی از زندگی داشته باشیم که همین برداشت‌ها به زندگی ما معنا می‌بخشند. این برداشت‌های جدید می‌توانند مسیر آینده‌مان را مشخص کرده و انگیزه‌ای برای حرکت بعدی ما باشند.
هرچقدر بیشتر در زمان حال زندگی کنم، هرچه بیشتر به خودم نزدیک شوم، از تعصبات و ضد ارزش‌ها فاصله بگیرم، قطعاً برداشت‌های زیباتر و درست‌تری خواهم داشت.
سخنان استاد در خصوص تولد یک‌سال رهایی خانم سمیرا:
به خانم سمیرا تبریک می‌گویم. روزی که به رهایی رسیدند، وارد لژیون من شدند. در اینجا لازم می‌دانم به خانم فائزه، راهنمای سفر اول ایشان، تبریک ویژه‌ای عرض کنم.
خانم سمیرا، رهجویی بسیار فرمان‌بردار هستند و الگویی مثبت در لژیون من به شمار می‌آیند. امیدوارم با همان استحکام و پشتکار، در مسیر خدمت ادامه دهند و خدمت‌گزار خوبی در کنگره باشند.
پیام تولد یک‌سال رهایی مسافر سمیرا:
شما با حرکت درست توانستید از نقطهٔ سیاه به رنگین‌کمان برسید؛
باشد که در مسیر یاری به هم‌دردان، کوشا باشید.
خواسته‌های مسافر سمیرا:
با تمام وجودم آرزو دارم هر مادری که فرزندی درگیر مصرف مواد دارد، مسیرش به‌سوی کنگره باز شود و به رهایی برسد.
اعلام سفر مسافر سمیرا:
نام راهنمای سفر اول: مسافر فائزه_ آنتی‌ایکس مصرفی: ترامادول_ روش درمان: DST_ داروی درمان: شربت OT_ رشتهٔ ورزشی: بدمینتون_ مدت سفر اول: ۱۳ ماه_ راهنمای سفر دوم: مسافر سمانه_ مدت رهایی: ۱۴ ماه
صحبت‌های مسافر سمیرا:
سلام دوستان، سمیرا هستم یک مسافر.
در ابتدا از آقای مهندس سپاسگزاری می‌کنم که این بستر زیبا، امن و سرشار از عشق را فراهم کردند تا ما خانم‌های مسافر در کنار یکدیگر، به حال خوش برسیم. از ایجنت محترم، مرزبانان عزیز و تمام راهنمایان کنگره نیز سپاسگزارم که فانوسی در مسیر تاریک زندگی ما هستند.
از راهنمای سفر اولم، خانم فائزه، تشکر می‌کنم. حالم از نظر جسمی و روانی بسیار بد بود، اما ایشان با تمام وجود، مرا همراهی کردند تا بتوانم به رهایی برسم. جالب است که روز رهایی من، خانم فائزه لژیون‌شان را تحویل دادند و من وارد لژیون خانم سمانه شدم.
ایشان بسیار برای من زحمت کشیدند. زمانی بود که می‌گفتم: «تا وقتی زنده هستم، دوستتان دارم»؛ اما امروز می‌گویم: «حتی زیر خاک هم شما را دوست دارم.»
در سفر دوم، دارویی نیست که بتواند مانند آموزش‌های کنگره، آرام‌بخش باشد. خدا را شکر می‌کنم که مسیر کنگره برای من باز شد؛مسیری که در آن یاد گرفتم ابتدا از منیت خودم دست بکشم. آموختم که حتی یک تغییر کوچک می‌تواند مسیر زندگی‌ام را دگرگون کند.
خانم سمانه همیشه به من تأکید داشتند که: کلام زیبا داشته باشم. در پاسخ می‌گفتم: «من مشکلی در کلامم نمی‌بینم.» اما ایشان همچنان بر اهمیت کلام زیبا تأکید می‌کردند، تا اینکه خودم دقت کردم و متوجه شدم واقعاً یک کلام زیبا می‌تواند زندگی انسان را زیبا کند.
در کنار خانم سمانه، روزهای زیبایی را تجربه کردم و بسیار از ایشان سپاسگزارم که برای رسیدن من به حال خوش، نقش بزرگی داشتند.
تایپ و ویرایش: مسافر سمیرا_ لژیون هشتم نمایندگی ارغوان تهران
بازبینی و ارسال: راهنما همسفر سولماز
- تعداد بازدید از این مطلب :
78