برداشت از سیدی هیچی
هر چیز دو چهره دارد: یک روی پنهان و یک روی آشکار.
این مفهوم با مقایسه دو مکتب فلسفی اسلامی، حکمت اشراق و حکمت مشاء، توضیح داده میشود.
حکمت اشراق: این مکتب که توسط شیخ شهابالدین سهروردی بنیانگذاری شد، بر شهود، نور و حواس درونی (مانند آنچه در رؤیا میبینیم) تأکید دارد.
حکمت مشاء: این مکتب که بر پایه فلسفه ارسطو شکل گرفته و دانشمندانی چون ابنسینا طرفدار آن بودند، بر استدلال، عقلگرایی و آنچه با حواس ظاهری قابل درک است، تمرکز میکند.
در این سیدی تأکید میشود، که این دو مکتب در تضاد با هم نیستند؛ بلکه مکمل یکدیگرند. آنها مانند دو نفر هستند، که از سوراخ کلید به داخل اتاقی نگاه میکنند؛ هر کدام تنها بخشی از حقیقت را میبینند. برای دیدن کل تصویر، باید هر دو دیدگاه را در کنار هم قرار داد. اعتیاد به عنوان مثال مانند فلسفهها، روشهای درمان اعتیاد، نباید در تقابل همدیگر باشند.
گروههایی مانند معتادان گمنام NA بر جنبههای معنوی تأکید دارد، در حالیکه سیستم پزشکی بر جنبههای فیزیولوژی تمرکز دارد؛ بنابراین نیاز به بازسازی جسمی، پزشکی، روانی و معنوی دارد و این دو باید در کنار هم باشند.
انسانها به حوضهای آب تشبیه شدهاند:
۱_ حوض پر از لجن؛ نماد افکار منفی، دروغ و خودخواهی است.
۲_ حوض آب زلال؛ نماد افکار مثبت، آرامش و زندگی در لحظه حال است.
برای ورود به جهان اشراق (جهان درونی و معنوی)، باید ابتدا حوض افکار را از آلودگیها پاک کرد.
آقای مهندس میفرمایند: هیچی مال ما نیست. همه چیز از جمله خانه، پول و امانتها موقت هستند. بخشش نشانه بزرگی و صبر انسان است و او را به خدا نزدیکتر میکند.
انسانهای برگزیده (خاص)، این حقیقت را درک کرده و حتی از جان خود برای کمک به دیگران میگذرند.
مفهوم از ماست که بر ماست، این مفهوم با داستان عقابی که با پرهای خود به دام افتاد، توضیح داده میشود. اعمال ما مانند: گرانفروشی یا احتکار، در نهایت به خود ما باز میگردد و خوشبختی واقعی را از ما دور میکند.
نکته بعدی انفاق نه تنها شامل پول میشود؛ بلکه کمک کردن با لبخند، خوب حرف زدن و هر نوع خیرخواهی میباشد و باعث تقرب به خداوند و صعود انسان میشود.
مرگ، یک سفر است و پایان زندگی نیست. مرگ عزیزان به ما یادآوری میکند که نوبت ما نیز فرا خواهد رسید.
غم بزرگ میتواند رحمت یا لعنت باشد. این به ما بستگی دارد، که چگونه از آن استفاده کنیم؛ آیا ما را به سوی ناامیدی میبرد یا به سوی رشد و تعالی.
باید از تفکرات منفی فاصله گرفت و با دیدی روشنتر به جهان نگاه کرد. دنیا مانند کاروانسرا است که افراد برای مدتی در آن اقامت دارند و سپس میروند.
ما مالک چیزی نیستیم و همه چیز به صورت امانت تا مدت زمانی در اختیار ما است.
منبع: سیدی هیچی
نویسنده: راهنما همسفر اعظم
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
رابطخبری: همسفر ساحره رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
تنظیم و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
همسفران نمایندگی دماوند
- تعداد بازدید از این مطلب :
44