این لحظه، لحظهایست شبیه شکوفه زدن درختی خسته از زمستانهای طولانی.
امروز دوشنبه ١۴٠۴/٠۶/١٧
چهار مسافر از دیار تاریکی، با گامهایی استوار و دلهایی روشن، دست دراز میکنند تا گل رهایی را از دستان پرمهر پدر مهربان کنگره، جناب مهندس دژاکام دریافت کنند؛ گلی که نه فقط نماد پایان اسارت، که سرآغاز پرواز است. 🌹✨
مسافر علی، مسافر الیاس و مسافر رضا، رهجویان لژیون یکم با راهنمایی آقای جواد عزیز، و نیز مسافر محمدرضا از لژیون ویلیام وایت زاهدان، امروز نشان میدهند که اگر مردی بخواهد، راه روشن خواهد شد و دستهای یاریگر، چراغی در دل شبها میشوند.
اینجا اشک و لبخند به هم گره میخورند، و هر گلی که در دست مهندس عزیز شکوفا میشود، سندیست بر اینکه رهایی حقیقت دارد؛ و چه شیرین است دیدن این شکوفایی در زاهدان، شهری که با تلاش رهجویان و خدمتگزارانش، هر روز روشنتر میشود.
این جشن، نه تنها برای مسافران که برای همه ماست؛ چرا که هر رهایی، نوری تازه در آسمان کنگره میافروزد.





- تعداد بازدید از این مطلب :
129