یافتن راه نخستین گام است

مشارکت همسفر فاطمه:

وادی هفتم کنگره ۶۰ به من آموخت که حقیقت یک نقطه آماده و از پیش تعیین‌شده نیست؛ بلکه مسیری است که باید آن را یافت و در آن حرکت کرد. جمله‌ی «رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است، یکی یافتن راه، دیگری آنچه برداشت می‌نماییم.» شاید در نگاه اول ساده به نظر برسد؛ اما عمق آن زمانی آشکار می‌شود که انسان با جان و دل تجربه‌اش کند. ما در زندگی بارها و بارها به دو راهی‌ها می‌رسیم، گاهی در تاریکی و گاهی در روشنایی؛ اما آنچه سرنوشت ما را می‌سازد نه صرفاً انتخاب راه؛ بلکه برداشت ما از مسیر است. ممکن است دو نفر یک راه مشترک را طی کنند؛ اما یکی به نور برسد و دیگری در همان مسیر تاریکی ببیند. اینجاست که وادی هفتم معنای حقیقی خود را آشکار می‌کند، حقیقت در نگاه و برداشت انسان نهفته است.

«یافتن راه نخستین گام است» راه را باید با صبر و جستجو پیدا کرد نه با عجله و شتاب. هر انسانی مسیر خاص خود را دارد، مسیری که برای او طراحی‌شده است و شاید با دیگران هیچ شباهتی نداشته باشد؛ اما بعد از یافتن و رسیدن به مقصد، برداشت ما از گذشته، سختی‌ها و حتی شکست‌ها، همان رنجی که روزی نفرینش می‌کردیم می‌تواند معلمی بزرگ باشد، اگر برداشت ما درست باشد.

برای من وادی هفتم یادآور این نکته است که حقیقت همیشه در دسترس است؛ اما نگاه من باید آن را ببیند. اگر در مسیر زندگی تنها به مقصد نهایی چشم بدوزیم، زیبایی‌های راه را از دست می‌دهیم. حقیقت در هر قدم حضور دارد، در تلاش، در شکست، در امید و در برخاستن دوباره. این وادی چراغی شد تا بفهمم زندگی، تنها رسیدن به هدف نیست؛ بلکه فهمیدن و درک کردن لحظه‌هاست. در نتیجه امروز به جای جنگیدن با اتفاقات، می‌کوشم از آن درس بگیرم و حقیقت را در دل راه پیدا کنم و با برداشت درست آن را در وجودم زنده نگه‌دارم.

مشارکت همسفر معصومه:

«رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌نماییم.» حقیقت از ازل بوده و هم اکنون نیز هست و در آینده هم خواهد بود و هیچ‌گاه از بین نمی‌رود. نباید حقیقت را با واقعیت اشتباه گرفت. واقعیت در برهه‌ای از زمان واقع می‌شود، برای مثال؛ خودِ من ۱۰۰ سال پیش نبودم، ۱۰۰ سال دیگر هم نیستم و در حال حاضر در این کره خاکی واقع شده‌ام. حقیقت، جسم من نیست بلکه حقیقت، نفس من است. همان صور پنهان من که از قبل بوده، حال نیز هست، در آینده نیز خواهد بود. باید حقیقت را بشناسیم و کشف کنیم و این مهم، نیاز به دو پارامتر هم‌گام با هم یعنی یافتن راه و آنچه در راه برداشت می‌نماییم دارد. برای مثال گاوصندوقی را در نظر بگیریم، حقیقت آن چیزی است که درون گاوصندوق است و برای رسیدن به درون آن ابتدا باید رمز گاوصندوق را پیدا کنیم، وقتی رمز پیدا شد و به داخل آن دسترسی پیدا کردیم، مهم این است که چه برداشت کنیم!؟

خودِ اعتیاد یک واقعیت است؛ زیرا در گذشته نبوده و شاید در آینده نیز نباشد. درمان اعتیاد یک حقیقت است، حقیقتی که آقای مهندس کشف نموده و در آینده نیز همین روش خواهد بود. حال من بعد از قدم گذاشتن در این مسیر، از این راه چه برداشتی می‌کنم؟ آیا برای وقت گذراندن آمده‌ام یا درمان شدن؟! اگر برای درمان آمده‌ام باید حقیقت را به واقعیت ترجیح دهم چون اولویت اول من درمان است و این حقیقت است.

مشارکت همسفر پری:

وادی هفتم مانند سایر وادی‌های کنگره ۶۰ یکی از قوانین مهم هستی در زندگی ما را بیان می‌کند. قوانینی که ما چه بخواهیم و چه نخواهیم بر زندگی ما حاکم هستند. اگر آن‌ها را بیاموزیم و حل کنیم، با مشکلات خود کنار می‌آییم و قادر خواهیم بود از گذرگاه‌های سخت عبور کنیم. وادی هفتم می‌گوید: «رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌نماییم.»

در این وادی آغاز بحث روی پیدا کردن راه است تا ما به اهمیت این موضوع پی ببریم. همان‌طور که می‌دانیم انسان‌های زیادی نابود شدند فقط به دلیل اینکه راه را پیدا نکرده‌اند و یا اشتباه رفته‌اند و در اثر یک انتخاب غلط زندگی آن‌ها متلاشی شده است. اعتیاد یکی از این راه‌های اشتباه است که برای درمان راه‌های زیادی را امتحان می‌کنند؛ اما به نتیجه نمی‌رسند. ما با ورود در کنگره و پیدا کردن مسیر درست باید سعی کنیم از آموزش‌ها بهترین استفاده را ببریم. بنابراین نتیجه کار به خودِ ما بستگی دارد. وقتی خداوند به ما لطف کرده و راه درست را نشان داده، نیکو است که در این مسیر چشم دل را باز کنیم و از تمام زیبایی‌های زندگی لذت ببریم و بذر نیکو بکاریم تا محصول نیکو برداشت کنیم.

رابط خبری: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ایران