به نام قدرت مطلق الله
در کتاب ادموند و هلیا آمده است که این دو شخصیت که شخصیت‌های اصلی آن کتاب نمایشنامه‌ای هستند، برای اینکه بخواهند در زندگی خود تغییری ایجاد کنند برخلاف دستور پادشاه از رودخانه می‌گذرند و از میوه‌ی ممنوعه می‌خورند آن‌ها تصمیم گرفته بودند زندگی بهتری را تجربه کنند و این‌گونه برخلاف فرمان پادشاه عمل می‌کنند و در ادامه دچار عذاب و رنج بسیار شدند.
از همان ابتدای خلقت، انسان در تمام مراحل زندگی خود، بر سر یک دوراهی بوده و امروزه نیز این دوراهی‌ها وجود دارد پس راه‌ها همیشه هستند و به این بستگی دارد که کدام راه درست است کدام راه اشتباه، فعلاً مهم نیست. ما هرکدام از این راه‌ها را انتخاب کنیم به یکسری مسائل جدید برخورد می‌کنیم که باعث به دست آوردن تجارب جدید می‌شود اما نکته مهم این است، آیا ما نیاز داریم تمام راه‌ها را خودمان تجربه کنیم و از تجربه‌های دیگران استفاده نکنیم؟
وادی هفتم به ما می‌گوید رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است که اولی پیدا کردن راه هست. راه‌های متعددی وجود دارد اما خداوند به ما نیروی عظیمی داده تا بتوانیم راه درست را انتخاب کنیم و آن نیرو چیزی نیست جز قدرت اختیار، خداوند به ما اختیار داده که برای کشف حقیقت راه خود را انتخاب کنیم. حال چگونه می‌توان راه درست را از راه غلط تشخیص داد؟ در کنگره ۶۰ این موضوع بسیار عالی تدریس می‌گردد.
درراه درست همواره مزد حرکت خود را در آخر کار دریافت می‌کنیم اما درراه نادرست جذابیت‌ها و مزدهای کاذب زیادی در اول راه به ما داده می‌شود به‌عنوان‌مثال هیچ‌کس به کارگری که هنوز کارنکرده است حقوق نمی‌دهد اما اگر کارگری سختی‌های طول روز را تحمل کند و خوب کار کند آخر آن روزمزد و یا پاداش کار خود را دریافت می‌کند ولی اگر کسی بدون دلیل به ما مزد بدهد انتظار انجام کار ناپسندی را دارد.
برای مثال گروه‌های مافیا برای جذب نیرو ابتدا پول و امکانات را در اختیار آن نیروها قرار می‌دهند و بعد آن‌ها را مجبور به انجام کارهای ناپسند می‌کنند دقیقه همان کاری که مواد مخدر با جسم و روان یک مصرف‌کننده انجام می‌دهد؛ اما دومین چیزی که در این وادی عنوان می‌شود آن چیزی که برداشت می‌کنی یعنی به کاری که انجام می‌دهی چگونه نگاه می‌کنی، آیا فقط برای رفع مسئولیت آن کار را می‌کنی یا برای انجام کار درست تلاش می‌کنی؟
اگر برداشت من از آمدن در کنگره فقط برای رفع مسئولیت باشد یعنی فقط برای خانواده خود باشد از حضور خود هیچ لذتی نمی‌برم و خواه و ناخواه از مسیر منحرف می‌شوم ولی اگر بعد از مدتی متوجه شدم که باید برای رسیدن به آرامش خودم سفر کنم از سفر لذت می‌برم آنگاه انجام آن کار برایم آسان خواهد شد و به حقیقت دست پیدا می‌کنم، حقیقت در کنگره ۶۰ درمان اعتیاد است و این درمان بدون روش DST امکان‌پذیر نیست راه فقط DST و برداشت از این راه درمان اعتیاد و رسیدن به تعادل می‌باشد.
با احترام: راهنما مسافر صابر
-منابع مورد استفاده در تهیه این مقاله:
-کتاب ادموند و هلیا
-کتاب عشق
-سی‌دی‌های وادی هفتم
عکس: مسافر مهدی‌الف لژیون پنجم
تایپ: مسافر صالح لژیون چهارم
ارسال مطلب: دستیار مرزبان خبری، مسافر بهنام لژیون دوم
گروه خدمتگزاران سایت نمایندگی گیلان
- تعداد بازدید از این مطلب :
70