با حرکت راه نمایان می شود؛ زندگی ابعاد مختلف و گوناگونی دارد و این نیست که منتظر مرگ باشیم و بمیریم و ما هیچ و پوچ به دنیای دیگری که زندگی دائمی و همیشگی است میرویم.
در سکون نه زایشی هست و نه چیزی خلق میشود و همه چیز با حرکت شکل میگیرد. خداوند به انسان اختیار کامل داده که هر راهی را میخواهد به خواست و اراده خود میتواند برود حالا به طرف القاء و الهام باشد یا فسق و فجور این بسته به خردمندی یا بیخردی او دارد و برای حرکت باید اطلاعات کافی داشته و از دوستان در میانه راه کمک بگیرد از کسانی که آگاهی کافی داشته باشند تا به مشکل برخورد نکند.
در حرکت باید به خواسته خود فکر کنیم و حتما باید هدف ما مشخص باشد و با تمام وجودمان بخواهیم که به خواسته خود برسیم و اگر هدف ما رسیدن به صلح و آرامش باشد باید حساب خودمان را تسویه کنیم یعنی از خودمان، خانواده و جامعه جبران خسارت کنیم که همان توبه میباشد.
در صراط مستقیم قرار گرفتن یک چیز است و ادامه دادن این راه مسئله دیگری میباشد حرفی زمانی قبول و ارزشمند است که پشتش عمل باشد و برای جبران خسارت و بازسازی جسم و روانمان باید اقدام کنیم.
منبع: سیدی وادی هشتم
نویسنده: همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر مرضیه (دبیر اول سایت)
همسفران نمایندگی شوشتر
- تعداد بازدید از این مطلب :
52