
استاد میگوید: ما پس از مدتی، فارغ از بسیاری مسائل، دوباره در کنار جوی آب و درختان به یکدیگر نزدیک میشویم و در خلوت خود به تفکر مشغول میگردیم. از تحرک سخن گفتیم؛ اینکه جهانها همگی در حال حرکت هستند و تمامی دنیاها درون یکدیگر قرار دارند. از حلقهای به حلقهای دیگر، با حرکت فرمانیِ خویش، در جهتی که باید باشند به یکدیگر متصل میشوند و سپس با جلا و روشنایی نور نیرو میگیرند. هر یک از آنها برای کاری و انجام وظیفهای حکم یافتهاند. با نگاه و اندیشه نمیتوان به هستهی هر یک پی برد، اما نظم آنها حکایت از فرمانی دارد که ما نیز در پیِ آن هستیم. در اینجا سخن از تفکر به میان میآید؛ چراکه تفکر است که همهچیز را روشن میکند. در همین زمینه حدیثی از رسول خدا (ص) بیان شده است: یک ساعت تفکر بیش از هفتاد سال عبادت ارزش دارد. پس از آن، از تحرک سخن گفته شد؛ اینکه جهانها همه در حال حرکتاند و هیچ چیز در سکون باقی نمیماند. همهچیز در حال حرکت و تغییر است. برای مثال، اگر سیبی را به هوا پرتاب کنیم، هزاران چرخ میزند تا به زمین برسد. انسان نیز چنین است و در مسیر حرکتی که در آن قرار دارد، همهچیز به وجود میآید. جهان در حرکت ساخته میشود؛ هیچ چیز در سکون ساخته نخواهد شد. اگر تغییر نکند، تبدیل صورت نمیگیرد و اگر تبدیل نشود، ترخیص نیز رخ نخواهد داد. برای نمونه، فردی که مصرفکننده است و میخواهد اعتیاد را کنار بگذارد، اگر هیچ تغییری نکند، تبدیل هم صورت نمیپذیرد. یا اشخاصی که بیماریهای مختلف دارند، باید تغییر کنند تا بیماریشان ذرهذره دگرگون شود. اگر تغییری رخ ندهد، بیماری در همان جای خود باقی میماند. پس میبینیم که همهچیز در حال تغییر و تبدیل است. اگر تغییر اتفاق نیفتد، تبدیل هم به وقوع نمیپیوندد. اگر تنها در جای خود بنشینیم و هیچ حرکتی انجام ندهیم و فقط دعا کنیم، ترجیحاً هیچ اتفاقی نمیافتد. دعا زمانی اجابت میشود که ما نیز حرکتی انجام دهیم. تغییر و حرکت است که سبب دگرگونی در جهان هستی میشود و در اثر همین حرکتها و تغییرات، جهان هستی در حال چرخش است. همانطور که خورشید نیز روزی از میان خواهد رفت، زیرا در حال تغییر است. سیستم هستی به گونهای طراحی شده است که بدی و خوبی باید وجود داشته باشند تا تغییرات صورت بگیرند. باید سختی، مشقت و شکست باشد تا پیروزی نیز در پیِ آن بیاید. همواره باید در جهت عالی حرکت کنیم. هیچکس به ما تضمین نداده است که همیشه برنده باشیم. زندگی همواره فراز و نشیب دارد و هرگز بدون این فراز و نشیبها معنا نمییابد. اگر روزی به جایگاهی برسیم که همهچیز برای ما مهیا باشد، هیچ کم و کسری نداشته باشیم و هر چه بخواهیم به دست بیاوریم، در آن روز دیگر زندگی برای ما معنا و ارزشی نخواهد داشت و زمان رفتن از این جهان فرامیرسد. در جهان هستی همهچیز معجزه است؛ چیزی خارج از معجزه وجود ندارد. برای مثال، درختان را در نظر بگیریم: هر چند کنار یکدیگر هستند، اما هر کدام میوهای متفاوت میدهند. اینها همگی به نیرویی نیاز دارند. درخت، برای رشد و بزرگ شدن، علاوه بر آب و خاک، به نیرو نیاز دارد و این نیرو را از خورشید میگیرد. این خود معجزه است. هر درخت حکم و مأموریتی ویژه دارد؛ مأموریتی که بر اساس آن میوهای خاص میدهد. هر یک فرمانی دارند که باید آن را به انجام برسانند. ما نمیتوانیم به هسته و اسرار آنها پی ببریم؛ اینکه چگونه از یک درخت، چنین میوهای پدید میآید. اما نظم آنها حاکی از فرمانی است که ما نیز در پی آن هستیم. ما نمیدانیم خداوند کیست و چیست، اما میدانیم قدرتی وجود دارد که همهچیز را تحت کنترل خود دارد. قدرتی که برنامهریزیای درست و کامل کرده است؛ به گونهای که این جهان و زندگی در حال چرخش و پویایی قرار گرفتهاند. آنچه از این سخنان آموختیم این است که همهچیز در حال حرکت است و هیچ چیز در سکون نیست. حتی انسان و زندگی او نیز چنین است. در مسیر زندگی، این بازی همواره وجود دارد؛ بازیای که رسم و قانون آن تغییر است. در این مسیر، تغییرات در وجود ما شکل میگیرند و تبدیل انجام میشود. پس از تغییر، تبدیل است و پس از تبدیل، ترخیص. و ما باید بدانیم که بدون تغییر هیچ چیز در زندگی ما رخ نخواهد داد. تغییرات باید در جهت مثبت و از عمق درونی ما آغاز گردند.
منبع: سیدی هفتگی تغییر
نویسنده: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر نصیبه (لژیون جونز)
رابط خبری: همسفر سیده هما رهجوی راهنما همسفر مریم و عضو لژیون جونز(لژیون دوم)
ویرایش: همسفر ماجده رهجوی راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)
عکس و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی گرگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
44