سلام دوستان، علی هستم، مسافر.
از خدمت‌گزاران محترم سایت سپاسگزارم که این فرصت را برای مشارکت در اختیار من قرار دادند.
دستور جلسه امروز «وادی هفتم و تأثیر آن بر من» است.
وادی هفتم با این جمله آغاز می‌شود: «رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دوم آنچه برداشت می‌کنیم.»
اگر چهارده وادی را به‌عنوان چهارده مسیر یا منزل در نظر بگیریم، طبق آموزش‌های کنگره، هفت وادی اول مربوط به سفر اول و هفت وادی بعدی مربوط به سفر دوم و رسیدن به خود هستند. اما زمانی که به وادی هفتم می‌رسیم، باید شش وادی قبلی را پشت سر گذاشته باشیم.
من به‌عنوان یک سفر اولی، تفکر کردم، ناامید نشدم و به این نتیجه رسیدم که هیچ‌کس به‌اندازه خودم نمی‌تواند برای من تصمیم بگیرد. نباید مسئولیت را به خداوند واگذار کنم؛ بلکه باید حرکت کنم و حکم عقل را اجرا نمایم.
اما پس از یافتن راه، سؤال مهم این است: آیا برداشتی داشته‌ام؟
مثل کسی که برای دریافت مدرک علمی وارد دانشگاه می‌شود؛ راه برایش باز است، اما مهم آن است که چه برداشتی از این مسیر دارد. صرف رفت‌وآمد به دانشگاه، منجر به دریافت دانش نمی‌شود.
یا مثل کشاورزی که برای کاشت برنج، زمین و بذر دارد و راه را می‌داند؛ اما آیا صرفاً با کاشتن، محصولی برداشت خواهد کرد؟ در کنگره نیز دانسته‌های ما لازم هستند، اما کافی نیستند.
کنگره جایگاه ارزشمندی است؛ روش DST یک کشف بی‌نظیر و داروی OT نیز دارویی کامل است. این‌ها همه نشانه‌هایی از یافتن راه هستند. اما سؤال اینجاست: *من چه چیزی برداشت می‌کنم؟
در اینجا مثلث دانایی مطرح می‌شود: تفکر، تجربه، و آموزش.
من تفکر کرده‌ام، تجربه‌ای اندوخته‌ام، اما اگر آموزش‌ها به دانایی مؤثر تبدیل نشوند، آیا می‌توانم برداشت واقعی داشته باشم؟ واضح است که صرف حضور در جلسات، بدون درک و عمل، منجر به برداشت نمی‌شود.
اگر جناب مهندس دژاکام را در نظر بگیریم، به‌عنوان بنیان‌گذار کنگره ۶۰ و کاشف روش DST، می‌بینیم که ایشان راه را یافتند و سپس برداشت کردند. اما این برداشت، فقط برای خودشان نبود؛ بلکه سال‌هاست در اختیار انسان‌های دیگر قرار گرفته است. مثل کشاورزی که هکتارها برنج می‌کارد و همه را برای خود مصرف نمی‌کند. بخشی را می‌فروشد، بخشی را در اختیار دیگران قرار می‌دهد. اگر محصول باارزش نباشد، نتیجه‌ای نخواهد داشت.
کشف روش DST یافتن راه بود؛ و برداشت آن، درمان اعتیاد، سیگار و چاقی شد. امروز کنگره ۶۰ در سطح اول درمان اعتیاد در کشور قرار دارد. تعاملات علمی با دانشگاه‌های بین‌المللی، بخشی از برداشت‌هایی است که از روش DST حاصل شده‌اند. وادی هفتم به ما می‌آموزد: یافتن راه کافی نیست؛ باید برداشت نیز اتفاق بیفتد.
امیدوارم بتوانیم این وادی را سرلوحه تمام امور زندگی خود قرار دهیم.
با سپاس و احترام
مشارکت مکتوب: یاداشتی از راهنمای محترم مسافر علی محمدی
پیاده‌سازی و تایپ مسافر علیرضا لژیون هفتم
- تعداد بازدید از این مطلب :
124