لژیون سردار؛ تجلی اراده در مسیر هستی

سومین جلسه از دور پنجم لژیون سردار، نمایندگی آکادمی با استادی مرزبان محترم مسافر پارسا، نگهبانی مسافر مسعود، دبیری مسافر هادی و خزانه‌داری مسافر مجید با دستور جلسه "از فرمانبرداری تا فرماندهی" چهارشنبه  ۱۲ شهریور ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام، پارسا هستم، مسافر. از کسب این جایگاه بسیار خوشحالم و از نگهبان جلسه و تمامی عزیزانی که در این تصمیم‌گیری دخیل بودند صمیمانه سپاسگزارم. باور من بر این است که سازوکار هستی ترکیبی از فرمان الهی، اختیار و خواست خود من است. در حقیقت، اختیار من در لحظه اکنون معنا پیدا می‌کند و همین حضور من در همین چند لحظه است که انتخاب ادامه دادن و حرکت در مسیر را ممکن می‌سازد. من خودم انتخاب کرده‌ام که در چه شرایطی به زمین بیایم و چگونه با قدرت اختیار خودم لحظاتم را پشت سر بگذارم.

تمام بودن‌ها و وضعیت کنونی من نتیجه انتخاب‌های قبلی من است که در چرخه‌های بعدی حیات تاثیرگذار می‌باشد. البته لازم است بگویم که بخشی از وقایع خارج از اختیار من و جبر حاکم بر هستی است؛ چرا که همیشه دو به علاوه دو برابر چهار نیست. عوامل متعددی در تحقق اختیار کامل و رسیدن به هدف نقش دارند که شاید در لحظه از آنها بی‌اطلاع باشم یا به دانایی عمیق از ماهیت‌شان نرسیده‌ام. این مقدمه را برای ورود به موضوع «لژیون سردار و بخشش» مطرح کردم. از کودکی دارای عقل معاش و توان پیش‌بینی بودم.

دوست داشتم ساختارهای مختلفی طراحی و مدیریت کنم. اما در سنین بالاتر فهمیدم که صرف جمع‌آوری پول و پس‌انداز بدون خرج کردن، منجر به ثروتمند شدن نمی‌شود. من فقط جمع‌کننده بودم و در شرایط خاص، همه چیز را یک شبه از دست می‌دادم. برداشت نادرست من از مفهوم «برکت» در مال، باعث این شکست‌ها شده بود. یافتم که نمی‌توان با مسیرهای نادرست به صراط مستقیم رسید و پولی که از راه نادرست کسب شده باشد، یقیناً رفتنی است. در هستی قانون مهم‌تری وجود دارد که باید آن را بشناسم تا بتوانم مال و ثروتم را برکت دهم. قبل از آمدن به کنگره ۶۰، ناآگاه بودم، اما همواره کنجکاو. گاهی تفکراتی پوچ و سطحی داشتم و تصور می‌کردم اموال دیگران متعلق به من است و مالکیت واقعی وجود ندارد.

اما با آموزش‌های کنگره و راهنمایی‌های مربیان، فهمیدم که هیچ کس مالک واقعی بدن، فرزند، لباس، ملک یا پول خود نیست؛ این‌ها امانت‌هایی هستند که برای رشد، توسعه و ارتقای قدرت و آگاهی انسانی به من سپرده شده‌اند. به این دانایی رسیدم که بخشش مالی و معنوی، ابزاری قدرتمند برای پیشرفت و ارتقای اختیار من است. دارایی واقعی من، قدرت بخشش است که آثارش را در صور پنهان و آشکار جهان و همچنین در ابعاد دیگر حیات بر جای می‌گذارد. این همان ثروت حقیقی و حاصل هنر زندگی کردن است.

بخشیدن، مهم‌ترین ابزار در بعد مادی حیات است که موجب تزکیه و پالایش روح و روان می‌شود. یادم می‌آید اولین قسط لژیون سردار را از جمع‌آوری عیدی‌های خودم پرداخت کردم و با استفاده از فرصت یک ساله، توانستم تعهدم را کامل انجام دهم و به جایگاه دنوری برسم. با حرکت در صراط مستقیم و فرمانبرداری از قوانین هستی، توانستم ایده‌های ارزشمندی برای کسب و کار بیابم و آن‌ها را عملیاتی کنم. امیدوارم در آینده بتوانم در جایگاه پهلوانی نیز حضور یابم، چرا که به این توانایی رسیده‌ام که زمان را به درستی مدیریت کنم و نقشه حرکت در مسیر آینده را ترسیم کنم. از توجه شما به صحبت‌هایم صمیمانه سپاسگزارم.

تایپ: مسافر محمد لژیون ششم
عکس و بارگزاری خبر: مسافر محمدحسین