تیتر وادی هفتم: رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است، یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت مینماییم. راز به معنای چیزی که پوشیده شده، رمز به معنای راز نهفته، کشف یعنی پیدا کردن و حقیقت آن چیزی که بوده، هست و خواهد بود مانند وجود خداوند. حال تفاوت واقعیت و حقیقت در این است که واقعیت در زمان حال اتفاق میافتد نه به گذشته مربوط میشود و نه به حال، مانند غذا خوردن ولی حقیقت چیزی است که همیشه نمایان است و تاثیر آن در تمام مراحل چه گذشته چه آینده و چه حال دیده میشود. تنها جایی که به جرات بگویم راجعبه صورت مسئله و یافتن راه صحبت میشود کنگره۶۰ میباشد. افراد بیرون از کنگره آگاهی نسبت به صورت مسئله ندارند، خانوادههایی هستند که اعتیاد معضل زندگی آنهاست و هزاران مشکل کنار آن ایجاد میشود؛ چون صورت مسئله را نمیدانند چه در خصوص اعتیاد و چه در مسائل زندگی؛ ولی در کنگره با تمام سختیهایی که آقای مهندس در مسئله درمان خود و بنیان کنگره۶۰ کشیدند آن دورههایی که خود با تریاک سفر کردند چه دودی، چه خوراکی، مسیر را برای امثال کسانی که دنبال راه درست میگردند آسان کردند تا بتوانند از این مسیر خوش آب و هوا ثمره لازم را ببرند
حال میرسیم به قسمت دوم وادی هفتم: آنچه برداشت مینماییم؛ صورت مسئله حل شد از آنجایی که بشریت نگرش، افکار، شخصیت و دیدگاهشان نسبت به همدیگر متفاوت است مرحله دوم وادی هفتم برای افراد هم یکسان نیست. در مرحله دوم وادی هفتم انسانها باید بدانند راه پیدا شده است، مسیر هموار شده است، اگر آمدند درست سفر کردند از مسائل آموزشی استفاده لازم را بردند و به حال خوش رسیدند و این حال خوش را با دیگران به اشتراک گذاشتند میشود یک راه، ولی هستند کسانی که مسیر را میدانند ولی در اثر کنجکاوی و حماقت راه دیگری را انتخاب میکنند ته آن به بیراهه کشیده میشوند و برداشت غلط میکنند. در کنگره یک راه وجود دارد و آن راه صراط مستقیم است و هیچ تبصره و قانونی برایش وجود ندارد. کسی که میخواهد به حال خوب برسد باید راه مستقیم را انتخاب کند. در کنگره۶۰ افرادی که در سفر اول سفر میکنند مانند نوزادی هستند که تازه از مادر متولد شده اند و باید ۱۱ ماه را طی کنند و چون چیزی از مسیر نمیدانند باید بمانند از مسیر لذت ببرند قضاوت نکنند، تجسس نکنند و وقتی که رها شدند راه خود را پیدا کردند، در کنگره بمانند چون نوزاد معمولاً از ۱۰ تا ۱۱ ماهگی راه رفتن را یاد میگیرد مانند آن نوزادی هستند که دست به دیوار راه میرود و نیاز به کمک دارند تا بتوانند راه رفتن درست را آموزش بگیرند زمین میخورند بلند میشوند سختی میکشند ولی چون در مسیر افراد درستی به آنها کمک میکنند راه رفتن درست را یاد میگیرند و در آخر درست برداشت میکنند از راهی که آمدند. ولی افردی که به کنگره میآیند از آموزشها درست استفاده نمیکنند، سیدی نمینویسند، سرکشی میکنند، فرمانبردار نیستند، آخر به بنبست میخورند و برداشت آنها چیزی جز تاریکی و ظلمت نیست. وادی هفتم این را به ما میگوید که برداشت تو از این کشف رمز و راز حقیقت مسیر تو را هموار میکند یا ناهموار. آقای مهندس میفرمایند: من دلم به حال آن کس نمیسوزد که راه را عوضی میرود دلم به حال آن کس میسوزد که عوضی راه میرود. امیدوارم کنگره آنقدر جهانی شود که تمام افراد بتوانند استفاده کنند و به حال خوب برسند.
منبع: کتاب عشق ۱۴ وادی برای رسیدن به خود
نویسنده: همسفر مهدیه
رابط خبری: همسفر معصومه (لژیون اول)
ویرایش: همسفر راضیه دبیر سایت
ارسال: همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر احمد-اراک
- تعداد بازدید از این مطلب :
92