از تاریکی اعتیاد تا رسیدن به جایگاه دنوری

خداوند را هزاران مرتبه شکر که این فرصت را در اختیار من قرار داد که در این جایگاه به عنوان یک عضو کوچک خدمتگزار باشم. زمانی که در دوران مصرف موادمخدر بودم به علت بی‌تعادلی هیچ‌وقت در مورد بخشش و بخشیدن تفکری نداشتم، چراکه تمام و کمال در اختیار موادمخدر قرار گرفته بودم و تفکرم بر این بود که فقط بتوانم بخش عظیمی از حقوقم را صرف دریافت مواد و بقیه را صرف گذراندن امرار معاش زندگی‌ام نمایم و واقعا بیشتر به فکر مواد بودم؛ ناگفته نماند بخشش‌هایی هم بود اما نه در حد و اندازه‌ای که دلی به دست آید. در تیر ماه سال ۱۳۹۳ که وارد کنگره۶۰ شدم چند ماهی بیش از سفر اول من نگذشته بود که برای اولین‌بار در کنگره دستور جلسه گلریزان عنوان شد و آن روز من هم مانند بقیه اعضا یک مشارکت مالی کوچک داشتم.

با توجه به اینکه در اواسط سفر اول بودم و هنوز در بی‌تعادلی به سر می‌بردم آن روز برای اولین‌بار بعد از چند سال یک حس خوبی در من ایجاد شد؛ اما منشأ این حس خوب را آن موقع هم نمی‌دانستم از کجاست و بعدها فهمیدم به علت بخششی بود که آن روز انجام دادم. با گذشت زمان و فرا رسیدن رهایی من در کنگره و آموزش‌هایی که طی این چند سال در کنگره گرفتم ذره‌ذره بخشش بیشتری در وجود من ایجاد شد و یاد گرفتم که در این هستی برای رسیدن به بهشت باید بهای آن پرداخت شود. همیشه می‌گفتم بخشش برای افرادی است که از مال و ثروت فراوانی برخوردار هستند؛ اما در کنگره آموختم که بخشیدن برای همه می‌تواند باشد، چراکه لازمه بخشیدن آگاهی و دانایی است و انسانی می‌تواند ببخشد که از نظر دانش و آگاهی به مرتبه بالایی رسیده باشد.

این موضوع در صورتی بود که هر سال در موقع گلریزان خودم را بیشتر از سال قبل محک می‌زدم تا اینکه برای اولین‌بار عضو لژیون سردار شدم و فهمیدم که می‌توانم یکی از بهترین صفات خداوند را که بخشندگی می‌باشد در وجودم نهادینه کنم. آری بخشش و بخشیدن آگاهی و دانایی می‌خواهد و بخششی که از روی عشق و محبت باشد همیشه جاودان خواهد ماند و تا ابد این حال خوش در وجود آن فرد باقی می‌ماند. به نظر من افرادی که با آگاهی و دانش وارد لژیون سردار می‌شوند خود به خود شیفته این موضوع می‌گردند و دوست دارند جایگاه‌ها را یکی پس از دیگری در این لژیون پشت سر بگذارند. همیشه از خداوند می‌خواهم هر وقت در جایگاهی می‌خواهم قرار بگیرم اول ظرفیتش را به من بدهد و بعد آن جایگاه را، چرا که مبادا نداشتن ظرفیت باعث ایجاد حس و حال خراب در من گردد.

امیدوارم که من هم بتوانم روزی در جایگاه پهلوانی قرار بگیرم. از جناب آقای مهندس دژاکام و خانواده گرانقدرش کمال تشکر و قدردانی فراوان را دارم که با آموزش‌های ناب آقای مهندس امروز در حال خدمت به مخلوقین خداوند هستم و تا جایی که در توانم باشد همیشه از نظر بخشش بتوانم انجام وظیفه نمایم. در آخر از تمام خدمتگزاران لژیون سردار نمایندگی پاکدشت ممنون و سپاسگزارم. از شما دوستان عزیز که وقت گذاشتید و دلنوشته اینجانب را مطالعه نمودید متشکرم.

راهنمای محترم مسافر مهدی کریمی، رهجوی مسافر رضا یوسفی
نمایندگی پاکدشت

بارگذاری: مسافر رضا لژیون ۱۲
ویراستار: مسافر حسن دبیر لژیون سردار نمایندگی پاکدشت