برداشت همسفر صدیقه از سیدی «وادی هفتم بخش 1»:
خداوند ما را بیهوده خلق نکرده است به ما عقل، فهم و قدرت اندیشیدن داده است تا بتوانیم راه درست را انتخاب کنیم؛ بنابراین باید ابتدا خوب فکر کنیم و تفکر ما بر اساس تواناییهایمان باشد، همچنین صبور باشیم و بدانیم وقتی ما در مسیر درست و ارزشهای والای انسانی حرکت کنیم و توکل بر خداوند داشته باشیم؛ حتماً موفق میشویم و در صراط مستقیم قرار میگیریم. اگر بخواهیم به بهترین راه برسیم؛ باید از بعضی چیزها چشمپوشی یا گذشت کنیم تا به هدف خود دست یابیم.
البته فکر، اندیشه و دل باید همه در یک مسیر باشند، نه اینکه فکر و اندیشهمان دریک جا و دلمان در جای دیگر باشد؛ زیرا اگر اینچنین شود در آینده جز حسرت و پشیمانی، چیز دیگری نصیبمان نمیشود؛ زیرا مسیر زندگی دیگر به عقب برنمیگردد تا ما فرصتی برای جبران و انتخاب داشته باشیم. گاهی اوقات، ما بدون تفکر قدم در مسیری میگذاریم که بعد از مدتی متوجه میشویم چند سال از عمر ما گذشته است و ما همچنان در تاریکی و نادانی به سر میبریم و به گمان خودمان زندگی میکنیم؛ اما غافل از اینکه زندگی حیوانی بیش نبوده است؛ زیرا فراموش کرده بودیم که خداوند ما را اشرف مخلوقات خلق کرد و از روح خود در ما دمید.
برداشت همسفر حمیده از سیدی «وادی هفتم بخش 2»:
وادی هفتم میگوید: «رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است: یکی پیدا کردن راه و دوم آنچه برداشت مینماییم.» در این وادی انسانهای کمخرد و خردمند مورد بحث قرار میگیرند. انسانهای کمخرد، اول حرف میزنند و بعد فکر میکنند یا بدون تفکر و بررسی، کاری را انجام میدهند و زمانی که به مشکل برخورد کردند به دنبال راهحل میگردند و دائماً در حال عذرخواهیکردن هستند؛ زیرا آنها قبل از پیداکردن راه و تعیین مسیر، حرکت میکنند و اکثر اوقات سر از بیراههها درمیآورند. نقطه مقابل کمخردان، خردمندان هستند. انسانهای خردمند، اول فکر میکنند، بعد سخن میگویند؛ چون سخن گفتن، خود نوعی تعیین مسیر است.
افراد خردمند برای یافتن راه، اول تفکر و بررسی میکنند تا راه درست را پیدا کنند. راه درست (صراط مستقیم) راهی است که انسان را به مقصد راستین میرساند. انسان خردمند میداند بهترین و ماندگارترین گنج، گنج درون خود اوست که باید آن را کشف کند، نه آن گنجی که در بیغولهها است. گاهی اوقات تصور میشود هر آنچه معنوی است، رایگان است؛ درصورتیکه معنویات قیمت بالاتری دارند. برای انجام معنویات از خیلی چیزها بايد گذشت، گاهی اوقات حتی از جانمان نیز بايد بگذریم. سخن آخر اینکه برای یافتن راه باید ببینیم کسانی که قبل از ما این راه را رفتهاند، چه نتیجهای گرفتهاند؟ آیا به هدف خود رسیدهاند؟ پس در واقع باید دیگران را الگوی خود قرار دهیم تا دچار اشتباه نشویم. و تمام کائنات را مسخر گردانید تا ما بتوانیم در آرامش زندگی کنیم و در مسیر سعادت دنیا و آخرت قرار بگیریم.
برداشت همسفر اعظم (ش) از سیدی «بهترین راه»:
در این سیدی آقای مهندس کنگره را به گردباد تشبیه کردهاند؛ زمانی که وارد کنگره میشویم اگر با قوانین و حرمتهای کنگره هماهنگ باشیم و آنها را درست انجام دهیم به رهایی و آرامش خواهیم رسید در غیر این صورت از گردباد به بیرون پرتاب میشویم. اگر ما فقط به فکر منافع خودمان باشیم به آرامش و صلح نخواهیم رسید. مسئله دیگر، پیدا کردن راه و برداشت آن است. مهمترین و سرنوشتسازترین مسئله، پیداکردن راه درست و تعیین مسیر است. انتخاب راه درست، کار پیچیده و سختی نیست بالعکس کار بسیار سادهای است. راه درست را میتوان با کمی تفکر و دانایی پیدا کرد.
ما در طول زندگی ممکن است بارها بر سر دوراهیهای مختلف قرار گرفته باشیم. بهعنوان مثال: آیا به کنگره برویم یا نرویم؟ آیا ازدواج کنیم یا نکنیم؟ ... این تعیین راه است که ما را به صعود یا سقوط میرساند؛ حتی در کنگره انتخاب راهنما نیز، نوعی تعیین راه است. ما در تمام مقاطع زندگی تعیین راه داریم، اگر راه غلط را انتخاب کنیم، مسلماً آسیب میبینیم. ممکن است ما سالهای زیادی به دنبال راه درست باشیم؛ اما آن را پیدا نکنیم و بعد از گذشت چندین سال، خداوند متعال راه راست را به ما نشان میدهد تا به صراط مستقیم برسیم. ما باید از مشکلات خودمان درس بگیریم؛ زیرا این مشکلات هستند که ما را به پیشرفت میرسانند.
منابع: سیدیهای «وادی هفتم بخش 1 و بخش 2»، سیدی «بهترین راه»
نویسندگان: همسفر صدیقه، همسفر حمیده، همسفر اعظم (ش) رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر حانیه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیهقی سبزوار
- تعداد بازدید از این مطلب :
145