فرمانبرداری، قدرت و بخشش در مسیر لژیون سردار

جلسه نهم از دور اول جلسات لژیون سردار نمایندگی گلمکان با استادی  پهلوان مسافر کاظم، نگهبانی مسافر یاسر و دبیری مسافر سعید بادستور جلسه «از فرمانبرداری تا فرماندهی» پنجشنبه 13 شهریور ماه  1404 ساعت 16 برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان کاظم هستم یک مسافر
خدا را شاکر و سپاسگزارم که در جمع پرمحبت شما در لژیون سردار حضور دارم. تشکر می‌کنم از نگهبان لژیون سردار که فرصت خدمتگزاری در این شعبه را به من دادند.

در خصوص دستور جلسه «از فرمانبرداری تا فرماندهی» باید عرض کنم که فرمان‌ها در اصل همان بایدها و نبایدهایی هستند که در وادی‌ها هم به آن‌ها اشاره شده است. ما موظفیم یک‌سری کارهای ارزشی را انجام دهیم و از یک‌سری کارهای ضد ارزشی پرهیز کنیم. این همان فرمانبرداری است.

به نظر من فرمانبرداری ارتباط مستقیمی با «قدرت» دارد. قدرت فقط توانایی انجام کار نیست، بلکه توانایی انجام ندادن کارهای ضد ارزشی نیز قدرت است. وقتی در موقعیتی هستیم که می‌توانیم کاری ضد ارزشی انجام دهیم اما انجام نمی‌دهیم، این نشانه قدرت و در عین حال فرمانبرداری است. بنابراین فرمانبرداری تنها در انجام کارهای خوب خلاصه نمی‌شود، بلکه در ترک کارهای ضد ارزشی نیز جلوه‌گر است.

همه ما که امروز روی این صندلی‌ها نشسته‌ایم، حاصل فرمانبرداری کسانی هستیم که پیش‌تر این مسیر را پیموده و آموزش‌ها را به ما منتقل کرده‌اند. حالا وظیفه ماست که همان‌گونه فرمانبردار باشیم تا به حال خوش برسیم. البته رسیدن به حال خوش هزینه دارد. لژیون سردار جایی است که ما معنای بخشش و هزینه‌کرد در مسیر معنوی را درک می‌کنیم.

برای درک بهتر، مثالی می‌زنم: وقتی با تاکسی اینترنتی سفری را آغاز می‌کنیم، از مبدا تا مقصد حتما باید هزینه مسیر را بپردازیم. هیچ مسافری نمی‌تواند بدون پرداخت هزینه به مقصد برسد. حال خوش هم همین‌طور است؛ برای رسیدن به آن باید هزینه کنیم. درست است که آموزش‌های کنگره رایگان است، اما نگه داشتن حال خوش نیازمند پرداخت هزینه است.

حتی می‌توان گفت که لژیون سردار مانند سرویس VIP است؛ اگر بخواهیم حال خوشی ماندگارتر و بهتر داشته باشیم، باید هزینه بیشتری بپردازیم. البته این هزینه‌کرد باید بدون چشمداشت باشد. اگر پرداخت مالی تنها برای دریافت چند برابرِ آن از سوی خداوند باشد، حال خوش واقعی حاصل نمی‌شود. اما اگر از سر بخشش و بدون چشمداشت هزینه کنیم، حال خوش ماندگار خواهد بود.

من خودم این موضوع را تجربه کرده‌ام. از سال ۱۴۰۰ که وارد کنگره شدم، در گلریزان‌ها و پرداخت‌های لژیون سردار شرکت کردم و هر بار که توانستم بدون چشمداشت مالی پرداختی داشته باشم، حال بسیار خوبی را تجربه کرده‌ام. همان‌طور که هر کس در زندگی‌اش جایی را برای بخشش انتخاب می‌کند—یکی مدرسه می‌سازد، دیگری مسجد می‌سازد یا به نیازمندان کمک می‌کند—برای من اولویت اصلی کنگره است، چون در اینجا به رهایی و حال خوش رسیده‌ام.

البته این کمک‌ها باید در حد توان باشد. آقای مهندس همیشه تأکید می‌کنند که هر کس می‌تواند ده یا بیست درصد از توان مالی خود را اختصاص دهد. بنابراین نیازی نیست کسی از معیشت خانواده‌اش بزند تا در لژیون سردار شرکت کند، بلکه باید با در نظر گرفتن توان واقعی خود بخشش داشته باشد.

امیدوارم همه ما به این فهم برسیم که پرداخت مالی در لژیون سردار نه‌تنها حال خوش فردی ما را پایدار می‌کند، بلکه به ادامه مسیر کنگره هم کمک می‌نماید. ان‌شاءالله همه ما بتوانیم در این مسیر تا حد توان مشارکت کنیم.

گروه سایت گلمکان
مرزبان خبری : مسافر یامین
تایپ: مسافر وحید لژیون یکم
ویراستار: مسافر وحید لژیون یکم
عکاس: مسافر وحید لژیون یکم
تنظیم برای سایت: مسافر وحید لژیون یکم