English Version
This Site Is Available In English

رسیدن به فرماندهی طی کردن مسیر فرمان‌برداری است

رسیدن به فرماندهی طی کردن مسیر فرمان‌برداری است

چهارمین جلسه از دوره دوم جلسات لژیون‌سردار کنگره۶۰، همسفران نمایندگی دماوند به استادی همسفر زینب عضو لژیون‌سردار، نگهبانی دنور راهنمای تازه‌واردین همسفر مریم  و دبیری راهنمای تازه‌واردین همسفر شکوفه عضو لژیون‌سردار، با دستور جلسه «از فرمان‌برداری تا فرماندهی» روز سه‌شنبه ۱۱ شهریورماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۵:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

دو واژه فرمان‌برداری و فرماندهی خیلی شبیه هم هستند یعنی: از نظر معنایی از یکدیگر خیلی فاصله دارند؛ اما ارتباط مستقیم با هم دارند، همان‌طور که استاد امین فرمودند: فرماندهی یک هدف است یعنی: همه دوست دارند به فرماندهی برسند، چرا؟ زیرا فرماندهی باعث حال خوب انسان می‌شود، باعث شادی، شعف و آرامش می‌شود.
به همین دلیل است که همه دوست دارند به فرماندهی برسند؛ اما برای رسیدن به فرماندهی باید یک مسیری را طی کنیم و آن مسیر فرمان‌برداری است. تا کسی فرمان‌برداری را طی نکند به فرماندهی نمی‌رسد. کسانی که اکنون فرماندهان خوبی هستند، حتما یک زمانی فرمان‌بردار‌های خیلی خوبی بودند. ما هم اگر بخواهیم به آن درجه برسیم باید از فرمان‌برداری شروع کنیم. فرمان‌برداری کار خیلی آسانی نیست هم می‌تواند در کارهای مثبت انجام شود و هم در کارهای منفی. فرمان منفی هم داریم، که از طرف نفس اماره صادر می‌شود و هم مثبت است، که از طرف عقل صادر می‌شود.
اگر ما می‌خواهیم به آن آرامش و حال خوب برسیم باید فرمان‌هایی را اجرا کنیم، که از طرف عقل صادر می‌شود و خیلی وقت‌ها ما فرمان‌ها را می‌دانیم، که چه چیزهایی هستند؛ اما نمی‌توانیم آن‌ها را اجرا کنیم مثلاً: فرمان است، که غیبت و قضاوت نکن؛ اما آن کار را با اینکه می‌دانیم اشتباه است؛ ولی انجام می‌دهیم این به خاطر این است، کسی که به ما فرمان می‌دهد، نفس اماره ما است.
به این دلیل که ما نمی‌توانیم کار درست را انجام دهیم. باید سعی کنیم فرمان‌های مثبت را انجام دهیم و فرمان‌بردارهای خوبی باشیم. مسئله دیگری است، این‌که فرمان‌برداری نشانه ضعیف بودن انسان نیست. کسی که فرمان‌بردار است به خاطر اینکه ظرفیت بالایی دارد، آگاهی و دانایی دارد. وقتی‌ فرمان‌بردار خوبی بودیم، می‌توانیم فرمانده خوبی باشیم. فرماندهی سطوح مختلفی دارد از کارهای خیلی کوچک روزمره و فرماندهی شهر وجودی خود ما است، تا کارها و مسئولیت‌های بزرگ‌تر که بپذیریم.
در بعضی از مسائل ما باید فرمان‌بردار باشیم مانند: گوش کردن به فرامین الهی یا اینکه وقتی به کنگره می‌آیم باید نسبت به قوانین کنگره فرمان‌بردار باشم و به حرف راهنما گوش کنم؛ ولی بعضی مواقع می‌توانم فرمانده باشم مثلاً؛ در امور خود، در تربیت فرزندان یا مدیریت مالی و خانه باید فرمان‌بردار باشم و در این مسائل فرمانده باشم.
مسئله دیگری که می‌خواستم به لژیون سردار ربط بدهم، یکی از فرمان‌های الهی این است که انفاق کنید. انفاق کردن یعنی؛ بخشیدن. خداوند می‌فرماید: ببخشید، انفاق کنید و نترسید؛ زیرا چیزی از مال شما کم نمی‌شود. زمانی‌که وارد لژیون سردار شدم، همه کمک کردند و من با حال آشفته با کلی مشکلات وارد کنگره شدم و حال من خوب شده است. اعضاء کمک کردند چه از نظر معنوی و مادی، من هم باید کمک کنم تا بقیه هم بتوانند بیایند و به حال خوب برسند.
امیدوار هستم که همه‌ ما بتوانیم فرامین الهی را اجرا کنیم و به حال خوب برسیم و بتوانیم از زندگی لذت ببریم.

تایپیست: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
تنظیم و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)

همسفران نمایندگی دماوند 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .