سرباز عشق در میدان ارزش‌ها

همسفر مریم در مورد دستور جلسه «از فرمانبرداری تا فرماندهی» دلنوشته‌ای ارائه کردند که در ادامه می‌خوانیم:

قبل از ورود به جمعیت احیای انسانی کنگره‌۶۰، هیچ تصور خاصی از فرمانبرداری نداشتم؛ به همین خاطر با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کردم و دائماً به سمت نیروهای اهریمنی و ضد ارزش‌ها کشیده می‌شدم. تمام لحظات زندگی‌ام با ناامیدی سپری می‌شد. افکارم پوچ و بیهوده بود و نتیجه‌ای جز خستگی نداشت؛ به‌گونه‌ای که هر روز را همچون بستری از مرگ برای خود رقم می‌زدم. هر روز خسته‌تر از دیروز، بی‌هیچ هدفی می‌گذشت.

این بیهودگی امانم را بریده بود؛ اما راه‌حلی پیدا نمی‌کردم، حتی در زمان خواب هم آرامش نداشتم؛ گویی تمام نیروهای منفی با هم متحد شده بودند تا مرا از پای دربیاورند. گاهی ندایی از درون مرا صدا می‌زد: حرکت کن! این وضعیت را تمام کن و در مسیر درست قرار بگیر. این همان فرمان عقل و تلاش روح من بود تا به این تاریکی‌ها پایان داده و به آرامش برسم، ندایی که سالیان سال به آن توجهی نکرده بودم و در زیر تاریکی‌هایی که به فرمان جن درونم ساخته بودم، دفن شده بود.  همان نقطه‌ای از نور در وجودم بود.

استاد امین در یکی از سی‌دی‌ها فرمودند: «اگر نیروهای روشنایی روزی تمام شود، باز هم نقطه‌ای از آن در وجود هر انسانی باقی خواهد ماند. اگر روزی انسان به مسیر بازگردد، آن نور دوباره هویدا خواهد شد و کم‌کم با قرار گرفتن در مسیر ارزش‌ها قدرتمند می‌شود و برای هر فردی آرامش و آسایش به ارمغان می‌آورد.»

طی سال‌هایی که در تاریکی‌ها غوطه‌ور بودم، از جن درون و نیروهای اهریمنی دستور می‌گرفتم؛ آن‌ها در شهر وجودی من حکمرانی می‌کردند و من فرمانبردارشان شده بودم. تا اینکه به خواست خداوند، مسیر کنگره برایم آشکار شد و با صادر شدن اذن الهی، وارد کنگره شدم.

با گذر زمان و دریافت آموزش‌ها، توانستم مانند سربازی آموزش‌دیده در برابر نیروهای شیطانی ایستادگی کنم. روزبه‌روز آن‌ها را با فرمانبرداری از آموزش‌های کنگره ضعیف‌تر کردم و فرماندهی جسمم را دوباره به دست گرفتم. به لطف آموزش‌های ناب کنگره و زحمات راهنمای خوبم خانم سمیرا  که بسیار قدردان ایشان هستم، توانستم پله‌پله این مسیر را طی کنم، به آرامش برسم و حال خوش را دوباره تجربه نمایم.

نیک می‌دانم تا زمانی که این آموزش‌ها را در زندگی‌ام کاربردی نکنم از دام نیروهای شیطانی در امان نخواهم بود. امروز آموخته‌ام تا وقتی فرمانبردار خوبی نباشم، نمی‌توانم به فرماندهی که همان آسایش و آرامش در زندگی است، دست پیدا کنم.

امیدوارم بتوانم فرمانبردار خوبی در راستای آموزش‌های کنگره باشم، در مسیر صراط مستقیم حرکت کنم، به فرمان عقل نزدیک شوم و خدمتگزار شایسته‌ای برای کنگره‌۶۰ باشم.

نویسنده و رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نگهبان سایت