همیشه راه نمایان بوده است

این مطلب مربوط به‌تاریخ ۱۳۷۵/۳/۹، تقریباً ۲۹ سال پیش است. در ابتدا استاد مهندس حسین‌دژاکام اشاره می‌کند به این‌که هر چیزی دو چهره دارد و در هر قضیه‌ای این صدق می‌کند؛ مثلاً مکتب اشراق مربوط به‌صور پنهان است و نیاز به‌حسی خارج از جسم دارد. در مقابل حکمت اشراق، حکمت مشاع وجود دارد که معتقد است همه چیز طبیعیات و بر اساس دیدن است که کلاً برای هر چیزی این دو مکتب باید باشد و در تقابل هم نباشند؛ یعنی اینطور نیست که مثلاً ما فقط به‌معنویات بپردازیم و به‌فیزیولوژی یا جسم و درمان آن نپردازیم. در درمان‌اعتیاد هم علاوه بر توجه به‌درمان روح و روان، درمان جسم هم باید مورد توجه قرار گیرد تا شخص مصرف‌کننده درمان شود.

ما می‌توانیم افکار انسان را به‌حوضی پر از آب تشبیه کنیم. اگر در زمان حال زندگی کنیم، خیرخواه دیگران باشیم، دروغ نگوییم حق دیگران را پایمال نکنیم در این‌جا افکارمان مانند حوض پر از آب زلال است؛ ولی اگر برعکس باشد یعنی در گذشته سیر کنیم دچار افسردگی می‌شویم و یا در آینده باشیم پر از اضطراب می‌شویم؛ اگر دروغ بگوییم و در ضدارزش‌ها باشیم آنگاه در حوض پر از آب کثیف و ناپاک خواهیم بود؛ پس برای رسیدن به‌حوض آب زلال و پاک باید از حوض لجن و ناپاک عبور کنیم؛ در واقع ما هرچه بکاریم، خلقت مطلوب‌ترین آن را به‌ما می‌دهد. البته اینجا گاهی آفت باعث از بین رفتن آن‌ها می‌شود و گاهی نتیجه نمی‌گیریم؛ چون ما تابع ۳ نیرو هستیم: خواست، تقدیر و فرمان الهی.

استاد: ما به آن‌چه می‌گذرد جز بیان حق سخنی نداریم؛ زیرا فرمان صادر شده و فرمان را چه کسی صادر کرده، باری تعالی صادر کرده و همه اولیاء و پیامبران هم گفته‌اند از نوح تا محمد که دروغ نگوییم، تهمت نزنیم و کلاً آن‌چه به‌معنویات مربوط است و ما طبق آن فرامین به‌راه خودمان ادامه دهیم تا به آن چیزی که مطلوب‌ترین است دست پیدا کنیم و تقدیر و فرمان الهی هم کنار خواست ما هستند و خداوند تبارک و تعالی این مسیر را انتخاب می‌نماید که همان صراط مستقیم است و پیشرو آن است.

در این مسیر می‌توانیم از راهنمایی راهنمایان استفاده کنیم؛ پس همیشه راه نمایان بوده است و هر کس هر کاری انجام می‌دهد اگر بر مبنای حق باشد باعث آسایش و آرامش شخص می‌شود و اگر به‌صراط مستقیم نرویم به عملکردهای شیطانی می‌رسیم و در آخر، راه را گم می‌کنیم و اگر کسی از راه نادرست به‌نتیجه برسد سخت است دست از کار خودش بردارد. انسان دانا کسی است که در صراط مستقیم حرکت می‌کند و از خدمت کردن به‌دیگران خوف و ترسی ندارد و حتی حاضر است اعضای بدن خود را هم برای کمک به‌دیگران ببخشد؛ زیرا ما مالک چیزی نیستیم و فقط مالک عشق و محبت هستیم. ما انسان‌ها باید بدانیم که زندگی ادامه‌دار است و با مرگ پایان نمی‌پذیرد؛ مرگ یک سفر است و نباید ناراحت باشیم؛ زیرا به‌درجه دیگری می‌رسیم.

آقای مهندس حسین‌دژاکام فرمودند: غم بزرگ انسان را می‌تواند به دو درجه پایین یا بالاترین مقام الهی سوق دهد. کلیدی‌ترین جمله‌ای که می‌توانم بگویم این است که غم بزرگ لعنت خداوند نیست می‌تواند رحمت خداوند باشد و باعث شکوفایی انسان شود یا باعث ناامیدی و تباهی شود. مهم این است که ما چقدر صعود می‌کنیم مهم نیست چه چیزی باعث غم بزرگ می‌شود؛ چون علتش را خداوند برای ما مشخص می‌کند؛ مهم این است هر چیزی که برای ما پیش آید این است که ما آموزش می‌بینیم یا اینکه داریم حسابمان را تسویه می‌کنیم. باید صبر داشته باشیم و با تفکر و تعمق دیدمان را عوض کنیم؛ به‌تقدیر هم اصلاً کاری نداشته باشیم و فقط روی خواست و تلاش خودمان کار کنیم تقدیر هم کار خودش را انجام می‌دهد.

منبع: سی‌دی هیچی
نویسنده: همسفر فرخنده رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر سعیده (لژیون سوم) دبیر سایت