وقتی وارد کنگره شدم، به من آموختند که رسیدن به رهایی حدود ۱۰ تا ۱۱ ماه زمان می‌برد؛ یعنی رسیدن به خودِ واقعی و به رب. این مسیر تنها با فرمان‌برداری امکان‌پذیر است.
یاد گرفتم که احترام گذاشتن به راهنما و گروه مرزبانی در واقع احترام گذاشتن به خودم است. همین فرمان‌برداری کم‌کم انرژی و توان زیادی به من می‌داد، تا جایی‌که پس از ۱۴ ماه سفر، به رهایی رسیدم.
در سفر دوم، با خدمت کردن یاد گرفتم که از خود به خالق خود نزدیک شوم. در این مسیر باید صفات گذشته را یکی‌یکی و ذره‌ذره، به روش DST، کنار بگذاریم. ما نمی‌توانیم یک‌باره قدیس شویم، اما می‌توانیم قدم‌به‌قدم تغییر کنیم. اگر دیروز ده کار ضد ارزشی انجام می‌دادیم، امروز تلاش کنیم همان ده تا یازده نشود.
آموزش‌های کنگره به ما می‌آموزد که هیچ نتیجه‌ای یک‌شبه به دست نمی‌آید. همان‌طور که ضد ارزش‌ها آرام‌آرام در وجود ما شکل گرفتند، رهایی و ارزش‌ها هم باید ذره‌ذره در ما بنشیند؛ آن هم با خواست خودمان.
راهنماها برای ما بهترین الگو و فرمانده‌اند؛ و ان‌شاءالله ما هم بتوانیم روزی به فرماندهی عشق و محبت برسیم. همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند: «دیگران کاشتند و ما خوردیم؛ ما می‌کاریم تا دیگران بخورند.»
در پایان، از گروه سایت کمال تشکر را دارم.
ویراستار: مسافر امیرحسین لژیون دهم شیخ بهایی
ارسال مطلب: مسافر احسان
- تعداد بازدید از این مطلب :
91