آقای مهندس در سیدی «هیچی» میفرمایند: همه چیز دارای چند چهره است، در هر مکتب و قضیهای ما به یک چهره آن میچسبیم، همه را در تعادل هم قرار میدهیم، مثلاً در مسئله اعتیاد خودمان گروه معتادان گمنام فقط بر مسائل معنوی تأکید دارند که با معنویات و قدم و روحانیت میخواهند معتاد را درست کنند، مثل خانهای که خراب شده و حالا میخواهند بدون مصالح آن را درست کنند. ما میدانیم که اعتیاد باعث برهم خوردن تنظیم دیسرگوله ژنها میشود و بیان ژنها را بر هم میزند. بنابراین نیاز به بازسازی جسمی، پزشکی، روانی و معنوی دارد و این دو باید در کنار هم باشند. برای درمان اعتیاد هم جسم باید درمان شود، هم روان، هم معنویات.
جهان اشراق؛ از نظر مسئله معنوی جهان پیشرفتهای است، انسانها مانند حوضهای آب هستند یا حوض پر از لجن که نماد افکار و اندیشه منفی، اضطراب، دروغ، غیبت، بدخواهی و... ، حوض آب زلال نماد افکار مثبت، آرامش، خیرخواهی و زندگی در زمان حال است. خود انسانها باید به فکر خودشان باشند، تکتک انسانها باید طوری زندگی کنند که حوضهای پر از لجن نباشند، انسانها با حوضهای آب زلال هیچوقت گرفتاری ندارند. مشکلاتشان خیلی راحت حل میشود، چون خیرخواه دیگران هستند. ما هرچه بکاریم و زحمت بکشیم باید مطلوبترین نتیجه نصیبمان شود و این بسته به خواست، تقدیر و فرمان الهی دارد و طبق فرامین باید به مسیر خودمان ادامه دهیم تا بهترین بهره را ببریم. وعده خداوند هیچ وقت دروغ نیست، پس با درست حرکت کردن نتیجه مطلوب نصیبمان میشود.
پیشرو اصلی خداوند است و ما همه فرمانهای او را اطاعت میکنیم، هر کس در راه حق باشد همیشه در آرامش است کسانی که در راههای شیطانی و نادرست به یک مقامی میرسند به سختی میتوانند دست از این کارشان بردارند و هیچگاه آسایش و آرامش نخواهند داشت و چقدر لذتبخش است حرکت کردن در صراط مستقیم، انسانهایی که در این مسیر باشند انسانهای خاصی هستند که سعی میکنند از هر جهتی به بقیه کمک کنند، چون میدانند هیچ چیز مال آنها نیست، از جان و مال خود برای خدمت به دیگران میگذرند. انسانهایی که انفاق میکنند نشاندهنده بردباری، صبر، گذشت، فهم و بزرگی آنها است. انسانها باید بدانند که مالک هیچ چیزی نیستند و هر چیزی دارند امانتی در دست آنها است، انفاق باعث صعود انسان میشود و زندگی با مرگ پایان نمیپذیرد، مرگ سفر است.
انسانها اگر کارشان را درست انجام دهند از هیچ چیزی خوف ندارند انفاق فقط با مال نیست در هر صورتی میتوان انفاق کرد، مثلاً گرفتن دست سالخوردهای و عبور دادن آن از خیابان هم یک نوع انفاق است، انفاق باعث تقرب انسانها میشود و غم بزرگ لعنت خداوند نیست رحمت خداوند هم میتواند باشد، غم بزرگ میتواند باعث شکوفایی و صعود انسان شود یا ممکن است باعث یأس و ناامیدی شود. مهم نیست که چه چیزی هست مهم آن است که ما چه درسی از آن میآموزیم. ما باید از تفکرات منفی فاصله بگیریم، عینک خود را عوض کنیم تا دنیا را روشن ببینیم، ما باید با خواست خودمان جلو برویم و به تقدیر کاری نداشته باشیم. دنیا مانند کاروانسرا است که انسانها برای مدتی در آن اقامت میکنند، سپس میروند، ما مالک چیزی نیستیم.
منبع: سیدی «هیچی» از آقای مهندس دژاکام
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون شانزدهم)
رابط خبری: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون شانزدهم)
عکاس خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفدهم)
ارسال: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
275