انسان باید هیچ شود تا پر شود

زندگی همواره در حال تغییر است و تمام مراحل زندگی بر پایه دو صور پنهان و آشکار بنا شده‌ است. همه نظریه‌های دانشمندان صحیح و در عین حال مکمل یکدیگرند؛ درست مانند اعضای خانواده که من یا فرزند و یا همسرم از دریچه‌ای کوچک، همچون سوراخ کلید، به خانواده نگاه می‌کنیم؛ اما پس از بازگشایی در، حقیقت کامل نمایان شده و همه نظریه‌ها صحیح جلوه می‌کنند. ما نیز در کنار هم و مکمل هم هستیم.

درمان اعتیاد در NGO دیگر، همانند ساختمانی بدون مصالح است و یا ساختمانی که ساخته شده ولی در کابل‌های برق آن، برقی جریان ندارد. انسان‌ها در مقابل هم قرار دارند ولی در کنگره انسان‌ها کنار هم هستند و بر اساس الگوهایی قابل رویت حرکت می‌کنند. پس از بازسازی جسم، تمام سیستم‌ها و نیروهای انسان، دوباره به جریان می‌افتند. کنگره با آموزش‌های ناب خود، انسان‌ها را به مرحله‌ای از انسانیت رسانده که از مادیات و معنویات خود، گذشته تا به خدا رسیده‌اند.

انسان‌هایی کارآزموده پرورش داده که با بخشش به دیگران، حالشان خوب می‌شود. در حقیقت، در این دنیا هیچ چیز به ما تعلق ندارد؛ ما مالک چیزی جز عشق و محبت نیستیم با وداع از این بعد، همه چیز از ما سلب می‌شود، مگر همان عشق و محبتی که اندوخته‌ایم. درون انسان‌ها همانند حوضی است که این حوض شامل دو بخش می‌شود: بخش نخست، حوضی است که می تواند با کینه، نفرت، دروغ، حسادت و افکار منفی پر شود.

در این حالت، همه از ما دوری می‌کنند و این برای خود ما نیز ناخوشایند است؛ زیرا از آرامش، معرفت، شناخت، حقیقت، دانایی به دور می‌شویم و در نهایت راه را گم کرده و به مقصد راستین نمی‌رسیم. برای تغییر کردن، باید بپذیرم که هیچ هستم‌. این هیچ بودن، شکست نیست؛ بلکه دروازه رسیدن به همه چیز است. انسان باید هیچ شود تا پر شود و این حوض باید خالی شود تا دوباره پر شود. مسافری که می‌پذیرد و اعلام می‌کند که هیچ نیست و تسلیم راهنمای خود می‌شود، به تکامل و حال خوش می‌رسد.

بخش دوم حوض، با آبی تمیز که درون آن مملو از خیرخواهی، راستگویی، کمک به هم‌نوعان، ازخودگذشتگی است، پر شده‌است. این آب همه را سیراب می‌کند، عطر خوش آن همه را مجذوب می‌کند و از هر دری به این حوض کمک می‌رسد. صاحب چنین حوضی در آرامش است و حال خوش خود را به دیگران نیز می‌بخشد.

الگوی من در کنگره۶۰، آقای مهندس حسین دژاکام، بنیان‌گذار کنگره می‌باشد. من با خواست خودم و فرمان الهی در کنگره۶۰، ورزشبان شده‌ام. اگر در انتقال آموزش‌ها و مهر و محبت به اعضای تیم کوتاهی نکرده باشم و با جان و دل ازخودگذشتگی کرده باشم؛ قطعاً تقدیر الهی در روز مسابقات به بهترین شکل برایم رقم خواهم خورد و من موفق و سربلند خواهم شد. هر شخصی که در هر مکان و جایگاهی کار حق انجام دهد، نامش جاویدان می‌ماند و رستگار، در آسایش و در آرامش خواهد بود.

منبع: برداشت از سی دی هیچی آقای مهندس
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون پنجم)
ویرایش: همسفر یلدا رابط خبری (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر فرنوش رهجوی راهنما همسفر مهین (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حکیم هیدجی