باید طبق فرامین کنگره باشم

جلسه اول از دوره‌ بیست و نهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰؛ نمایندگی شعبه اروند آبادان، با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر امین و دبیری مسافر حسین با دستور جلسه « از فرمانبرداری تا فرماندهی » یک‌شنبه ۹ شهریورماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر

قبل از اینکه به موضوع دستور جلسه بپردازم، بگذارید کمی از تجربه خودم بگویم. گاهی اوقات نسبت به کنگره کمی دل‌سرد می‌شوم، اما همین دل‌سردی‌ها تلنگری می‌شود تا قدر کنگره ۶۰ را بیشتر بدانم.

چند روز پیش، وقتی از درب شعبه سوار تاکسی شدم، راننده‌ای را دیدم که حالش خیلی بد بود؛ آشفته و پریشان. از من درخواست کمک کرد. در همان لحظه، به خودم آمدم و مثل آینه‌ای خودم را در او دیدم. یاد زمانی افتادم که مصرف‌کننده بودم و دقیقاً همین‌طور بودم؛ حالم بد بود. در آن لحظه، چقدر به خودم، به کنگره و به اینکه در کنگره ۶۰ هستم افتخار کردم! چقدر خوشحال شدم که الان حالم خوب است. بدون مواد مخدر، بدون مصرف نیکوتین، دارم از زندگی‌ام لذت می‌برم.

یادم می‌آید که قبلاً هرگز چنین اتفاقی را تجربه نکرده بودم. تمام زندگی‌ام در تهیه و مصرف مواد مخدر خلاصه شده بود و همیشه نگران بودم کسی مرا در آن شرایط نبیند. همه‌اش در تنهایی خودم غرق بودم. می‌خواهم بگویم که کنگره ۶۰ چه نعمت بزرگی است و من همیشه باید قدردانش باشم.

نباید فراموش کنم که چه چیزی را دادم و کنگره ۶۰ در عوض چه چیزی به من بخشید. من خیلی تلاش کرده بودم و تمام راه‌ها را امتحان کرده بودم تا از بند اعتیاد رها شوم، اما متأسفانه موفق نشده بودم.

یادم هست که روز اول، راهنمایم مطلبی را گوشزد کرد. فرمودند که باید در مقابل راهنما “پا جفت” بایستم و هر چه راهنما در طول ده ماه سفرم گفت، “در چهارچوب قوانین کنگره ۶۰” انجام دهم. من این توصیه را گوش کردم و به آن عمل کردم و حالم خوب شد. آنقدر از سفرم لذت بردم!

معمولاً انسان هر چقدر اطلاعات و دانشش بالاتر برود، موضوعات را بهتر درک می‌کند. خدا را شکر می‌کنم که در کنگره هستم. اگر اغراق نباشد، دارم در طلایی‌ترین دوران عمرم زندگی می‌کنم، چون قبلاً اصلاً معنی زندگی را نمی‌دانستم. فکر می‌کردم با یک “چشم گفتن” خیلی آدم منظبتی هستم، اما الان که به گذشته فکر می‌کنم، زندگی آشفته‌ای داشتم و نمی‌توانستم خودم را جمع کنم. نه تنها من، بلکه خانواده‌ام هم به آرامش رسیدند، فقط به خاطر اینکه حال من خوب شده است. باور نمی‌کنم که بدون سیگار و مواد مخدر اینقدر حالم خوب باشد؛ در خواب هم چنین زندگی‌ای را تصور نمی‌کردم. همه اینها را مدیون کنگره هستم و باید تمام سعی‌ام را بکنم تا از کنگره دور نباشم. منظورم دوری فیزیکی نیست، بلکه همیشه باید طبق فرامین کنگره باشم و هر چیزی که کنگره به من آموخته است را عملاً پیاده کنم، نه فقط حرف. باید انجام دهم تا به حال خوب برسم.

گروه سایت نمایندگی اروند آبادان 

تایپ مطلب: مسافر امید لژیون یازدهم، مسافر رضا لژیون پنجم 

ویرایش مطلب: مسافر امین لژیون یازدهم 

ارسال مطلب: مرزبان خبری