در مورد دستور جلسه «از فرمانبرداری تا فرماندهی»
سخنم را در ابتدا با مثالی شروع میکنم؛ زمانی که مسافران عزیز برای درمان وارد کنگره میشوند، در آموزشهای ابتدایی با مثلث جسم، روان و جهانبینی آشنا میشوند. وقتی شخصی مصرفکننده باشد، در واقع تمامی کارهای روزمره او شامل کار، خواب، خوراک و غیره، همه تحت تأثیر مواد هستند. به عبارتی بنده مواد است، چراکه کاملاً مخدرهای بیرونی جایگزین مخدرهای طبیعی بدن شدهاند. در واقع فرمانروایی شهر وجودی انسان به دست مواد است؛ یعنی روان، خلقوخو و جهانبینی آن شخص مصرفکننده کاملاً تحت نیروهای افیونی قرار دارد.
ولی زمانیکه تحت آموزشهای کنگره قرار میگیرد، متوجه میشود که باید این فرمانروایی از مواد گرفته شود و خودش بتواند فرمانده لایقی بر شهر وجودش باشد. و این امر میسر نیست مگر اینکه این شخص کاملاً فرمانبردار راهنمای درمانش باشد: به موقع سر کارگاههای آموزشی حاضر شود، سیدی گوش کند و بنویسد، در پارک حضور داشته باشد و کاملاً تمامی قوانین و حرمتهای کنگره را رعایت کند. در این صورت میتواند فرمانروای خوب و لایقی برای شهر وجودش باشد.
حال اشارهای به همسفران عزیز داشته باشم؛ دقیقاً عزیزانی که در اثر تخریب مسافرشان حال خوبی ندارند و دائماً افسرده، گوشهگیر و کمحوصله هستند، تحت القائات منفی قرار میگیرند و ناامیدی میشود چاشنی زندگیشان. پس در واقع این عزیزان هم فرمانروایی شهر وجودشان به دست نیروهای تخریبی و بازدارنده است. اما به لطف خداوند و آقای مهندس، تحت آموزشهای کنگره روزبهروز حالشان بهتر میشود و در واقع با فرمانبرداری از آموزشها، به فرماندهی کارآمد تبدیل میشوند. با خدمت در کنگره روزبهروز ارتقاء جایگاه پیدا میکنند و از یک انسان ناامید تبدیل به راهنمایانی میشوند که با تمام وجود آماده خدمت به دردمندان هستند. خدا را هزاران بار شکر بابت وجود کنگره و آقای مهندس و خانواده عزیزشان. با آرزوی سلامتی و طول عمر باعزت برای این عزیزان. و من الله توفیق.
نویسنده: راهنما همسفر معصومه (لژیون چهاردهم)
رابط خبری: همسفر آمنه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون چهاردهم)
ویرایش و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
148