فرمانبرداری پله‌ایی برای رسیدن به فرماندهی

فرمانبرداری از قوانین به معنای رعایت و پایبندی به مقررات و اصول است که به طور کلی به حفظ نظم، امنیت و رفاه جامعه کمک می‌کند و شامل احترام به حقوق دیگران و نهادهای قانونی است. در دین اسلام، فرمانبرداری از قوانین الهی یک وظیفه دینی است و در کنگره۶۰، از مفهوم فرمانبرداری، به عنوان پله‌ای برای رسیدن به فرماندهی و آرامش یاد می‌شود.
مفهوم اصلی این عبارت از دید استاد امین این است که یک فرمانده خوب، ابتدا باید فرمانبردار خوبی باشد و توانایی فرماندهی خود را از راه فرمانبرداری از فرامین درست کسب کند. فرمانبرداری در این معنا، اجرای فرامین الهی، رسیدن به توانمندی و کنترل بر نیروهای درونی و بیرونی است؛ اما نقض فرمان و فرمانبرداری از نیروهای مخرب، باعث از دست دادن فرماندهی، افتادن در دام اعتیاد یا بیماری‌های دیگر می‌شود.

افراد از فرمانبرداری تا رسیدن به فرماندهی مراحلی را طی می‌کنند. در مرحله نخست، فرد به فرمانبرداری از خود دست می‌یابد، به این صورت که ابتدا، انسان فرماندهی بر نیروهای درونی و بیرونی خود را از دست می‌دهد. مرحله دوم، فرمانبرداری از راهنما است که باید برای بازیابی این فرماندهی، ابتدا از یک راهنما یا استاد، اطاعت و فرمانبرداری کند و مرحله سوم، کسب توانایی و فرماندهی است، فرمانبرداری فرد، باعث افزایش توانایی و در نهایت، رسیدن به جایگاه فرماندهی بر خود می‌شود و مرحله آخر، رسیدن به لذت است.

تکمیل فرماندهی و فرمانبرداری، باعث ایجاد لذت و شعف در انسان می‌شود. زمانی که انسان قادر به انجام کار جدیدی می‌شود، در واقع دامنه فرماندهی او افزایش می‌یابد؛ یعنی زمانی که انسان دارای توانایی‌های بیشتر شد، قدرت فرماندهی او نیز افزایش می‌یابد. کودکی که برای نخستین بار، اولین کلمه زندگی خود را بیان می‌کند، شعفی پیدا می‌کند و این شادی و شعف به دلیل، حس فرماندهی است که کودک توانسته است نسبت به نیروهای خداوند که در اختیار او قرار داده است به دست آورد و این روند در تمامی زندگی در صور پنهان انسان ادامه دارد. فرماندهی، یک هدف و مسیر را مشخص می‌کند که از کجا به کجا باید حرکت را انجام دهیم.

فرماندهی، دارای صور آشکار و صور پنهان است. صور آشکار به این معناست که انسان، به اعضا جسم خود فرمان می‌دهد تا عملی را انجام دهد و مفهوم صور پنهان این است که اگر انسان بخواهد در ذهن خود تصویری به وجود آورد؛ اما تصویر دیگری در ذهن او نقش گیرد، در فرماندهی آن شخص خلل ایجاد شده و یا قدرت فرماندهی خود را از دست می‌دهد.

فرماندهی، یک خواسته درونی بوده و همه انسان‌ها دوست دارند که این جایگاه را به دست آورند. در انسان‌های سالم، فرمان‌ها به درستی صادر می‌شوند؛ اما ممکن است در بعضی شرایط خاص، مانند زمان امتحان، قسمتی از مطالب از ذهن شخص پاک شود و این به معنای بهم ریختن فرماندهی، در آن وضعیت خاص است.

در کنگره۶۰، فرماندهی به معنای، رسیدن به فرمان عقل و مدیریت صحیح شهر وجودی انسان است. رسیدن به این جایگاه، مستلزم فرمانبرداری از قوانین و آموزش‌های کنگره۶۰، به‌ خصوص راهنما است تا فرد بتواند دوباره کنترل و اختیار نیروهای درونی و جسم خود را به دست آورد و از آسیب زدن به خود و دیگران جلوگیری کند. ما می‌توانیم با اجرای فرامین کنگره۶۰، نوشتن سی‌دی‌ها، انجام تکالیف، داشتن سفری منظم و با کیفیت، به جایگاه فرماندهی قدرتمندی دست‌یابیم.

باید برای کشف استعدادهای خود، از مسائل منفی دوری‌ کنیم و به مسائل مهم بپردازیم و برنامه‌ریزی درستی داشته باشیم. باید بدانیم برای انسان، تنها چیزی که باقی می‌ماند، علم، دانایی و آگاهی است. هدف نهایی این است که انسان بتواند به جایگاه فرمانروایی شهر وجودی خود دست‌یابد؛ یعنی به دانایی برسد تا به خود و دیگران آسیب نرساند و به‌ صورت منطقی بر نیروهای درونی خود فرمانروایی کند.

منابع: سی دی از فرمانبرداری تا فرماندهی، سایت کنگره ۶۰ ، سی دی فرماندهی

نویسنده: همسفر متین رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون نهم)
ویرایش: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی گیلان