فرمان‌برداری، آغاز روشنایی انسان

دوازدهمین جلسه از دور دوازدهم سری کارگاههای آموزشی ، خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان با استادی مسافر سیف الله ، نگهبانی مسافر ستار و دبیری مسافر فرشید با دستور جلسه: «از فرمان برداری تا فرماندهی»روز یکشنبه  09 شهریورماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود .

خلاصه سختان استاد:

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که  این توفیق را نصیبم کرد تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. در ابتدا یک تشکر ویژه دارم از بنیان‌گذار کنگره ۶۰، جناب مهندس و خانواده محترم ایشان که این بستر را فراهم کردند تا افرادی چون من بتوانند با خیالی آسوده در این مکان، هم اعتیاد خود را درمان کنند و هم راه و روش صحیح زندگی کردن را بیاموزند. همچنین از تمامی خدمتگزاران شعبه گوجان، ایجنت محترم، مرزبانان عزیز و راهنمایان گرامی سپاسگزارم. به‌ویژه از راهنمای خودم، آقا محمد، که اگر امروز حال خوشی دارم، نتیجه آموزش‌ها و زحمات ایشان است.

همان‌طور که دبیر محترم اشاره فرمودند، دستور جلسه امروز «از فرمان‌برداری تا فرماندهی» است. مشارکت خود را با فرمایشی از آقای امین آغاز می‌کنم: «دروازه ورود به تاریکی‌ها نقض فرمان و نافرمانی است و دروازه ورود به روشنایی‌ها فرمان‌برداری.» دوستان عزیز، انسان موجودی است که همواره در پی یادگیری و تغییر است. ما از کودکی تا بزرگسالی در تمامی مراحل رشد، با موضوع فرمان‌برداری و فرماندهی مواجه بوده‌ایم. در دوران کودکی از والدین خود فرمان‌برداری می‌کنیم، در مدرسه از معلمان و قوانین آن اطاعت داریم، و سپس در جامعه نیز از قوانین اجتماعی، دینی و اخلاقی پیروی می‌کنیم. اگر این فرمان‌برداری‌ها درست و اصولی شکل بگیرند، فرد می‌تواند در آینده فرماندهی شایسته گردد.

در کنگره نیز همین اصول جاری است. مسافری که وارد کنگره می‌شود، معمولاً انسانی است سرکش، بی‌انضباط، بی‌برنامه و فاقد تعادل؛ زیرا اعتیاد سال‌ها او را از مسیر عقلانی دور کرده و فرمان‌های نادرست به او داده است، فرمان‌هایی که جسم، روان و جهان‌بینی او را تخریب کرده‌اند. اولین گام او پس از ورود به کنگره این است که فرمان‌برداری را بیاموزد. فرمان‌برداری به معنای تسلیم شدن در برابر قوانین درست و اصولی است؛ یعنی تبعیت از آموزش‌ها و راهنمایی‌هایی که پیش‌تر توسط انسان‌های آگاه تجربه و ثبت شده‌اند. اما این فرمان‌برداری نباید کورکورانه باشد؛ چرا که ممکن است فرمانی اشتباه به ما داده شود. بنابراین ما ابتدا باید تفکر کنیم، سپس اقدام به فرمان‌برداری نماییم. اما فرماندهی چیست؟ فرماندهی یعنی توانایی صدور دستور درست در زمان و شرایط مناسب. هر انسانی یک فرمانده درونی دارد که اگر آموزش ندیده باشد و تجربه صحیح کسب نکرده باشد، نمی‌تواند درست عمل کند. فرمان‌برداری و فرماندهی یک‌شبه به دست نمی‌آیند؛ بلکه به‌تدریج و با آموزش و تمرین حاصل می‌شوند.

همان‌طور که یک سرباز در ارتش باید سال‌ها از فرمانده خود اطاعت کند تا روزی فرمانده شود، در کنگره نیز مسافر باید گوش به فرمان راهنما باشد، سی‌دی‌ها را دقیق بنویسد، در جلسات مشارکت کند و حرمت‌های کنگره را رعایت نماید تا در آینده بتواند فرمانده شود. البته فرمان‌برداری در ظاهر سخت است، زیرا انسان ذاتاً میل به آزادی دارد. اما اگر آزادی بدون چارچوب باشد، نتیجه آن هرج‌ومرج خواهد بود. در حقیقت، فرمان‌برداری یعنی رهایی از اسارت نفس. از سوی دیگر، فرماندهی به معنای قدرت‌طلبی و زورگویی نیست. فرماندهی در کنگره به معنای یافتن تعادل، توانایی تصمیم‌گیری درست و هدایت صحیح است. فرمان‌برداری و فرماندهی فقط به درمان اعتیاد محدود نمی‌شود، بلکه در زندگی روزمره نیز باید فرمان‌بردار خوبی باشیم تا بتوانیم فرمانده خوبی برای زندگی و کار خود شویم. ان‌شاءالله که همه ما بتوانیم با فرمان‌برداری درست، فرمانده شهر وجودی خود باشیم.

نگارش، ویرایش، تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر ابوالقاسم