پارامتر زمان؛ کلید موفقیت

جلسه دوازدهم از دوره چهاردهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران آقا کنگره۶۰ شعبه شیخ‌بهایی، با استادی راهنما همسفر سجاد، نگهبانی همسفر محمدرضا و دبیری همسفر‌ حسین با دستور جلسه "از فرمانبرداری تا فرماندهی" شنبه ۸ شهریورماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد؛
موضوع فرمان‌برداری ارتباط چندانی با سن یا تجربه‌های فردی ندارد؛ چرا که هرکدام از ما از نقطه‌ای آغاز کرده‌ایم و به دستاوردی رسیده‌ایم. فرمان‌برداری و فرماندهی دقیقاً در همین‌جا معنا پیدا می‌کند. روز نخست که وارد محیط کار شدم، به واسطه رشته دانشگاهی‌ام، در برخی کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی شرکت کرده بودم. سپس کار خود را از مرحله‌ای بسیار ابتدایی، در حد کارآموزی، آغاز کردم. در آن دوره وظایف ساده‌ای چون جابه‌جایی مدارک یا کارهای روزمره اداری بر عهده‌ام بود؛ اما همواره تلاش کردم هرچه به من سپرده می‌شد با فرمان‌برداری کامل و بدون چون‌وچرا انجام دهم.
چند ماه که گذشت، مرحله بعدی برایم گشوده شد. در محیطی دیگر شروع به انجام کارهای تخصصی‌تر و مرتبط با رشته‌ام کردم. در آنجا نیز تنها اصل من فرمان‌برداری و یادگیری بود. به همین ترتیب، پس از گذشت زمان، فرصت‌های تازه‌ای به وجود آمد و توانستم وارد مجموعه‌های بزرگ‌تر شوم.
این تجربه به من آموخت که فرمان‌برداری همانند حرکت سرباز در بازی شطرنج است؛ گام به گام و پیوسته، تا سرانجام به وزیر تبدیل شود. ما نیز باید فرمان‌ها را مرحله به مرحله اجرا کنیم تا در نهایت به اهداف خود دست یابیم.
من از روز نخست هیچ‌گاه فردی حرفه‌ای در کار خود نبودم؛ بلکه با گام‌های کوچک و در نظر گرفتن «پارامتر زمان» پیش رفتم. هیچ‌گاه این تصور را نداشتم که پس از چند ماه کار باید به مقام مدیریت یا معاونت برسم. بلکه با صبر و تلاش تدریجی توانستم به جایگاه کنونی دست پیدا کنم.
نکته مهم دیگر این است که گاهی نیروهای منفی ما را از مسیر فرمان‌برداری بازمی‌دارند؛ نیروهایی همچون منیت، قضاوت، غیبت یا کفران نعمت. این عوامل باعث می‌شوند که فرد از انجام مسئولیت‌ها و فرمان‌هایی که به او سپرده شده غافل شود. تجربه شخصی من نشان داده است که همین تعلل و کوتاهی می‌تواند آغاز ورود به تاریکی‌ها و دشواری‌ها باشد.
فرمان‌برداری امری پیچیده و دشوار نیست. شاید در لحظه، گفتن یک «چشم» ساده، سخت به نظر برسد، اما وقتی با تمام وجود آن را می‌پذیریم و عمل می‌کنیم، این فرآیند بسیار شیرین و لذت‌بخش خواهد بود. بی‌تردید کسی که فرمانی را به ما می‌سپارد، توانایی‌هایی را در ما دیده است که ما خود از آن آگاه نیستیم.
امیدوارم همه ما بتوانیم با فرمان‌برداری درست، تلاش پیوسته و رعایت پارامتر زمان، پله‌پله مسیر رشد را طی کنیم و در نهایت فرماندهان شایسته‌ای برای زندگی و مسئولیت‌های خود باشیم.

تایپ و ویرایش: همسفر علی (لژیون ششم)
عکس: همسفر فرزاد (لژیون دهم)
تنظیم‌ و ارسال: همسفر سهیل (لژیون یکم)
نمایندگی شیخ بهائی، همسفران آقا