چهاردهمین جلسه از دوره دوم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰ لژیون کبودر آهنگ با استادی راهنمای محترم مسافر جلال، نگهبانی مسافر جواد و دبیری مسافر محمود با دستور جلسه « دانایی ، دانایی موثر و سواد » پنجشنبه 6 شهریور ماه ۱۴۰4 ساعت 17:00 دقیقه شروع به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، جلال هستم یک مسافر. خداوند را شاکر هستم که یکبار دیگر فرصتی شد در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. از نگهبان جلسه سپاسگزارم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند. همچنین از بنیان کنگره ۶۰ و خانواده محترم ایشان و تمام دیدهبانان که زحمت کشیدند تا این بستر فراهم شود که فردی مانند من جلال به درمان برسد، قدردانی میکنم. تشکر فراوان دارم از راهنمای بزرگوارم، آقای محمدرضا که زحمات بسیاری برای من کشیدند. امیدوارم هر کجا هستند موفق و سلامت باشند. همچنین خدا قوت عرض میکنم خدمت همه خدمتگزاران لژیون کبودراهنگ.
دستور جلسه امروز «دانایی، دانایی مؤثر و سواد» است. تمام دستور جلسات به نوعی به یکدیگر متصل هستند. دستور جلسه هفته گذشته «وادی ششم؛ فرمان عقل» بود. چه زمانی ما به فرمان عقل میرسیم؟ زمانیکه دانایی ما افزایش یابد. یکی از عوامل موفقیت کنگره ۶۰ در درمان اعتیاد، جهانبینی است.
استاد امین موضوعات کلی جهانبینی و جزوات مربوطه را در اختیار ما قرار دادهاند تا بتوانیم از آنها استفاده کنیم؛ اما متأسفانه بسیاری از دوستان تاکنون جزوات جهانبینی را تهیه نکردهاند تا مطالعه کنند. یکی از موضوعات مهمی که استاد امین در جزوه جهانبینی مطرح کردهاند، همین «دانایی و دانایی مؤثر» است. اگر بخواهم ساده بیان کنم: دانایی چیزی است که در مورد آن آموزش دیده باشیم، تجربه کرده باشیم و دربارهاش تفکر کرده باشیم.
.jpg)
ممکن است در موضوعی بسیار تفکر کنیم، اما آموزش ندیده باشیم. یا در موضوعی تجربه زیادی کسب کرده باشیم، اما نه تفکری داشته باشیم و نه آموزشی دیده باشیم. برای مثال بسیاری از افرادی که قصد ترک اعتیاد دارند، بارها تجربه میکنند و شکستهای پیاپی میخورند؛ شاید تفکر نکرده باشند و اگر هم تفکر کرده باشند، آموزش درستی ندیدهاند. در حال حاضر در هیچ جای دنیا آموزشی وجود ندارد که بتواند اعتیاد را درمان کند، و یکی از مهمترین آموزشها همان آموزش جهانبینی است.
موضوع بعدی «دانایی مؤثر» است. شاید قبلاً تجربه کرده باشیم، تفکر کرده باشیم و آموزشهایی اندک نیز دیده باشیم، اما کامل نبوده است. چرا موفق نشدیم؟ به این دلیل که یکی از اضلاع مثلث دانایی ناقص بوده است. چه زمانی به دانایی مؤثر میرسیم؟ زمانیکه هم تفکر کرده باشیم، هم تجربه اندوخته باشیم و هم آموزش درست دیده باشیم. این سه ضلع باید با هم کامل شود. روی جزوه جهانبینی نوشته شده: «جهانبینی کاربردی»؛ یعنی دانشی که کسب کردهایم باید در عمل بهکار گرفته شود. اگر بهکار نبریم، هیچ اتفاقی نمیافتد. تمام آموزشهایی که در کنگره ۶۰ دریافت میکنیم، اگر به مرحله عمل نرسد، دانایی مؤثر محسوب نمیشود.
موضوع بعدی «سواد» است. هر فردی در رشته خاصی سواد دارد و در همان رشته دانش به دست میآورد، اما این سواد هیچ ارتباطی با دانایی و دانایی مؤثر ندارد. ممکن است شخصی دارای تحصیلات عالیه باشد، اما در موضوعات دیگر به دانایی مؤثر نرسیده باشد. بنابراین سواد با دانایی مؤثر یکی نیست. هرچقدر هم سواد داشته باشیم، ممکن است در موضوعات دیگر به دانایی مؤثر نرسیم. هدف کنگره از آموزشها این است که سطح دانایی و حتی سواد ما را به دانایی مؤثر برساند؛ یعنی آن را کامل و کاربردی کنیم. در غیر این صورت، هر اندازه هم سواد و دانایی داشته باشیم، هیچکدام به کار نمیآید مگر آنکه به دانایی مؤثر تبدیل شود. تنها در این صورت است که در تمام مراحل زندگی، از رهایی از اعتیاد تا دیگر جنبههای زندگی، تأثیرگذار خواهد بود. متشکرم.
تایپ و عکس: مسافر مهدی
تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر مهدی
- تعداد بازدید از این مطلب :
150