بخشش، عقل و همدلی؛ راهی برای رشد کنگره و زندگی

دومین جلسه از دوره شانزدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران به نمایندگی اردبیل، به استادی راهنمای محترم مسافر یعقوب، نگهبانی راهنمای تازه واردین محترم مسافر محمد جواد و دبیری مسافر حامد با دستور جلسه "وادی ششم و تاثیر آن روی من"  پنج شنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

شاکر و سپاسگزارم که بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم و خدمت کنم. امروز بسیار خرسندم که جلسه عمومی داریم و همسفران عزیز نیز در کنار ما حضور دارند. امیدوارم به‌زودی جلسات اختصاصی همسفران هم آغاز شود تا این امر زمینه‌ای برای رشد و تکامل شعبه ما باشد.

دستور جلسه امروز، وادی ششم است. همچنین درباره لژیون سردار نیز مطالبی دارم. امسال نسبت به سال گذشته شرایط لژیون تغییر کرده و آقای مهندس تأکید داشته‌اند که اعضا بدهی‌های سال قبل را تسویه کرده باشند تا دوباره بتوانند به جمع سرداران بپیوندند. همچنین ورود به لژیون با پرداخت بخشی از تعهد اولیه امکان‌پذیر است. حقیقت این است که سال گذشته آن‌گونه که باید، لژیونی قوی نداشتیم و امیدوارم امسال با همت و همدلی، لژیونی نیرومند شکل بگیرد؛ چراکه پیشرفت هر شعبه وابسته به قدرت لژیون سردار است. ما به هیچ ارگان یا خیّری متکی نیستیم، تنها با تلاش و بخشش خودمان می‌توانیم حرکت کنیم.

مسئله بخشش نیز بسیار حائز اهمیت است. باید بدانم که هر بخششی در نهایت به خود من بازمی‌گردد. نه به این معنا که در برابر یک بخشش، توقع پاداشی چند برابر داشته باشم؛ بلکه باید نیت من خالص باشد. اساس خلقت بر مبنای بخشش است: درخت می‌بخشد، رود و دریا می‌بخشند، و این تنها انسان است که بهره‌مند می‌شود. پس من هم باید بیاموزم که با بخشیدن، حال خودم خوب می‌شود.

وادی ششم به مسئله عقل اشاره دارد؛ عقلی که به کمال می‌رسد، همان است که درک می‌کند بخشیدن، یاری‌رساندن و گرفتن دست دیگران موجب آرامش و شادی واقعی است. همان‌گونه که استاد امین فرموده‌اند، عقل جز با حس درست به کار نمی‌افتد؛ و اگر حس من آلوده به ضد ارزش‌ها باشد، هرگز به آرامش نمی‌رسم. آموزش‌های کنگره برای همین است که ما علم زندگی را بیاموزیم.

بزرگ‌ترین مشکل ما ناآگاهی از چگونگی زندگی کردن است. یا در گذشته غرق می‌شویم و حسرت می‌خوریم، یا نگران آینده‌ایم و حال را از دست می‌دهیم. اما کنگره به ما یاد می‌دهد در «حال» زندگی کنیم و از آن لذت ببریم. بسیاری از مشکلات جسمی و روحی ما، از جمله اعتیاد، سیگار، اضافه وزن و حتی بیماری‌های سخت، با آموزش‌ها و عمل به آن‌ها قابل‌حل است. وقتی مقالات آقای مهندس را می‌خوانم، به بودن در کنگره افتخار می‌کنم و وظیفه خود می‌دانم که در حد توان، چه مالی و چه جانی، در خدمت کنگره باشم.

کنگره با تلاش بی‌وقفه آقای مهندس طی ۲۵ سال به این جایگاه رسیده و او همواره خود را بدهکار کنگره می‌داند. بنابراین من نیز باید در مسیر خدمت قدم بردارم. اگر ما بخواهیم شعبه‌مان رشد کند و افراد بیشتری مسیر رهایی را بیابند، لازم است دست در دست هم دهیم، زمینی برای شعبه تهیه کنیم و آینده‌ای روشن‌تر بسازیم.

سخنم را به پایان می‌برم و امیدوارم همه عزیزان در مشارکت‌های خود به حس و حال درست توجه داشته باشند.

تهیه و ارسال گزارش: مسافر اشکان(لژیون ۶)